Review: Gears of War: Judgment

RDJ134 26 maart 2013 om 01:01 uur

Vanaf het moment dat ik de eerste Gears of War speelde op het Mission 360-evenement way back in 2006, wist ik het al zeker: dit is het begin van een langlopende franchise en voor mij de reden om een Xbox 360 in huis te halen. Ondertussen zijn we drie delen en een uitbreiding verder en ligt sinds vorige week Gears of War: Judgment in de winkels. Dus is het de grote vraag of Epic en het Poolse People Can Fly er in geslaagd zijn om de voorgaande delen te overtreffen.



Gears of War: Judgment is een prequel op de drie delen die in de afgelopen jaren zijn verschenen, en deze begint nogal apart als we zien hoe Raven's landen en daaruit Braid en Cole aka The Cole Train uitstappen in handboeien. Deze twee helden zijn niet de enige die geboeid zijn, want ook twee nieuwkomers Sofia Hendrik en Garron Paduk, met wie ze samen het Kilo Squad vormen, zijn gevangengenomen door hun eigen leger van het COG (Coalition of Ordered Governments). De reden dat het team voor een oorlogstribunaal verschijnt onder leiding van kolonel Ezra Loomis, is omdat ze directe orders van hem hebben genegeerd. Ook op de planeet Sera valt dit onder oorlogsrecht en staat op het weigeren van orders de doodstraf. Maar voor het zover is mogen de leden van Kilo Squad één voor één hun verhaal doen, en mogen wij als gamer per verklaring tijdens hun flashback op de gebeurtenissen steeds in de huid van één van de leden kruipen.

Waar het op neerkomt is dat de leden van Kilo Squad tijdens hun gevechten met de Locust even na Emergence Day weigerde positie te houden bij een museum, omdat dit vechten was tegen een te grote overmacht onder leiding van generaal Karn, die zich voortbeweegt op een soort van overgrote spin. Dus gingen ze op zoek naar een Lightmass raket die hem en zijn oprukkende leger zou kunnen uitschakelen en hierdoor COG-soldaten en burgerlevens gered zouden kunnen worden. Maar dat hele verhaal mag je uiteraard zelf gaan ervaren als je de game speelt, want anders zou ik aardig wat spoilen en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.





Je kan een hoop zeggen van Epic Games, maar ze durven wel degelijk risico's te nemen. Want een prequel op de serie waarin Braid en Cole de hoofdrol spelen is gewaagd, net als dat je tijdens de flashbacks steeds met een ander karakter van Kilo Squad speelt. Maar dat is niet de enige vernieuwing die Gears of War: Judgment heeft gekregen. Grafisch is de lat wederom een redelijk stuk hoger gelegd en is de overbekende gameplay lichtelijk veranderd. Daardoor heeft deze titel een aantal voor- en nadelen gekregen waar ik je op wil wijzen. Het verhaal is niet zo meeslepend episch te noemen, wat niet zo'n ramp is. Maar als je deze vergelijkt (wat niet zo raar is toch?) met de drie andere delen mist het emotionele impact en groteske monsters. Want in Gears of War 2 en 3 gingen karakters dood waarbij ik best even moeite had en er zelfs stil van werd. Ook zitten er in Judgment geen voertuigen of groteske monsters als Burmaks of Leviathan's, wat toch eigenlijk een klein stapje terug is.

Wat je wel krijgt is een prachtig ogende game met een vernieuwde solide gameplay. Vrees niet: de 'roadie run', in dekking en schiet op alles wat op je afkomt is nog steeds de fundering van deze titel. Gelukkig heeft Epic de controls veranderd, zo hoef je niet meer je wapens en granaten te kiezen via het D-pad, wat altijd heel irritant was. Granaten gooi je vanaf nu met je linker schouderknop en wapens wissel je met de Y-knop. Hierdoor krijgt de Gears of War: Judgment een flinke boost qua gameplay, want je gaat hierdoor veel sneller te werk in het heetst van de strijd zonder je te ergeren aan je halfgare D-pad die altijd een eigen leven lijkt te hebben. Dat is niet het enige wat er veranderd is, want ook de manier van het spelen van het verhaal heeft de nodige upgrades gehad. Zo worden je kills en speelwijze beloond met punten (geen nood, de Arcade mode uit deel 3 is niet meer aanwezig) die bij elkaar opgeteld drie sterren moet vullen aan het einde van een level en word je hierop beoordeeld. Iets wat leuk bedacht is, maar voor mij niet echt aanvoelde als iets voor 'Gears' en bovendien de snelheid uit het verhaal haalde. Bedoel, je bent lekker in gevecht, schiet Locust af en je gaat verder om dan een beoordelingsscherm te krijgen voor je punten en dan pas de cutscene. Dit was voor mij en andere spelers in co-op best wel een irritatie, want wij 'veteranen' van de serie zijn dit niet gewend. Maar goed, om je sterren en punten te boosten is er nog een extra uitdaging, namelijk de Declassified missies. De getuigenis van Kilo Squad is nogal schoon, maar er is ook de echte waarheid die dus Declassified is. Deze kom je aan het begin van een level tegen en is het aan jou de keuze om het 'schone' verhaal te doorlopen of de waarheid zoals het echt ging. Deze waarheid, die je extra punten en natuurlijk Achievements en extra unlocks oplevert, komt met een prijs, namelijk in de vorm van een uitdaging. Denk hierbij aan met één bepaald wapen te spelen. Of mijn favoriet: met beperkt zicht door rook, gas of puin en zelfs een sterke wind. Dit is voor mij een erg welkome vernieuwing, die overigens geen verdere invloed heeft op het verhaal zelf.

