Begin dit jaar maakte ik tijdens een persevenement in Rotterdam kennis met Dragon's Dogma, een nieuwe IP van Capcom waar ze hoog mee inzetten. Want sinds jaar en dag zitten we vuistdiep in de actie-RPG's en dan rijst al snel de vraag of deze titel enige kans maakt tegenover de grote gevestigde namen als The Elder Scrolls: Skyrim, Dark Souls et cetera. Hoe dit zit kan je hieronder lezen in mijn review.

Het verhaal van Dragon's Dogma begint allemaal in het vissersdorpje Cassardis waar jij als gamer een rustig en simpel bestaan hebt. Tot er op een dag een grote draak opduikt die alles sloopt en enkele van je dorpsbewoners doodt, wanneer jij deze met een roestig zwaard te lijf probeert te gaan, zal deze draak letterlijk je hart uit je lijf trekken en deze opeten alsof het een McNugget is. Je zal nu denken game over of begint er een prequel? Nope, je wordt even later wakker zonder hart en je leeft nog, het is nou overigens niet dat je nu een vampier of zombie bent geworden. Je bent de 'Arisen', de uitverkorene die deze draak kan verslaan en een einde aan zijn terreur brengen. Dat is dan ook de basis voor een avontuur dat je meer dan 40 uur, zo niet 50 uur, verhaal zal geven, en dat is nog zonder de side quests. Want met die erbij zit je gegarandeerd richting de 80 uur en langer. Dit komt mede door het vele lopen dat je moet doen door een immens grote wereld waar van alles is te beleven en te doen.

Voordat het grote en vooral erg lange avontuur begint, moet je eerst een eigen personage in elkaar bouwen, dit doe je door middel van een editor zoals we wel vaker hebben gezien. Daarbij kan je een klasse, geslacht, stem en meer kiezen. Maar mocht je de demo hebben gespeeld, dan kan je de save game van toen gebruiken en dit hele ritueel overslaan, tenzij je natuurlijk een heel ander personage wilt maken. Zoals met elke open wereld third person fantasy actie RPG begin je met een uitrusting van minder dan niks en zal je deze langzaam aan uitbouwen door de nodige XP te vergaren en vooral veel geld te verdienen. Ook in de wereld van Dragon's Dogma gaat voor niks de zon op, dus is het erg verstandig om veel quests te spelen en je geld op te sparen. Bovendien verschilt het aanbod in items en wapens per gebied, dus is het altijd verstandig om even een wapensmid aan te doen of zeer goed op te letten als je een nieuwe stad of dorp betreed.



De opzet is zoals met de meeste games in dit genre: je volgt de verhaallijn en doet je side questes. Dit alles in een ongekend grote open wereld die je te voet moet afleggen. Dit is dan ook een redelijk minpunt van de game, het neemt simpelweg teveel tijd in beslag om 'even' naar een ander dorp of stad te gaan. Wat dat betreft mis ik hier een fast travel optie tussen de gebieden, aan de andere kant geeft het je wel meer ruimte om de wereld en zijn gebieden te verkennen en zo de nodige avonturen te beleven en spullen te grinden. Maar dit alles doe je niet alleen, want je hebt gezelschap van Pawns. Dit zijn karakters die je onderweg kan oppikken en deze zullen je helpen tijdens je avontuur, in totaal kan je drie Pawns (je hebt dus één vaste en twee geleende) mee op pad nemen. Het coole hieraan is dat je deze kan 'lenen' van gamers wereldwijd en andersom. Hoe werkt dit? Simpel, tijdens het spelen kom je Rift Stones tegen, dit zijn portalen naar een soort van virtuele marktplaats waar mensen hun Pawns rondhangen. Daar kan je de specs bekijken en besluiten of dit je nieuwe vriendje of vriendinnetje gaat worden. Wat dan volgt is heel erg slim gedaan, want als jij in een nieuw gebied komt en de 'geleende' Pawn is daar al eerder geweest met een andere speler, dan krijg je hints naar verborgen schatten of hoe je de aanwezige vijanden beter kan verslaan. Als je deze Pawn weer inruilt kan je deze als dank items meegeven voor de eigenaar. Wat het eigenlijk een offline MMO tintje geeft.

