Als je de trailer van Blood Ties bekijkt verwacht je een misdaadfilm met een hoop actie, alleen schept deze een verkeerd beeld van deze film. Want het is meer een misdaaddrama waarbij de actie en geweld juist op de achtergrond aanwezig is. Maar maakt dit Blood Ties een goede of slechte film? Nou... dat ga ik je vertellen in mijn recensie van de Blu-ray die ik recent mocht ontvangen.
Blood Ties begint gelijk sfeervol met oude jaren '70 muziek en zien we hoe drie gangsters in hun safe house zitten te drinken en racistische grappen vertellen. Even later zien we de New Yorkse politie (met snorrr) een inval doen en beide partijen het vuur op elkaar openen en er een dode valt en de rest van de groep weet te ontkomen. Frank (Billy Crudup) en zijn collega's zijn pissed off dat de hele inval voor niks is geweest en gaan naar de volgende verdachte zijn huis, want ex-gevangene Anthony Scarfo (Matthias Schoenaerts) was niet al te slim om zijn sporen uit te wissen en heeft nu een huiszoeking waarbij hij, zijn vrouw Vanessa (Zoe Saldana) en kind moeten toekijken hoe de NYPD hun hele huis overhoop haalt en een vuurwapen vinden. Scarfo krijgt een ritje gevangenis en wat blijkt: Vanessa is een ex-vriendin van Frank.
Terwijl Scarfo de bak in gaat, is het Chris (Clive Owen) die voorwaardelijk wordt vrijgelaten en door Frank en zijn zusje Marie (Lili Taylor) wordt opgewacht en gaan vervolgens eerst naar hun vader Leon (James Caan) toe, die in het ziekenhuis ligt omdat er een long is verwijderd. De volgende stop voor Chris is zijn ex-vriendin Monica (Marion Cotillard), die de hoer speelt en een drugsprobleem heeft. Hij is daar niet voor Monica, maar voor zijn twee kinderen die hij nooit heeft zien opgroeien en die totaal vervreemd zijn van hem. Of de problemen nog niet genoeg zijn, moet hij ook nog eens werk zien te vinden omdat dit een onderdeel is van zijn voorwaardelijke vrijlating. Frank regelt dit voor Chris bij een bevriend autobedrijf, waar hij kan werken als conciërge en hij bevriend raakt met Natalie (Mila Kunis). Het duurt niet lang voor Chris weer langsgaat bij zijn oude criminele vrienden en er één op een dag bij hem op het werk verschijnt, waarna hij ontslagen wordt. Beide vrienden proberen een eettentje te starten, wat uiteraard niet lukt en beiden wederom langzaam af weer het criminele circuit inglijden.
Ook dit ontgaat de New Yorkse politie niet en beginnen langzaam aan Frank (bij wie Chris inwoont) onder druk te zetten om zijn broer het huis uit te gooien of te stoppen met zijn werk als agent. Frank heeft zelf ook zijn eigen problemen, want hij loopt achter Vanessa aan en wanneer deze hem terug neemt is het Scarfo die woest is en zweert wraak te nemen als hij uit de gevangenis komt. Al deze problemen bouwen langzaam op naar een finale waarbij de broers tegenover elkaar komen te staan, en familie centraal staat.
Blood Ties is een redelijk goede misdaadthriller die zich afspeelt tijdens het New York van midden jaren zeventig en Guillaume Canet teveel probeert Martin Scorsese te zijn. Dit zie je verschillende keren: met de muziek, de sfeervolle New York-beelden en het geweld. Maar het mist precies de naadloze overloop die Scorsese wel weet te brengen, want een paar keer springt de film van de hak op de tak waarbij je als kijker denk van oké... wat gebeurt hier, en daar is een flashback van de twee broers een heel goed voorbeeld van. Ook al heeft deze film een behoorlijk bekende cast, ze lijken er allemaal niet zoveel zin in te hebben, want het komt nogal afgerafeld over. Iets wat jammer is, want deze acteurs en actrices hebben al vaker bewezen dat ze goed kunnen acteren.
Zo, de minpunten zijn er uit. Dan ga ik je nu vertellen waarom je deze film ondanks zijn minpuntjes wel moet kijken: het verhaal van twee broers die elkaar niet mogen, maar wel voor elkaar opkomen. Frank bijvoorbeeld, beschermt Chris uit schuldgevoel ondanks dat hij weet dat deze nu een doorgewinterde crimineel is die moord niet uit de weg gaat. Chris lijkt in de eerste instantie door een gebeurtenis uit het verleden een teringhekel aan Frank te hebben en is kwaad dat deze in de negen jaar dat hij vastzat nooit op bezoek is geweest. Ondanks alles wilt Chris dat Frank op zijn bruiloft komt en de peetvader van zijn kind wordt. De actie in de film mag dan wel heel erg beperkt zijn, maar wanneer het begint is het hard, rauw en realistisch.
De Blu-ray-versie van Blood Ties is met het beeld heel erg netjes. In 1080p ziet het er verdomd lekker uit en ondanks dat Guillaume Canet gebruikmaakt van een zachte kleurenfilter oogt het allemaal prachtig en op sommige momenten erg gritty met de buitenscènes. Het geluid, dat komt in DTS-HD Master Audio 5.1, is ook niks op aan te merken en wist een paar keer goed te verrassen. Want wie had ooit gedacht dat een brand zo bizar goed kon klinken met knetterend vuur en hout dat je hoort kraken. Ook de achtervolgingsscène is een oorgasme van piepende banden en sirenes die om je heen te horen zijn. Wat dat betreft krijg je waar voor je geld met deze film.