Wie veertig van deze sterren heeft verdiend krijgt een leuke bonus unlock in de vorm van Aftermath, wat een extra tussenlevel is uit het verhaal van Gear of War 3. Want (geen nood als je deze niet gespeeld hebt, je krijgt een filmpje te zien) hierin krijgen we te zien hoe Baird en Cole een boot regelden om naar Azura te komen. Voor deze missie gaan ze terug naar een locatie uit Judgment en komen ze oude bekenden van Kilo Squad tegen, wat een redelijke extra dimensie en een klein uur extra gameplay geeft aan het verhaal.



De Gears of War-serie staat natuurlijk niet alleen bekend om zijn singleplayer, maar is al sinds jaar en dag dominant aanwezig op de lijst met meest gespeelde Xbox Live-titels. Ook hier is het nodige subtiel veranderd. Zo zijn er de bekende gamemodi als TDM, FFA, Domination, Horde en twee nieuwe toegevoegd, waarvan Overrun de meest interessante is. Want hierin moet je à la Rush uit de Battlefield-serie één van meerdere doelen beschermen of aanvallen, waarna de game stopt of zich verschuift naar een andere locatie op de map. Zo heeft de aanvallende partij de beschikking over barrières tussen het doel en de tegenstanders en hebben beide groepen hun eigen klasse. Zo heb je de keuze uit Medic, Sniper, Soldier en Engineer. Deze hebben weer hun eigen wapens en hun eigen specialiteiten als healen (Medic), betreden van hogere gebieden (Sniper), granaten (soldier) en het plaatsen van een turret (Engineer), die na gebruik zichzelf weer opladen. Daarnaast is het mogelijk om bij de kant van de Locust door het halen van punten grotere monsters vrij te spelen. Denk hierbij aan een grote centipide en als je doorspaart tot 5.000 punten een heuse Corpser die onder de linies kan doorgraven en grote schade kan aanrichten. Daarom is het niet zo heel erg vreemd dat goed georganiseerde spelers nu hun punten stapelen en dan met twee of zelfs drie Corpsers tegelijk een aanval uitvoeren.

Ook is eindelijk de active reload ellende gesneuveld, want bij de vorige Gears-delen was het mogelijk door perfect te reloaden je kogels krachtiger te maken en dit in combinatie met de shotgun was echte vreselijk irritant. Godzijdank behoort dit nu eindelijk tot het verleden en is het toch wel een stuk moeilijker geworden om een tegenstander (wat niet onmogelijk is met een sawed-off shotgun of Gnaser) met één schot te doden. Dit maakt de multiplayer van Gears of War: Judgment niet alleen leuker, maar ook gelijk een stuk sneller qua gameplay. Wat mij minder vrolijk stemt is dat deze titel met verdomd weinig maps wordt geleverd en dat is niet vreemd aangezien Epic zijn geld wilt gaan verdienen met toekomstige map packs, waarvan er overigens nog wel twee GRATIS!! zullen verschijnen. Nu we het toch over geld verdienen hebben: het is mogelijk om voor een klein bedrag een VIP Pass te kopen en deze geeft je niet alleen nieuwe outfits en wapenskins, maar ook voor een bepaald aantal games dubbel-XP. Persoonlijk heb ik hier geen probleem mee, want je maakt zelf de keuze of je hier sneller wilt stijgen in je level en heeft verder geen overwegende invloed op het spel van anderen.



Zoals ik al eerder aanhaalde in deze review: de game ziet er mooier uit dan ooit tevoren en heeft ook veel meer details. Hoewel de game zich hoofdzakelijk indoors en in een urban omgeving afspeelt, ziet het er ongelofelijk mooi uit en is het een wonder dat een console van alweer zeven jaar dit op je scherm weet te toveren. Het is allemaal heel erg kleurig en heeft zelfs een beetje het uiterlijk van een comic. Zo nu en dan krijg je even de tijd om te genieten van een omgeving waarbij in brand staande gebouwen en panorama-uitzichten met apocalyptisch uitzicht en must to see zijn. Tijdens het verhaal kom je in een verlaten legerbasis terecht, waar de Declassified-optie je de mogelijkheid geeft om zonder verlichting te spelen. Dit is echt zo bruut en mooi gemaakt dat ik dit toch wel een klein hoogtepunt in de game vond. Je ziet de lichtjes op de Gears hun pakken opgloeien en door slecht zicht zie je alleen je tegenstanders en teamleden als deze hun wapens gebruiken en de ruimtes waarin je zit oplichten bij elk schot dat wordt afgevuurd.

Zoals altijd speelt het geluid in de Gears of War-games een grote rol. De voice acting is dik in orde en komt geloofwaardig over bij het beeld van de karakters. De muziek weet steeds op de juiste momenten op te spelen, wanneer het nodig is. Maar de eigenlijke showsteler hier zijn niet de diepe explosies of geluiden van de vuurwapens, maar de omgevingsgeluiden. Want als je een goede surround (head)set hebt, hoor je de voetstappen en stemmen van je teamleden om je heen en ook krakende gebouwen of vallend puin dragen op deze manier extra bij aan deze toch al zo sfeervolle game.



Reageer