Tijdens de E3 van 2012 zagen wij voor het eerst de game waar we het vandaag over gaan hebben: Watch Dogs. De game beloofde een hoop goeds en heel veel mensen werden meteen dolenthousiast. De gameplay beloofde een hoop en veel mensen dachten dat het een next-gen-game was en dat de aankondiging van de next-gen-consoles heel dichtbij was. Ze hadden gelijk. Het is nu 2014 en de next-gen-consoles zijn er samen met Watch Dogs. Is het het wachten waard geweest? Daar gaan we het over hebben in mijn review.

Het verhaal van Watch Dogs is een woord awesome. Jij bent Aiden Pearce, een hacker die zijn dochter kwijt is geraakt door een aanslag op hem die anders ging dan gepland. Natuurlijk, als een goede vader wil hij natuurlijk uitvinden waarom en wie het heeft gedaan. Heel veel meer zonder de game te spoilen kan ik je niet vertellen, aangezien dat heel zonde zou zijn van het briljante verhaal dat Watch Dogs heet. Het is onvoorspelbaar, zit goed in elkaar en heeft interessante characters. Jordi Chin is mijn persoonlijke favoriet. Jordi Chin is een hitman die alles doet voor de juiste prijs en heeft een heerlijk stukje humor bij zich. Hij heeft een beetje een Trevor-vibe om hem heen hangen. En nu zou je wel denken. Oh nee hè, komt die Gtamen weer met zijn GTA-fanboygedrag. Daar komen we later op terug. Naast Jordi zijn er nog een hoop andere personages die interessant zijn en mij zeker hebben geboeid. Wie ze allemaal zijn ga ik als verrassing laten, want als ik ergens een hekel aan heb dan is het spoilers. Naast de main missions die je een 15-20 uur zullen bezig houden zijn er ook nog stapels aan side missions (waarmee je wapens en auto's kan unlocken) en een hele hoop andere dingen die je kan doen in de singleplayer.



Dan is er natuurlijk nog een ander heel belangrijk stuk van de game: de gameplay. De gameplay van Watch Dogs is heerlijk soepel en werkt prima. Het schieten met het goed uitgewerkt coversysteem is een feest en heeft mij op geen enkel moment geïrriteerd. Het autorijden was iets wat mij zorgen baarde voordat de game uitkwam, maar heeft mij aangenaam verrast en werkt dus goed. Het duurt even voor je er aan gewend ben, maar als je er eenmaal aan bent gewend dan is het goed te doen. Iets waar heel veel openwereldgames altijd een probleem mee hebben. Een ander probleem wat veel openwereldgames hebben is dat de stad redelijk dood is, gelukkig heeft Watch Dogs hier geen last van. De game heeft veel leven in zich, vooral door het hacken wat je kan doen. De wereld is heel erg interactief omdat er een groot aantal dingen te hacken is. Zo kan je bijvoorbeeld nietsvermoedende voorbijgangers hun telefoongesprekken of sms-berichten aftappen en daarmee nieuwe side missions unlocken. Daarnaast kan je camera's hacken om deze dan vervolgens te gebruiken om om je heen te kijken vanaf een hoger punt of naar een andere camera gaan om een beter zicht te krijgen op hetgeen je moet hacken (met de camera).

Dit zijn maar een paar dingen van de vele dingen die je kan doen met je hacktelefoon, want waar het hacken echt pas begint te stralen is tijdens de missies, want met het hacken kan je heel erg strategisch te werk gaan. Zo kan je bijvoorbeeld enemies hun telefoon af laten gaan of dingen laten exploderen om ze af te lijden en dan er voorbij te sneaken. Watch Dogs is een game die je het beste op een stealthy manier kan spelen, omdat het mij een vibe gaf dat je in de schaduwen leeft en zoveel mogelijk uit het zicht wilt blijven. Eigenlijk zoals hackers in het echt. De gameplay is heel gevarieerd. Dit komt vooral door het hacken en de vele wapens die je kan gebruiken om je enemies het leven zuur te maken. De missies zelf zijn ook lekker gevarieerd en je zal nooit het idee hebben dat je dit al een keer hebt gedaan, aangezien elke omgeving waar je bent interessant is en weer een stel nieuwe uitdagingen biedt die natuurlijk prima samengaan met het verhaal dat word verteld.



