Het is alweer tien jaar geleden dat de nieuwe Thief-game uitkwam en nu is de reboot dan eindelijk daar. Persoonlijk heb ik de vorige delen niet gespeeld en zal ik deze game als een individuele game reviewen. Dus dan is de vraag: is dit een game die je gestolen kan worden of moet je naar de winkel sneaken om hem mee te nemen (tegen betaling natuurlijk). Daar gaan wij achter komen in mijn review van de PS4-versie van Thief.

Het verhaal van Thief is redelijk weird. Jij bent Garrett, een meesterdiref die tijdens zijn nachtelijke activiteiten met zijn partner in crime Erin een heel vreemd ritueel tegenkomt. Erin wil alleen maar haar klimtool terug die Garrett van haar had gestolen en valt samen met Garrett in het ritueel nadat Garrett faalt om haar omhoog te tillen als ze aan zijn arm hangt. Nadat Garrett een jaar later wakker wordt is Erin spoorloos en denkt Garrett dat Erin dood is. Dit is het deel waar het verhaal weird gaat worden, want Garrett ziet de hele tijd geesten voorbij flitsen op een soort van visioenachtige manier. De vraag begint dus te rinkelen. Wat is er gebeurd die nacht een jaar geleden? Is Erin nog in leven? Waarom zie je deze dingen? Dat zijn slechts een paar vragen van het verhaal van Thief. Het is een leuk in elkaar gezet verhaal. Het is weird, maar ook weer interessant. Je wil weten wat er is gebeurd, maar toch zat ik soms met een beetje een beduusd gevoel van "oké, dat was raar".

Een van de toffe dingen aan het verghaal van Thief is dat alles wordt verteld door Garrett zelf. Reden hiervoor is dat hij een stem heeft die heel erg fijn is om naar de luisteren. Het is niet zozeer revolutionair, maar het is een leuke toevoeging aan de game. Er zitten ook een aantal momenten in waar ik mij helemaal het apelazarus ben geschrokken en met een chapter die in een verlaten gevangenis op een verlaten eiland is kunnen alle horrorfans ook hun lol op, want ik heb in ieder geval een paar keer even de controller moeten neerleggen en even een slokje water genomen doordat mijn hart in mijn keel zat. De vibe in dat hoofdstuk was zo verschrikkelijk goed. Elke dingetje dat ik hoorde werd ik nerveus van, want als je op bijvoorbeeld glasscherven gaat staan dan wordt dat gehoord door de soldaten (die de hele tijd aan het klagen zijn dat ze moe zijn en dat ze willen slapen etc.). Aan het einde van de missie zal je te zien krijgen hoe je het hebt gedaan. Ben jij een agressieve speler? Ben jij iemand die zijn omgeving gebruikt? Of was jij nog stiller dan een muis en missen er nu een paar tonnen aan goud zonder dat iemand het heeft gemerkt? Dit is een heerlijk stukje detail die een stealthgame een stuk meer diepgang geeft.



Nu is een verhaal natuurlijk hartstikke leuk, maar de gameplay is even zo belangrijk. De gameplay van Thief is redelijk diep. De soldaten reageren op elk afwijkend geluidje of deuren die plotseling open gaan, maar je kan een meter van ze afstaan in het donker en ze zullen je niet zien. Mits je niet beweegt. Als je word gespot door de soldaten kun je beter je checkpoint laden, want overleven zal je het niet. De soldaten zullen genadeloos met hun wapens op je azen tot ze je kwijt zijn of je op de grond licht te happen naar adem. Je wordt dus genadeloos afgestraft als je Thief beschouwt als een run 'n gun game, want dat is het dus echt niet. Als je het voor elkaar weet te krijgen om langs een groep soldaten te komen zonder gespot te worden brengt dit een gevoel van voldoening. Vooral als je onderweg nog even de helft van de stad hun goud meeneemt. Dit brengt een goede diepgang naar de game, maar het is alleen een beetje jammer dat de AI soms wat dom is. Althans, op Normal difficulty dan. Je hebt ook nog een hoop andere opties, zoals natuurlijk Hard en zelfs een Custom difficulty waar je het jezelf zo moeilijk kan maken als je zelf wilt. Zo kan je bijvoorbeeld je focus ability uitzetten of een hoop andere dingen die je game een stuk(je) moeilijker kan maken. Dit kan je allemaal aan- of uitzetten na het selecteren van deze moeilijkheidsgraad. Voor alle dingen die je uitzet krijg je meer punten en natuurlijk is daar ook een Trophy/Achievement voor.

Naast het sneaken door de stad die The City heet, moet er natuurlijk ook het een en ander worden meegenomen om aan het eind van de nacht je geld te kunnen tellen. The City is een stad met een duistere vibe; er worden mensen opgehangen, er is een revolutie aan het beginnen en soldaten proberen alles op orde te houden voor hun missie en de meesterdief Garrett zijn leven zuur te maken. Het zal geen Los Santos zijn met spierwitte stranden en een warm zonnetje in je gezicht. Nee, The City is een stad waar het enige licht dat je ziet wordt uitgezet, omdat je anders wordt gespot door de soldaten en als je in het licht komt zal je PS4-controller erop reageren door een wit licht uit je controller te geven. Het past ook bij de game en ook al is het niet de meest spannende stad en zal er tussen de verschillende secties van de (redelijke kleine) stad een laadscherm voor je klaarstaan.

Het is al met al toch een leuke stad en heb je niet het gevoel dat je hier wel eens eerder bent geweest. De stad kent een hoop gangentjes en ramen waar je door kan klimmen om het een en ander mee te nemen voor je collectie. De meeste zeldzame dingen zul je vinden tijdens de side missions die er zijn en die leuk in elkaar zitten. De zeldzame stukken zullen niet altijd even makkelijk te vinden zijn, want als je dit zeldzame stukjes goud wilt hebben dan zal je eerst een stel (uitdagende) puzzels moeten oplossen voordat je dit kan zien in je hideout. Ja, je leest het goed. Elke stukje zeldzaam spul dat je vindt kan je aanstaren in je hideout. Dit is ook weer een stukje dat je voldoening geeft en het verzamelen van de zeldzame dingen een doel geeft, want bij andere games verzamel je bijvoorbeeld 1400 clusters en het enige wat je er voor krijgt is een game die nog minder uitdagend is dan het al was. Na het verzamelen van alle glimmende dingetjes wil je natuurlijk ook nog wat upgrades hebben voor Garrett en dit kan in de shop. In de shop kun je verschillende soorten arrows kopen die variëren van water arrows tot aan explosieve arrows. De upgrades zorgen voor extra health tot minder snel worden gesnapt door soldaten. Ik moet eerlijk bekennen dat ik eigenlijk totaal geen upgrades heb gekocht tot aan het einde van de game. Dus heel erg nodig zijn ze niet.



Nadat je bent uitgesteeld in de singleplayer kan je jezelf ook nog bewijzen in de Challenge-modus. Deze modus brengt je twee maps en drie verschillende modi waar je jezelf kan bewijzen als de echte master thief. Geheel met leaderboards om tegen je vrienden te strijden en de rest van de wereld. Aangezien Thief geen multiplayer heeft (wat totaal niet had gepast in de game) is dit een welkome toevoeging. De drie Challenge-modi verschillen van het stelen van zoveel mogelijk dingen in een bepaalde tijd tot het vinden van een aantal speciale items binnen een bepaalde tijdframe. De twee maps zijn allebei totaal verschillend en geven een goede uitdaging.