Review: OlliOlli

RDJ134 27 januari 2014 om 02:08 uur

De PlayStation Vita heeft een chronisch gebrek aan goede titels en wordt hier alleen nog gebruikt tijdens een wc-bezoek om wat rond te surfen. Wat natuurlijk klote is, aangezien het een handheld GAMING device is. Maar sinds kort heb ik niet alleen een excuus om een kwartier langer op de wc te blijven zitten, maar ook eindelijk weer een reden om de PSVita aan te slingeren. De game waar ik op dit ogenblik helemaal hooked aan ben is namelijk OlliOlli en waarom deze zo verslavend is, vertel ik je in mijn onderstaande review.



OlliOlli is een side scrolling game waar je van punt A naar punt B gaat op je skateboard en ondertussen de meest brute tricks uitvoert om zo je puntencombo te linken en snelheid te maken. Dit was de recensie en daar moet je het mee doen... Geintje, want deze game heeft een behoorlijke diepgang en een learning curve. Want voor je alle tricks die je moet uitvoeren onder de knie hebt ben je wel even bezig. Op het eerste gezicht lijkt er geen reet te kloppen van de besturing, althans dat denk je omdat je waarschijnlijk te veel denkt in de traditionele manier van het spelen van een skateboardtitel. Maar wanneer je gewend bent hoe de besturing werkt, dan gaat er een wereld open waar je maar liefst 120 tricks uit je PlayStation Vita kan trekken. Dit is dan ook precies wat het zo verslavend maakt; je wilt die nieuwe trucjes leren om sneller te gaan en punten te scoren met combo's en chains om zo de vereiste score te halen of een highscore voor andere gamers achter te laten.

Wanneer je begint met spelen merk je gelijk hoe verslavend OlliOlli (ligt het aan mij of denken jullie bij het lezen van de naam ook aan een olifantje?) eigenlijk is, want het is serieus moeilijk om te stoppen met spelen. Zoals ik al eerder zei ben je een skater die van punt A naar B rijdt en tussendoor vereiste tricks moet doen om zo te scoren. Hierbij is vooral de timing van groot belang omdat je met één fout gelijk keihard en genadeloos op je snuffel gaat en je gelijk weer van voren af aan kan beginnen, wat overigens onmiddellijk gebeurd en je niet zoals met zoveel games moet wachten op een laadscherm. Instant actie zoals je tegenwoordig nog maar weinig ziet. Maar goed, snelheid en timing is waar het in deze titel om draait in een omgeving die je wilt laten falen en uit op bloed is. Naast het springen van trappen moet je ook grinden (dat is skatejargon voor het glijden over een voorwerp) over vuilbakken, bankjes, boten, auto's, trapleuningen et cetera en je geleerde skills tot in perfectie timen en uitvoeren. Doe je dit niet, dan haal je bijvoorbeeld je doelstelling van vereiste tricks of highscore niet en raad eens: je mag het level weer van voren af aan beginnen.





Dit is waardoor ik echt helemaal verslaafd ben geraakt aan de game, want ik wilde maar die nieuwe tricks prefect uitvoeren en het volgende level of highscore unlocken. Door deze intensiviteit vergeet je de tijd en alles om je heen en dat is voor mij altijd een goed teken en een groot pluspunt als je een spelletje speelt. De game kent enkele modi, zoals Carrière waarbij je al spelende het volgende level en nieuwe tricks vrijspeelt; Spots wat bijna hetzelfde is als carrière, alleen is het hier de bedoeling om met je score op de leaderboards te komen waarna een level jouw spot is, totdat andere gamers je score breken en jouw spot vervolgens afpakken; dan is er nog Daily Grind: een dagelijkse uitdaging waarvoor je maar één kans hebt, dus verkloot je deze, dan is het jammer joh en kan je wachten tot de volgende uitdaging beschikbaar is, maar gelukkig mag je eindeloos oefenen voor je deze uitdaging aanneemt; tot slot is er Rad, die je pas unlockt als je onder andere alle challenges goed gedaan hebt en dit is voor de ekte ekte diehards die deze titel tot hun bitch hebben gemaakt.

Zoals je ziet, zit het met de gameplay van OlliOlli prima in orde en dat geld eigenlijk ook voor het beeld en geluid van de game. Je karakter mag er dan wel uitzien alsof deze uit een NES-cartridge is gevallen, maar de animatie ervan is met 60fps ongekend soepel te noemen. De achtergronden en de objecten waar je over grind en het springen zien er ook prima en slick uit. Het geluid is ook dik in orde, want iedere keer dat je een faceplant maakt, zal je botten horen kraken. Hoewel tijdens de promotie van de game er dik gehamerd werd op de soundtrack. is deze niet echt memorabel te noemen, maar aan de andere kant klinkt deze gewoon lekker en relaxed bij de beelden die je op het scherm ziet.



Reageer