Slasherfilms; iedereen kent er wel een paar. Films als The Texas Chainsaw Massacre, Halloween, Friday the 13th en A Nightmare on Elm Street zijn klassiekers te noemen. Personages als Jason Voorhees en Freddy Krueger zijn zelfs iconen geworden die zelfs herkend worden door mensen die de films niet gezien hebben. Jason en Freddy zijn de moderne gezichten van het horrorgenre, zoals Dracula en het monster van Frankenstein dat voor het zwartwit tijdperk waren.

Maar en zijn veel meer slasherfilms dan je in eerste instantie zou verwachten. Veel mensen denken dat Halloween de eerste slasherfilm was, maar dat is niet zo. Dit subgenre gaat veel verder terug en er is niet direct een specifieke film aan te wijzen als grondlegger. Van de eerste films waarin gemoord werd in de jaren '30, via de Hammer-films uit de jaren '50 en de Italiaanse Giallo-films in de jaren '60 ontwikkelde het slashergenre zich langzaam tot wat het nu is.

Vanaf de jaren '70 begon het genre echt vormen aan te nemen en ontwikkelde het zich tot een waar fenomeen in de jaren '80. En omdat de minder grote jongens in dit genre af en toe ook best de moeite waard zijn, of op z'n minst een beetje aandacht verdienen, heb ik besloten wat lijsten samen te stellen per decennium. Films die bij het grote publiek dus niet bekend zijn. Te beginnen met de jaren '70.

A Bay of Blood (1971)
Regie: Mario Bava

Deze film heeft, zoals de meeste Italiaanse horrorfilms, een heel scala aan alternatieve titels, zoals Twitch of the Death Nerve en Blood Bath. Net als Black Christmas een erg invloedrijke film voor het genre. In principe is het niet veel meer dan een lekkere steek- en hakfilm, maar wel een die bovengemiddeld goed gemaakt is en met een paar erg toffe kills. Twee van de kills in deze film werden later zelfs nagedaan in Friday the 13th part 2. Nu was het Giallo-genre, wat min of meer gewoon bloederige detectivefilms waren, sowieso al invloedrijk voor het slashergenre, maar A Bay of Blood wordt vaak gezien als de meest invloedrijke hierin. Deze film heeft bijna alles wat een goede slasherfilm nodig heeft: goede kills, gore, een flinke bodycount en vrouwelijk naakt. Het enige wat nog ontbreekt is een memorabele killer. Maar aan de andere kant, dit is geen film waarbij het om de killer draait. Dit blijft een Giallo, en dat zijn toch vooral 'who done it' films.

The Flesh and Blood Show (1972)
Regie: Pete Walker

Verrassend vermakelijke film over een groep acteurs die in een oud theater op de hielen worden gezeten door een moordenaar met een grote capuchon over zijn hoofd. Recht voor je raap horror en een echte 18+-film vanwege het geweld, de gore en het feit dat het grootste gedeelte van de vrouwelijke cast niet lijkt te weten wat kleding is. Dit is een van de eerste films die ik ken waarin de cast bestaat uit personages die nu clichématig zijn. Je kent ze wel: de hitsige stelletjes, de verstandige maagd, de weirdo en de mysterieuze oudere man. Personages als dit werden in de jaren '80 volledig uitgemolken in slasherfilms, maar voorbeelden hiervan van vóór The Flesh and Blood Show zou ik niet zo 1, 2, 3 kunnen bedenken. Verder is het gewoon een vermakelijke film waarbij je lekker kan raden wie de moordenaar is. Niks bijzonders, gewoon leuk.



Black Christmas (1974)
Regie: Bob Clark

Jaren voordat Bob Clark met A Christmas Story een van de meest bejubelde kerstfilms ooit maakte, maakte hij deze kerstfilm, die heel wat sinisterder is. De film draait om een moordenaar die het heeft voorzien op een groep jonge vrouwen in een studentenhuis. Dat klinkt in deze tijd heel basic, maar we mogen niet vergeten dat dit een van de films was die veel van de huidige clichés introduceerde. Ook het cliché van de bedreigende telefoontjes die vanuit het huis zelf komen werd hier voor het eerst gedaan. Black Christmas is nog steeds een erg goede en spannende film die een hoop heeft betekend voor het horrorgenre. Dit was namelijk de film waardoor John Carpenter zich liet inspireren om Halloween te maken. Vervolgens liet elke filmmaker zich door Halloween inspireren en zo explodeerde de slasherbom. We mogen dus stellen dat we zonder Black Christmas waarschijnlijk helemaal geen slashergenre hadden gehad. Niet gek voor een film die tegenwoordig bij het grote publiek in vergetelheid is geraakt.



