In 2001 lanceerde Konami een franchise die tegenwoordig geniet van een cult status. Als PS2-bezitter kon ook ik beschikken over dit fraaie staaltje Japanse sci-fi actie. Er zou later nog een tweede deel volgen en laten we met z'n alle hopen dat er ooit nog een derde komt voor de nieuwe generatie. Ik heb het natuurlijk over Zone of the Enders. Futuristische shizzle om zowel als doodnormale 10-jarige als ongegeneerde 30'er wild van te worden. Het was regelmatig terugdenken aan deze titel tijdens het zien van Planzet (Puranzetto).

De onervaren regisseur Jun Awazu schotelt deze volledig in computergeanimeerde 3D anime voor met flink wat clichés, maar ook met kontschopperij die zwakke plekken zal raken bij een klein groepje fans. Planzet neemt plaats in de nabije toekomst, 2053 om precies te zijn. De bevolking op aarde zal met de helft afnemen als gevolg van een buitenaardse invasie. De verdedigingstroepen gaan zonder succes in de tegenaanval. Zo belanden we bij het laatste redmiddel. De Fuji basis in Japan plant een operatie genaamd 'Planzet' en Taishi Akejima wordt hierdoor naar het buitenaardse territorium gezonden.

Het verhaal heeft bitter weinig om het lijf maar presteert het regelmatig om tóch dat pretentieuze randje te overschrijden. Moralistisch geneuzel alom wanneer drie onverklaarbare 'helden' op missie worden gestuurd. Een aanloop vol gejank en gezeik op figuren waar je niks mee hebt of zult krijgen, daar is immers geen tijd voor wanneer de film er na 50 minuutjes schoon genoeg van heeft. En ik ook, eigenlijk. Probleem ligt volledig bij de inhoud, zowel verhaaltechnisch als de karakters en de complete non-logica van oorzaakgevolg prikt nog een extra stok in het lijk.

Het is qua stijl een beetje onwennig. De link met videogame cutscenes is snel gelegd, maar het wezenlijke verschil is dat er niets om deze dooie massa heen is gebouwd, je zult ze nooit zelf 'beleven'. Dat is een gemis en Jun Awazu kan deze stijl dan nauwelijks meer verantwoorden. Neemt niet weg dat er enkele zéér fraaie designs in zit. Hoe kan het ook anders?! Complimenten kunnen wel gegeven worden voor de beperkte middelen waarmee gewerkt is. Met mijn bondige research kwam ik niets tegen dat wees op enige 'faam' of ervaring in het kleine team dat achter deze anime zit.

Masami Iwasaki heeft wel z'n stem verleend aan het werk van Shinkai en deed blijkbaar ook een sergeant in het werkelijke knotsgekke en briljante Dead Leaves. Toch dekt dit maar een klein beetje de grote boosdoeners die de ervaring een beetje stil leggen af en toe. Met op #1... Een klein meisje. Ik weet het; shocking. Dit was zowaar nog irritanter dan wijsneus Dakota Fanny (pun intended) in War of the Worlds. Dit mormel veegde werkelijk alle logica in één keer van tafel. Een kwestie van zien om te geloven.