Review: The Last of Us

Gtamen 21 juni 2013 om 13:35 uur

The Last of Us is een nieuwe IP van Naughty Dog, de makers van Uncharted. De game heeft een hoop 10/10-beoordelingen gehad, maar is dat eigenlijk wel verdiend? Is het echt zo'n perfecte game dat het deze cijfers verdient? Daar gaan we het nu eens over hebben in mijn review.



Het verhaal van The Last of Us is redelijk simpel. Het is twintig jaar na de uitbraak van het virus dat iedereen infected heeft gemaakt. De pleuris is uitgebroken en iedereen wordt verdacht van het zijn van Infected en wordt dus dagelijks gecontroleerd. Als je infected bent, word je afgemaakt. Jij bent Joel, een smokkelaar die wapens, goederen en zelfs mensen smokkelt uit de quarantaine naar de plek van bestemming. Dit keer gaat het om Ellie. Ellie is het mogelijke middel om het virus te bestrijden en dus moet je haar naar de Fireflies brengen, een organisatie dat zich bezighoud met het vinden van een medicijn om het virus tegen te gaan. Natuurlijk ligt het allemaal niet zo makkelijk, maar als ik in detail zou gaan dan zou ik denk ik te veel spoilen en dat vind ik persoonlijk zonde.

De singleplayer zal je bij je keel grijpen, je naar het puntje van je stoel trekken en je niet meer zo'n 10-15 uur loslaten totdat je de credits ziet rollen, alhoewel er ook stukjes zijn die best voorspeelbaar zijn. Ik durf te zeggen dat dit de beste PS3-exclusive is die ik ooit heb gespeeld. Ja, dat is een hele grote bewering en ik zou dat ook zeker niet zeggen als ik dat niet vond, want de vibe samen met de sound (als je een 7.1 surround sound (head)set hebt zoals ik) maken deze game zo ongelofelijk goed. De constante spanning dat er wat om de hoek kan staan maakt de vibe van deze game echt geweldig. Als je een horde aan Infected of soldaten hebt afgeknald kreeg ik een zuchtje van opluchting. Zo intense was de game voor mij op sommige punten. Natuurlijk zijn er ook rustmomentjes en zullen er ook stukjes zijn dat je niet mensen aan het afknallen bent en dat is alleen maar mooi en dat maakt de game heel gevarieerd. Tijdens deze rustmomentjes kan je een optioneel gesprek aangaan of Ellie zal uit het niks moppen vertellen of gaan darten. Het maakt de game stukken levendiger. De collectables in The Last of Us zijn ook speciaal te noemen, want door het level heen liggen notities van survivors en die volgen een verhaaltje die het waard maken om deze dingen te vinden. Door deze interacties en random events zie je Joel en Ellie echt een relatie ontwikkelen die door spoilerredenen logisch is. Als je de game speelt zal je het vanzelf wel zien.

Dan natuurlijk de gameplay, want het verhaal mag dan wel meeslepend zijn, maar als gameplay troep is dan heb je er ook niks aan. Gelukkig is gameplay erg goed gedaan. Het is gevarieerd en het coversysteem werkt uitstekend; want je gaat automatisch in cover zonder een knop in te drukken. De game is niet zo zeer een all guns bazin' game. Als je The Last of Us goed speelt dan zal je veel bezig zijn met het vinden van supplies die je wapen, health en mêlee upgrades geven. Ook kan je bijvoorbeeld molotov cocktails maken van de dingen die je vindt, alhoewel je bar weinig ammo vindt en echt elke kogel moet laten tellen maakt dit de game juist zo tof en geeft het echte gevoel dat je moet overleven en elk stukje dat je vindt zo goed mogelijk moet gebruiken. Natuurlijk is er genoeg actie in de game dus denk niet dat je Dora the Explorer gaat spelen en je elk hoekje van de chapter moet doorzoeken. Die keuze is volledig aan jezelf. Kom alleen niet huilen als er zes guys voor je neus staan en je geen kogels meer hebt; dan is het je eigen schuld.



Dan is er natuurlijk nog een multiplayer die eigenlijk toch wel verdomd leuk is. Je begint met het kiezen van de kant waar je je bij aan wilt sluiten: de hunter of de Fireflies; de twee factions uit de singleplayer. Als je dat gedaan hebt kan je je custom classes maken en je mannetje een nieuwe look geven. Beide van deze customization opties zijn zeer uitgebreid en je kan genoeg vrijspelen. Het is niet wat je zou verwachten en het lijkt erg veel op de singleplayer, wat naar mijn mening erg cool is. Net als in singleplayer kan je bijvoorbeeld molotov cocktails maken en kan je door middel van parts je wapens upgraden, armor kopen en zelfs complete wapens. De maps zijn erg goed gedaan en passen perfect in het 4-tegen-4-scenario.

Extra aandacht verdient het levelsysteem werkt in weken en dagen. Je moet twaalf weken overleven en zoveel mogelijk overlevenden overhouden. Door deze overlevenden krijg je weer nieuwe wapens en gear. Hoe meer overlevenden je hebt des te meer medicijnen je moet verzamelen (deze krijg je door kills en door de kisten die rond de map liggen te looten). Als je dit niet doet dan zullen er mensen ziek worden en zelfs sterven. Natuurlijk raak je hierdoor niet je wapens en gear kwijt, want dat zou nergens op slaan.

Reageer