Je eigen Pawn kan je overigens helemaal aanpassen via de Chair of Knowledge, want sommige zijn nogal erg... irritant te noemen en lopen steeds te blaten en vallen op die manier in de herhaling. Dus zeg je dat deze alleen mag spreken als het belangrijk is of als er gevochten wordt je wilt dat deze eerst de sterkste tegenstander aanvalt of juist jou helpt of health. Dit maakt Dragon's Dogma dat nu net koud op de actie-RPG-markt komt kijken gelijk al uniek. Bovendien leek het er in begin op dat de AI van de Pawns nogal matig was, maar deze kunnen heel erg goed leren en dat is wat je later in de game zeker zal merken. Want hier en daar liggen zogenaamde scrolls met informatie over bepaalde vijanden (die uiteraard de nodige loot laten vallen, die je weer kan verhandelen) en hoe je deze moet verslaan. Laat je de Pawns dit lezen, dan zullen die in een gevecht een hele andere tactiek toepassen dan wanneer ze niet met de scrolls bekend zijn. Zelf kan je de Pawns simpel aansturen door je D-pad te gebruiken. Kies Help, Attack of Move en je pawns voeren dit zonder te morren uit. Gewoon lekker simpel en niet te moeilijk. Dat kan ik niet zeggen van de vele menu's die je kan oproepen via je Start en Select (reviewexemplaar was van de Xbox 360), want daar zie je de uitrusting en vele items die je in je bezit hebt. Al deze spullen in je inventory kan je ook weer delen met je Pawns, denk hierbij aan health of gifpotions en wapens. Speel je als iemand met een zwaard of juist pure magie, dan kan je beter die giftige pijlen aan een Pawn geven die een boog heeft, et cetera et cetera. Dit is echt zo uitgebreid dat ik hier alleen al makkelijk twee pagina's vol kan schrijven. Aan de andere kant is het wel overzichtelijk om te zien welke quest je nog moet doen en deze te selecteren, waarna je op je map kan zien waar deze zich bevind en je met een beetje pech tien minuten moet lopen om er te komen. Ook hier komt weer een stukje speelstijl kijken, omdat de game een dag- en nachtcyclus heeft. Overdag is het bij het tegenkomen van vijanden vaak al verdomd moeilijk om levend uit de strijd te komen, maar wanneer het nacht is wordt het bijna een survivalhorror game. De grote groepen goblins en bandieten zijn dan opeens veel moeilijker en agressiever dan op de dag, en zijn er nieuwe vijanden die alleen in de nacht tevoorschijn komen. Denk hierbij aan zombie aka de undead die je zeker in het begin niet makkelijk zal overwinnen en dan is vluchten een optie. Aangezien de nacht ook echt vaak pikkedonker is, moet je gebruikmaken van een lamp die je steeds moet voorzien van olie. Heb je dit niet dan is het non-stop ontwijken en wegrennen voor je vijanden. Daarom kan je ervoor kiezen om tegen betaling te overnachten in herbergen of tenten die je onderweg tegenkomt.



Zoals je wel begrijpt is de gameplay van Dragon's Dogma, net als de open wereld, zeer uitgebreid en dik in orde. Maar het oog en oor willen uiteraard ook verwend worden. Grafisch vind ik persoonlijk deze titel er zeer goed uit zien, maar... de pop-ups zijn een behoorlijke irritatie. Daarom adviseren mensen dan ook om de game op je HDD te installeren en dat is voor in dit geval de Xbox 360-versie een ramp. Install game op HDD via het Xbox Dashboard werkt nu eens niet zoals je gewend bent, want de eerste keer dacht ik dat mijn console vastliep. Omdat de datastructuur van Dragon's Dogma zo groot is moeten eerst alle files geïndexeerd worden voor de installatie begint en dat is een tijdrovende klus en als je het niet weet denk je al snel dat de console is vastgelopen omdat het makkelijk tien minuten kan duren voor er 1% op je scherm verschijnt. Iets wat verdomd irritant is en nog steeds hier en daar voor pop-ups zorgt alleen niet meer zo heel erg. Als je dit eenmaal voor lief neemt zal je zien dat de open wereld prachtig is gemaakt: kastelen, kleine dorpjes, grotten en kerkers zijn allemaal prachtig om te zien en sommige hebben net iets meer detail dan de ander.

Wie de trailers van de Dragon's Dogma heeft gezien, weet dat er bizarre en groteske monsters in zitten. Want naast de standaard menselijke tegenstanders, spinnen, skeletten et cetera is er natuurlijk de flatgebouwgrote draak en diverse andere tegenstanders als een soort van leeuw met een geit op zijn rug en een slang als staart. Vind je dit bizar klinken, wacht maar tot je het spel zelf speelt want dit soort monsters kom je nou eenmaal tegen en zorgen voor een WTF!-momentje en hebben allemaal hun eigen tactiek en strategie nodig om verslagen te worden. Ook hier geldt een hoop trial and error voor je verder komt. Maar dat het indrukwekkend mooi is om te zien, daar kan niemand omheen. Ook wil ik nog even wijzen op de nachtcyclus waarbij het ook echt donker is, maar soms zal je kampementen in de verte zien waar vuur brand of kastelen waar fakkels voor de verlichting zorgen. Dit geeft zo'n ongelofelijk vette creepy vibe, dat dit behoorlijk onder je huid gaat zitten. Het geluid daarentegen heb ik gemengde gevoelens over. Zo klinken de wapens en andere effecten prima, maar heb ik met sommige stemmen het idee dat de stemacteurs zichzelf niet helemaal serieus namen en het wat geforceerd grappig proberen te brengen.