Review: Epic Mickey 2

RDJ134 30 november 2012 om 00:00 uur

In 2010 kwam Epic Mickey uit op de Nintendo Wii en was het eigenlijk de bedoeling dat deze titel ook naar de PlayStation 3 en de Xbox 360 zou komen. Maar helaas gebeurde dat niet en hadden de Wii-bezitters een verdomd leuke en erg originele platformtitel met Disney-figuurtjes in de hoofdrol. Aangezien deze game verkocht als een malle kon een vervolg niet uitblijven en deze ligt sinds kort in de winkels voor de bekende drie consoles en de PC.



Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik het eerste deel nooit heb aangeraakt omdat ik geen Wii in mijn bezit heb, maar gelukkig was Namco Bandai zo vriendelijk om mij te voorzien van een Xbox 360-versie van Epic Mickey 2: The Power of Two en kon ik beginnen aan wat een episch avontuur zou moeten zijn. Je hoef namelijk niet het origineel te hebben gespeeld om met deze game aan de slag te gaan. Want deze titel speelt zich enkele jaren na het eerste deel af, waarin niemand minder dan Mickey Mouse de wereld die Wasteland heet heeft gered. Wasteland is waar alle oude Walt Disney-karakters die zijn vergeten wonen, karakters zoals Oswald het konijn, gremlin Gus en de charmante Ortensia die nog hetzelfde uiterlijk hebben als in de cartoons uit de jaren twintig.

Het spel begint met een aantal mysterieuze aardbevingen in Wasteland die voor grote schade zorgen, en als dan op een dag en grote slechterik The Mad Doctor uit Epic Mickey weer ten tonele komt is het natuurlijk even schrikken voor de bewoners. De Mad Mad Doctor introduceert zichzelf geheel in musical style waarbij hij op typische Disney-klanken zingt dat hij niks met de aardbevingen te maken heeft en zelfs de bewoners wilt helpen met het herbouwen van de wereld. Oswald is zo aardig en naïef om hem het voordeel van de twijfel te geven en realiseert zich pas als alle aardbevingen en problemen heftiger worden dat The Mad Doctor toch misschien iets in zijn schild voert. Daarop besluiten Oswald, Gus en Ortensia om wederom Mickey Mouse om hulp te vragen en dat is voor ons gamers het begin van een 'episch' avontuur waarbij het een feest van herkenning is voor de echte Disney-fans.





Vanaf het moment dat we beginnen met spelen komen de eerste verwijzingen al in beeld, zo moet Mickey Mouse zijn magische kwast gaan halen in een kasteel van een tovenaar. Daar ligt ook een muts die bezems tot leven brengt en dit is dan ook een hint naar de klassieker Fantasia uit 1940 en dan doe ik maar even vergeten dat er nog een slecht vervolg in 1999 verscheen. Voor je het weet maak je kennis met de besturing die eigenlijk vrij simpel is, aangezien dit een 3D plaftormer pur sang is. Je rent, springt en spuit wat met je kwast in het rond, maar dit doe je wel met de nodige overweging. Je kan namelijk verf en thinner (aka terpentine) uit je kwast blaffen. Dat is ook het moment dat je ziet dat de game om keuzes draait die je continue moet maken. Met verf maak je dingen en met thinner verwijder je juist weer dingen. Zo kan je soms stukken muur verwijderen door thinner er op te gooien of juist door het verven van doorzichtige punten er objecten op bepaalde plaatsen komen of secrets en verzamelobjecten vinden en oh boy wat valt er veel te vinden.

Deze collectables zijn niet alleen goed voor Achievements, maar ook de goed verborgen pakjes zijn er niet alleen voor cosmetische uiterlijk, want deze hebben ook bepaalde eigenschappen. Het brandweerpakje is hier een heel goed voorbeeld van, want daarmee kan je verder verven of thinner spuiten. Overigens is Mickey Mouse niet de enige die aan verkleedpartijtjes doet, want ook Oswald kan je in een ander outfitje hijsen en kan daardoor bijvoorbeeld verder gooien of meer stroom generen. De speelstijl is verder rechttoe rechtaan, waarbij je zo nu en dan ook de nodige side quests krijgt die je kan volbrengen, maar alle levels eindigen met een eindbaas die je op een creatieve manier moet verslaan. Grappig is dat één hiervan Elliott de draak is, wat de hoofdrolspeler is uit de heel erg coole live action film Pete's Dragon uit 1977. Hoewel de game heerlijk wegspeelt, is het soms de AI van Oswald die niet helemaal mee wilt werken. Zo maakte ik een paar keer mee dat deze gewoon stil bleef staan of totaal niet de goede kant op ging. Gelukkig is het mogelijk om de game in twee player co-op in splitscreen te spelen en was er verder geen probleem. Ik hoop dat deze titel in de toekomst nog een update krijgt om dit soms uit het niets opduikende probleem op te lossen.



Grafisch ziet Epic Mickey 2: The Power of Two erg heel erg lekker uit. De kleuren zijn heerlijk fris en fel en op de bepaalde momenten zelfs een beetje grimmig te noemen, want hoe je het went of keert, je voelt gewoon de bekende Disney-filmstouch tijdens het spelen. Want ook al is deze game duidelijk gemaakt voor de wat jongere gamers (je wordt ook vaak te veel bij het handje genomen door middel van hints); het spettert van je scherm af. Daarnaast heb ik nergens vage grafische problemen gezien, of tijdens gevechten last van framedrops gehad.

Ook op het geluid valt niks aan te merken; de muziek speelt op de juiste momenten op en The Mad Doctor zingt musical style zijn teksten aan elkaar op hele vrolijke muziek en dat deze oude brombeer toch de nodige keren liet glimlachen. Maar het zijn vooral de stemmen die de show stelen, want deze zijn echt perfect. Vaak (lees: Fable) heb je met games het gevoel dat de stemmen geforceerd aanvoelen bij de karakters die je op het scherm ziet, maar met deze titel heb ik dit totaal niet gehad als, want Mickey Mouse zijn snuit opentrekt is dat de stem van de Mickey Mouse die ik al heel mijn leven ken en dat voelt zo vertrouwd aan. Ook Oswald en alle andere karakters geven je never nooit het idee dat iemand met een bad hair day op een maandagochtend met een kater wat regels tekst in een microfoon hoeste.


Reageer