Naast de missies is er ook nog het een en ander te doen in de vorm van Digital Trips, Cash Run en NVZN. Digital Trips zijn eigenlijk zoals je al denkt dat het is. Je tript hem helemaal dood, mattie, en je beland in een van de vier Digital Trips: Madness, Phychedelic, Alone en Spider Tank. Madness is een gamemode waar je een aantal zombies moet overrijden binnen de tijdslimiet. In Madness kan je net als in de singleplayer skill point verdienen die je kan gebruiken om je auto te upgraden en daarmee je leven een stukje makkelijker te maken, vooral in de latere levels. Dan is er Phychedelic, de gamemode waar Pink Floyd een prima keuze zou zijn geweest, maar helaas houdt Pink Floyd er niet van om in games en films te zitten en kunnen we dat vergeten. In deze gamemode moet je van plant naar plant springen. Een ding wat ik heel cool aan de gamemode vindt, is dat er checkpoints zijn, want de gamemode kan knap lastig zijn als je niet goed oplet. Helaas is er ook Alone. Alone is in mijn ogen de minst leuke en minst interessante. In Alone moet je robots ontwijken en een punt hacken zodat het licht weer aangaat. Het probleem met deze gamemode is dat je heel makkelijk naar het punt kan rennen en de objective hacken. Niet heel erg uitdagend dus, jammer. Natuurlijk bewaar ik het beste voor het laatste. Spider Tank kan je het beste vergelijken met Tank Mayhem van Saints Row. Je moet zoveel mogelijk auto's, politie of andere targets uitschakelen voordat de tijd verloopt. Een lekkere chaotische gamemode die je vast uren plezier zal geven. Daarnaast is er nog Cash Run en NVZN. Cash Run is eigenlijk een soort van spin-off op Mario. Je moet munten verzamelen die op een parcours zijn verspreid. Deze gamemode is heel erg gefocust op timing en je klimskills. Naast Cash Run is er dan ook nog NZVN, de mindere gamemode van de twee. Hierin moet je enemies met een digitaal wapen neerschieten en zolang mogelijk blijven leven. Tussen de verschillende waves door krijg je de mogelijkheid om andere wapens te unlocken en je leven een stukje makkelijker te maken.



Dan is er de multiplayer. De multiplayer is waar Watch Dogs faalt. De multiplayer heeft het niet gedaan voor mij en na een uur spelen was ik er eigenlijk al klaar mee. In de multiplayer heb je vijf gamemodes: Free Roam, Races, Decryption, Hacking en Tailing. Hacking en Tailing zijn ongeveer hetzelfde. In Hacking moet je ongezien in iemand zijn singleplayer duiken en dan hem hacken. Als de teller op 100% staat zonder gespot te worden heb je gewonnen. In Tailing moet je de tegenstander observeren totdat de meter op 100% staat en je niet bent gespot. En dat is meteen mijn grootste ergernis met Watch Dogs dat als je rustig je singleplayer aan het spelen bent wordt geïnfiltreerd door iemand en je dan niet verder kan gaan waar je mee bezig was. Nu kan je dit uitzetten, maar dan worden je Notorious Points gereset naar 0 en dat vind ik ronduit bullshit. Het concept is leuk, maar laat dat soort dingen gewoon in multiplayer en laat mensen gewoon hun singleplayer doen. Maar goed, er zijn nog meer dingen te doen in de multiplayer. Zo is er ook nog Races. Races in Watch Dogs is geheel zoals je het verwacht. Je kan heel rustig tijdens het racen de stoplichten op groen laten gaan en de blockers omhoog laten gaan. Dit brengt een hele nieuwe wending aan races, maar persoonlijk vind ik dat de autophysics zich niet helemaal lenen aan racen. Daarnaast is er ook nog Free Roam te spelen met 1-8 spelers, maar er is eigenlijk helemaal niks te doen in Chicago als je online bent en het enige wat je eigenlijk kan doen is hetzelfde als je zou rondlopen in de singleplayer, maar dan met zeven anderen die je auto proberen te vernietigen. Maar goed, dat ligt helemaal aan jezelf. Persoonlijk ben ik sowieso niet zo'n Free Roam-speler. Last, but certainly not least, is er Decryption. Decryption is de beste gamemode in Watch Dogs. Het is een Capture and Hold-achtige gametype. In Decryption moet je de file capturen en net zolang bij je houden totdat de teller op 100% staat. Wat ik een beetje krom vind is dat als jij de file tot 95% heb gehouden en je tegenstander de file pakt hij vanaf 95% verder gaat en de match dus kan winnen.