Review: Uncharted: Golden Abyss

RDJ134 27 maart 2012 om 01:36 uur

Met de launch van de PlayStation Vita bracht Sony zelf ook een handjevol games uit, waarbij hoofdzakelijk op safe werd gespeeld door bekende IP's uit te brengen op de nieuwe handheld. Daar onder viel niet alleen WipeOut 2048, maar ook Uncharted: Golden Abyss dat geen vervolg maar een prequel op de drie PlayStation 3-games is. Aangezien deze franchise een naam hoog heeft te houden zijn de verwachtingen rondom de game ook behoorlijk hoog en of deze waar worden gemaakt kan je hieronder lezen.



Ik moet eerlijk bekennen dat Uncharted: Golden Abyss mijn eerste kennismaking is met het Uncharted-universum. Nu zal je denken van WTF RDJ jij als allround gamer... Ik had pas laat een PlayStation 3 gekregen die ook nog eens net buiten de garantie kapot ging. Maar ik ben zeker nog van plan om ASAP een nieuwe console en de drie Uncharted-games in huis te gaan halen. Maar goed, waar draait het om met deze PlayStation Vita-titel? Uiteraard om de erg bijdehante Nathan Drake die door zijn 'vriend' Jason Dante naar een Zuid Amerikaans land wordt gehaald om daar in de achtertuin van een drugs dealende kolonel het nodige goud op te graven, maar uiteraard gaat er van alles mis en wordt de stelling dat vrienden niet bestaan bevestigd en voordat je het weet zit je niet alleen met Marisa Chase opgescheept, maar ook vuistdiep in een groot avontuur. Want Marisa haar grootvader heeft een medaillon gevonden die afkomstig is van een groep Spaanse Conquistadores die 400 jaar geleden daar in jungle zijn vermoord, en deze hanger is de sleutel voor een groter geheel waar diverse partijen dus zelfs moord niet uit de weg gaan.

De gameplay van Uncharted: Golden Abyss bestaat hoofdzakelijk uit klauteren, klimmen en zo nu en dan een stevige knokpartij of een intense shoot-out met de vele aanwezige bad guys. Maar dit is een PlayStation Vita-titel en het paradepaardje van Sony, dus worden alle mogelijkheden die deze handheld ons te bieden heeft dan ook ingezet. Wat eerlijk gezegd in mijn ogen verdomd goed en vooral erg lekker werkte. Zo kan je met de analoge sticks en knoppen Nathan besturen tijdens zijn vele klimpartijen (waar hij en Marisa zo nu en dan zelf grappen over lopen te maken), maar het wordt pas interessanter als je gebruikmaakt van de touchscreen opties. Want als je aan het klauteren bent zie je ongeveer wat je route is, deze kan je nu of 'gewoon' spelen of de route aanwijzen door deze met je vinger aan te geven waarna Nathan deze route volgt. Ondanks dat ik hier altijd sceptisch over ben geweest, kom ik hier dan ook op terug. Want tijdens het spelen betrapte ik mezelf vaak door meer gebruik van het touchscreen te maken dan de analoge controls te gebruiken.






Maar het touchscreen is niet het enige waar je gebruik van maakt, want ook de Sixaxis besturing werkt hier prima. Daar kan ik een aantal leuke voorbeelden van noemen. Zo zal je tijdens het spelen soms hangende aan een muur een sprong moeten maken naar een andere richel of buis et cetera. Dan houd je de PlayStation Vita een beetje schuin in die richting en zal Nathan zijn arm uitstrekken om zo zijn sprong te maken. Maar daar houdt het niet op, want ook tijdens de vele vuurgevechten kan je gebruikmaken van deze 'tilt' optie door je PSVita simpelweg te wijzen naar je tegenstander waardoor je zo nu en dan een mooie headshot kan maken. Dit klinkt een beetje duf, maar ik kan je garanderen dat dit in de praktijk echt dikke fun is. Maar wat minder leuk is, is dat de gyrometer ook zo nu en dan ingezet wordt om over een boomstam te lopen waarbij je heel snel je handheld van links naar rechts moet laten leunen om balans te houden. Wat bij mij tig keer resulteerde dat Nathan in een ravijn of een woeste rivier eindigde.

Maar het feest houdt niet op, want ook wordt er gebruikgemaakt van de touchpad aan de achterkant om zo gevonden voorwerpen te keren en te draaien. Oja, nu kom ik nog even terug op het touchscreen aan de voorkant, want sommige puzzels kan je alleen oplossen door hier gebruik van te maken. Verscheurde kaarten aan elkaar plakken, combinatiesloten kraken en het afstoffen van kaarten en voorwerpen met je vingers. Hiermee kunnen we zien dat als developers creatief met mogelijkheden van de PlayStation Vita omgaan dit echt geen gimmick is. Dit bewijst ook de cameraoptie die heel slim is ingezet. Op een bepaald moment in de game zal je een oud perkament vinden die je voor een lichtbron zal moeten houden om te kunnen zien wat erop staat. Dus je moet de handheld ook daadwerkelijk tegen het licht in houden en dat is simpelweg briljant en uniek te noemen.

Zoals je hier boven kan lezen zit het met de gameplay meer dan dik in orde en dat geldt ook voor de graphics van de game. Want het ziet er (mede dankzij het OLED scherm) prachtig uit. Of je nu door de jungle klautert of door cocaïnelaboratoriums en grotten beweegt: het ziet er allemaal even mooi uit. Blaadjes en planten deinen soms mee op de wind, het licht van de ondergaande zon en zeker het water zien er zo ongelofelijk strak uit dat ik er gewoon van onder de indruk was. Sterker, ik durf hardop te zeggen dat Uncharted: Golden Abyss de mooiste PlayStation Vita-game op de markt is. Het geluid van de game is simpelweg perfect te noemen, althans als je net als ik met een goede headset op of oordopjes in speelt. Want dat is de enige manier om optimaal van het geluid te genieten en als je gewoon via de speakertjes speelt mis je echt een hele hoop. Ook de voice acting is van een heel erg hoog niveau.


Reageer