Review: Tekken Tag Tournament 2

RDJ134 18 september 2012 om 20:54 uur

Voor liefhebbers van fighter games is het PlayStation 3- en Xbox 360-tijdperk bijna even legendarisch als die van de Super Nintendo (SNES). Want in een korte tijd worden fans van het genre getrakteerd op de meest vette titels. Waarbij de Tekken-franchise zeker zijn mannetje staat. Want na Tekken 6 en recent nog Street Fighter X Tekken is het nu de beurt aan Tekken Tag Tournament 2 die nu in de winkels ligt voor de twee genoemde consoles.



De echte Tekken-fans hebben er maar liefst twaalf jaar op moeten wachten, want het is alweer zo lang geleden dat Tekken Tag Tournament (TTT) als launchtitel te koop was voor de PlayStation 2, en de game die ik samen met FIFA toen helemaal kapot speelde. Het was een no story, no nonsense game waarin alle Tekken-karakters (dit was toen de vierde game uit de serie die door de eerste PlayStation een grote hit werd) samen kwamen om met elkaar een flink potje te matten. Meest opvallende aan deze titel toen, was dat je dus met twee karakters kon spelen, vandaar het woord Tag in de titel. Je selecteerde twee karakters die je tijdens het gevecht kon wisselen en zo, mits goed getimed, de match naar je eigen hand kon omzetten. Als leuke gimmick had TTT ook nog een mini-game waar je kon gaan bowlen. Maar dat was één consolegeneratie geleden en ondertussen zijn er al meerdere Tekken-titels verschenen op de huidige consoles en handhelds.

Recent is dus Tekken Tag Tournament 2 (TTT2) verschenen en kregen wij van Namco Bandai een Xbox 360 recensie-exemplaar en ben ik er even goed voor gaan zitten. Zoals met de meeste games uit dit genre, en uiteraard de Tekken-serie, kan je het jezelf zo makkelijk en moeilijk maken als je maar wilt. Dat geldt ook voor mijn review. Want ik kan wel vier pagina's tot in de kleinste details gaan vol schrijven, maar op het einde van de rit komt het er op neer dat je een tegenstander zo hard en snel mogelijk buiten westen moet slaan. Niks meer en niks minder, en de reden dat ik het lekker simpel ga houden zonder al te slaapverwekkend te worden.





Bij het opstarten van Tekken Tag Tournament 2 krijgen we, geheel volgens traditie, een ongelofelijk vette CGI-video te zien, die ons gelijk kennis laat maken met een aantal nieuwe karakters, waaronder Angel, die zoals de naam je al doet vermoeden een engel is. Nu we het toch over karakters hebben, TTT2 heeft zo uit de doos maar liefst meer dan vijftig karakters voor je klaar staan. In tegenstelling tot wat andere websites beweren, zal je er toch enkele moeten unlocken. De eerste twee karakters krijg je als je de online pass activeert, en ook als je minimaal één keer Fight Lab hebt gespeeld krijg je een robot tot je beschikking. Maar daar komen we later op terug. Ondanks meer dan vijftig karakters (de meeste ooit in een Tekken-game) ontbreken er nog enkele namen, maar deze komen vast en zeker nog via (lees: op de disc aanwezige) DLC beschikbaar.

In het menu heb je vele keuzes, waarvan ik er enkelen even kort zal beschrijven:
  • Online mode: Dit spreekt voor zich; dit is waar je het opneemt tegen de rest van de wereld. Maar waar je ook matches kan terug kijken en de Leaderboards kan vinden.

  • Offline mode: deze is opgedeeld in de volgende categorieën:
  • Arcade: De arcadehal versie.
  • Ghost Battle: Waarbij je tegen een serie ghost tegenstanders vecht.
  • Team Battle: Hier kan je een team *DUH* vormen en het opnemen tegen een echte tegenstander of CPU.
  • Time Attack: Een oude bekende waarbij je zo snel mogelijk je weg moet vechten door stages.
  • Surival: Versla zoveel mogelijk vijanden, terwijl je steeds je overgebleven health van de vorige match meeneemt naar de volgende.
  • Practice: Dit is waar je alle moves leert van je favoriete karakter, en als je er echt voor gaat, dan ook heel erg veel tijd zal doorbrengen.
  • Fight Lab: Dit is eigenlijk een soort van semiverhaaltje, waarin je met een robot alle moves leert en deze helemaal kan masteren. Wat ik persoonlijk ook heel erg cool vond om te doen, en je kan je getrainde robotvechter mee online nemen.
  • Customize: Hier kan je alle karakters met je verdiende punten gaan aanpassen naar eigen smaak. Nieuwe pakjes, haarstijlen en andere onzin, waarbij niks te gek lijkt.

    Uiteraard zijn er meerdere opties die op je staan te wachten, maar dit zijn de meest noemenswaardige voor mij.



    Zoals je kan zien valt er een hoop te doen en te beleven met Tekken Tag Tournament 2 en heb ik me prima met enkele van de bovengenoemde modi vermaakt. Arcade Mode is verdomd leuk om te spelen, en uiteraard ben ik ook nog even online geweest. Waarbij je met enkele klikken op de controller zo in een match zit en ik totaal geen enkele lag heb ervaren. Wat ik wel heb mogen ervaren online is wederom een gigantisch pak slaag. Want als je mijn andere reviews van fighter games hebt gelezen, dan weet je dat ik er niet zo heel erg goed in ben als het op menselijke tegenstanders aankomt. Helemaal als deze bestaan uit hardcore fanatiekelingen die je in no time alle hoeken van het veld laten zien. Want de tegenstanders die ik online tegenkwam waren echt extreem goed, en dat laat gelijk zien dat de fans van de franchise een grote toewijding hebben. Aan de andere kant, is het verstandiger voor mij om eerst nog eens de nodige uurtjes door te brengen in de Practice Mode met mijn favoriete karakters Bruce en Bryan en Eddy.

    Grafisch ziet Tekken Tag Tournament 2 er prachtig uit, de heerlijke felle kleuren, karakters en omgevingen zien er beter uit dan ooit. Zo komen de karakters erg vloeiend over en ook de stages zijn extreem sfeervol dankzij licht- en andere effecten en zijn natuurlijk interactief. Want ook nu kan je weer tijdens een gevecht door de vloer zakken en daar verder gaan met de matpartij. Naast een aantal stages uit het origineel, zitten er nu ook een paar nieuwe in. Waar onder een bloemenfestival waar je tussen de tulpen en molens je tegenstanders hun koppen tot moes slaat, want zo doen we dat hier in Holland. Ook het geluid is zo verdomd lekker. De muziek (die je overigens in het menu kan aanpassen naar eigen indeling) is zo sfeervol en typisch arcadeachtig, dat je bijna zou willen dat dit op een oldskool arcadekast speelbar kon zijn. Fookin lovin' it!

  • Reageer