Alice, Sweet Alice (1976)
Regie: Alfred Sole

Misschien hier en daar wat traag of zelfs saai, maar alsnog een spannende en enge film waarin mensen achtena worden gezeten door een gemaskerde moordenaar in een gele regenjas. De sporen van de moorden leiden naar de 12-jarige Alice, maar haar ouders geloven daar niet in en gaan op onderzoek uit. Als je je over de trage voortgang heen kan zetten is het gewoon een goede film met een verrassende ontknoping. De moordenaar wordt regelmatig gezien als een van de engst ogende moordenaars uit het genre, wat best een leuke verdienste is. Misschien ook leuk om te vermelden: Alice, Sweet Alice was het debuurt van de destijds 11-jarige Brooke Shields.



The Toolbox Murders (1978)
Regie: Dennis Donnelly

Naargeestige film over een moordenaar in een bivakmuts die een flatbegouw onveilig maakt met de inhoud van, je raadt het al, een gereedschapskist. De setting van deze film is hetgene wat de film eng maakt. Omdat de moordenaar toeslaat in een flatgebouw, in mensen hun eigen, veilig gewaande appartementje, geeft het een gevoel van onmacht. Als je thuis al niet veilig bent, ben je dat nergens. Een ander sterk punt van deze film zijn de kills. Met gereedschap kun je een hoop schade aanrichten en alles wordt expliciet in beeld gebracht. Verder heeft het helaas een beetje een slordige sfeer, en verloopt de voortgang niet al te soepel. Maar voor liefhebbers van het genre is het toch wel een must. In 2004 verscheen er een remake, geregisseerd door de legendarische Tobe Hooper (Texas Chainsaw Massacre, Poltergeist, Salem's Lot). Deze film is minstens net zo gory en verloopt net iets vlotter. Maar dat slordige van het origineel had toch ook wel zijn charme.



Tourist Trap (1979)
Regie: David Schmoeller

Een film die niet de erkenning heeft gekregen die het verdient, misschien omdat hij uitkwam in een ongelukkige tijd. De film verscheen precies tussen Halloween en Friday the 13th in; twee van de grootheden in het genre. Tourist Trap mag dan gesandwitched worden door twee klassiekers, het is nog steeds ook gewoon een sterke film die zeker meetelt. Het plot draait om een groep toeristen die verdwaald raken en aankloppen bij een, op het eerste oog vriendelijke man. Deze man is echter een dolgedraaide maker van paspoppen, die mensen laat stikken in gips en ze als mal voor deze poppen gebruikt. Tourist Trap heeft hier en daar wat humor, maar het is over het algemeen een beklemmende film die zich echt op horror richt, en niet op comedy. Een grens die later steds vager werd. Wat mij betreft een film die het zeker waard is met de grote jongens mee te spelen.



When a Stranger Calls (1979)
Regie: Fred Walton

Deze film mikt meer op spanning dan op een hoge bodycount, waardoor het discutabel is of het wel echt een slasherfilm is. Wel, toen When a Stranger Calls uitkwam was er nog niet echt een slashergenre dus nee. Maar dit was ook niet per se de bedoeling. En in de aanloop naar het genre hoort deze er zeker wel bij. De film draait om een meisje die gestalkt wordt door een seriemoordenaar, die haar jaren geleden ook al lastig viel. Na zeven jaar niks van hem gehoord te hebben is hij terug en weet binnen te dringen in het huis waar ze op de kinderen past. Erg spannende en beklemmende film die in 2006 een remake kreeg die weinig de moeite waard was; de casting van Tommy Flanagan als moordenaar was natuurlijk een te gek idee, alleen jammer dat hij de hele film verborgen werd in de schaduw en zijn stem werd gedubt.



Savage Weekend (1979)
Geregiseerd door David Paulsen en John Mason Kirby

Gefilmd in 1976 onder de werktitel The Killer Behind the Mask, maar pas in 1979 gereleased onder de huidige titel. Een film die in de tijd van filmen misschien nog ietwat origineel was, maar bij zijn release al niet meer. Na het succes van Halloween was er gewoon ineens animo om soortgelijke films distributie te geven. De film draait om een gemaskerde moordenaar die een groepje toeristen terroriseert in een klein dorpje. Savage Weekend heeft eigenlijk niks te bieden wat we nog niet eerder hebben gezien: de film is vrij saai en heeft maar weinig kills, die overigens niet erg creatief zijn. Het uiterlijk van de moordenaar is wel tof; die verstopt zich achter een zombiemasker dat ongetwijfeld bij een lokale feestwinkel is gekocht, maar het werkt wel. Dit masker ziet er lekker creepy uit en draagt bij aan de sfeer van de film. Helaas is er verder weinig positiefs te bespeuren en is dit een film die alleen interessant is voor de die-hard horror- en slasherfan.