In 1998 bracht Guy Ritchie het geniale Lock, Stock and Two Smoking Barrels uit, dat door veel filmfans zeer goed werd ontvangen en was tevens ook de eerste film waarin een toen nog onbekende Jason Statham schitterde en net als de ex voetballer Vinnie Jones zijn debuut maakte op het witte doek. Twee jaar later bracht Guy Ritchie de film Snatch uit en nam hij beide acteurs en zijn unieke filmstijl mee om het succes van zijn voorganger nog eens even dunnetjes over te doen.
Snatch begint rustig met een paar joden die filosofie bepraten in een lift van een Antwerpse diamantenhandel, alleen komen deze daar niet om juwelen te kopen maar om te stelen met een gewaagde overval. De buit bestaat onder andere uit een 86-karaats diamant die Franky Four Fingers (Benicio Del Toro) in Londen moet verkopen aan een juwelier die Doug "The Head" heet, die doet alsof hij van Joodse komaf is. Deze deal is weer opgezet door Cousin Avi (Dennis Farina) die in New York in diamanten handelt. Voordat Franky naar Engeland vertrek geeft één van de mede-overvallers hem het adres van zijn broer Boris The Blade (geniale rol van Rade Serbadzija) die hem wel een wapen kan leveren om zichzelf te beschermen tegen eventuele problemen in Londen. Wat Franky niet weet is dat hij wordt opgezet door Boris en zijn broer, want deze willen de diamant zelf in bezit krijgen. Boris huurt hiervoor een paar kruimeldieven met een pandjeswinkel in die hem moeten beroven in een wedkantoor, waarna deze het buitgemaakte geld mogen houden. Klinkt simpel toch?
Ondertussen maken we ook kennis met Turkish (Jason Statham) en Tommy (de zeer ondergewaardeerde acteur Stephen Graham) die handelen in gokkasten en met Gorgeous George meedraaien in de schimmige wereld van illegale bokswedstrijden. Deze wedstrijden worden weer georganiseerd door Brick Top (Alan Ford), een oude gangster die er alles aan doet om mensen in schuld bij hem te laten komen, en als hij je niet meer nodig heeft je opvoert aan de varkens. Tot zover gaat alles zijn gangetje, totdat Turkish de gasten Tommy en George voor een nieuwe caravan stuurt naar een groep Ierse zigeuners die beter bekend staan als Pikey's en iedereen in de film fookin' hate them. Want Mickey O'Neil (misschien wel de beste rol ooit van Brad Pitt) verkoopt hen een kapotte woonwagen en wanneer beiden teruggaan om hun geld terug te eisen begint de ellende pas goed. De kampers zijn niet van plan om te betalen en dagen George uit voor een gevecht, die na overleg met Tommy in de ring stapt met Mickey. Alleen is de laatstgenoemde een goedgetrainde vechter die de veel grotere en zwaardere George uitschakelt.
Turkish is zijn geld kwijt, zijn bokser is geblesseerd en de enige oplossing om Brick Top nu niet pissig te krijgen is om Mickey te laten vechten. De match zou doorgestoken kaart moeten worden waarbij Mickey neer moet gaan in de vierde ronde. Je snapt het al: Mickey slaat zijn tegenstander knock out en zit iedereen nu goed in de problemen en in de schuld bij Brick Top. Door puur toeval krijgen de drie kruimeldieven Franky Four Fingers in handen en hebben nu ook grote problemen. Want Dough the Head heeft ondertussen Bullet Tooth Tony (Vinnie Jones) ingehuurd om de inmiddels vermoorde (door Boris the Blade) Franky op te sporen komt Cousin Avi zelf naar Engeland toe om orde op zaken te stellen en vreet een Stafford die de Pikey's hebben weggegeven de diamant op. Als je de film al hebt gezien weet je dat dit alles op het eerste oog warrige verhaal opbouwt naar een grote finale die je de eerste keer zal doen duizelen. Want de manier hoe Guy Ritchie die heeft doordacht is briljant te noemen.
Snatch is een echte pure filmklassieker die eigenlijk toch wel een soort herhalingsoefening van Lock, Stock and Two Smoking Barrels is. Maar toch tegelijk totaal anders is, want de enige overeenkomsten zijn de manier van hoe het film verteld wordt door verschillende verhalen die op een bepaald moment allemaal samenkomen. De prachtig geschreven dialogen en acteurs die prima gestoorde en vooral loserige karakters weet neer te zetten. Dan het hele aparte visuele stijltje van Ritchie is uniek: snelle montages, aparte camerastandpunten en spelen met kleurenfilters.
Nu was Sony Home Entertainment zo vriendelijk om ons niet een standaard Blu-ray van de film te sturen, maar de heuse Limited Edition die komt in een Tin Box. Wat mij als filmliefhebber heel erg blij maakt, want dit is toch eigenlijk wel een soort van collectors item.
Het beeld van deze disc is zeer goed te noemen, want in 1080p ziet de film er verdomd strak uit en weet nog steeds lekker rauw over te komen zonder enige noemenswaardigheden. Dit geldt overigens ook voor het geluid (DTS-HD MA 5.1) die het vooral moet hebben van de dialogen. Maar wanneer de prachtige soundtrack (Guy Ritchie weet als Quentin Tarantino prachtige nummers te vinden voor in zijn films) te horen is kickt je subwoofer van je surround set goed in. Ook weet het geluid een paar keer een verdomd goede indruk neer te zetten. Mooie voorbeelden zijn de bokswedstrijden met omgevingsgeluid en op het kamp van de Pikey's waar je van alles om je heen hoort. Dat maakt de hele film één grote belevenis.
Uiteraard komt deze editie met de nodige extra's zoals:
Al met al een mooi aanbod aan extra's die zeker voor de echte fans zoals ik een verplichte must see zijn. De verwijderde scènes zijn leuk, maar hebben begrijpelijk niet de final cut gehaald. De making of laat ons zien dat deze film met een hele hoop plezier is gemaakt door de hele cast en crew.
Everything You Didn't Know About Snatch
