Soms zijn er van die films die anders zijn dan je verwacht en je dan vervolgens knock-out slaan door je volledig te verrassen en na de eindaftiteling onder je huid te zitten. Dit is precies wat Big Bad Wolves met je doet. Want zou jij een pedofiel martelen tot hij bekende waar het hoofd van je vermoorde dochter is? Maar wat als diegene onschuldig is? Dat zijn de vragen die deze Israëlische film draaiende houden.
De opening van Big Bad Wolves neemt je mee naar een verlaten school waar een groepje kinderen verstoppertje aan het spelen zijn en een pedofiel hier zijn slag slaat door één van de meisjes te ontvoeren. Dit is niet de eerste keer dat deze viezerik toeslaat, want hij deed dit al eerder waarbij hij steeds zijn slachtoffertjes verdoofd, seksueel misbruikt en daarna verminkt door onder andere hun hoofd af te zagen en het lijkje te dumpen. De reden waarom hij het hoofd afzaagt met een roestige zaag en verstopt, is omdat volgens de Joodse wetten een lichaam in zijn volledigheid begraven moet worden. De enige verdachte die rechercheur Micki (Lior Ashkenazi) op het oog heeft is de godsdienstleraar Dror (Rotem Keinan), die eerder is opgepakt en wegens gebrek aan bewijs is vrijgelaten. Iets wat het politieteam niet lekker zit en daarom is besloten om deze op een niet-legale wijze te ondervragen, lees: ontvoeren naar een verlaten gebouw en hem daar vastgebonden te slaan (met onder andere een telefoonboek) en zo proberen een bekentenis los te krijgen waar het meest recente slachtoffertje is.
Dror ontkent, ondanks de klappen in alle toonaarden, en het team besluit om hem weer thuis voor de deur af te zetten. Wat zij niet weten is dat iemand de hele mishandeling gefilmd en op YouTube heeft gezet. Niet veel later belt de moordenaar op en vertelt waar ze het onthoofde meisje kunnen vinden, dat vastgebonden zit op een stoeltje met haar broekje omlaag. Gelukkig wordt deze scène vanuit een hele aparte camerahoek getoond, zodat de kijker zijn fantasie de zieke details zelf mag invullen. De vader van dit meisje is Gidi (Tzahi Grad), een oud-militair die samen met de politiecommissaris in Libanon heeft gevochten. Wanneer ze op het plaats delict arriveren, wordt de vader tegengehouden maar dan is het kwaad al geschied. Hij zint op wraak en wil weten waar het hoofd van zijn dochter is gebleven en begint met het plannen van de ontvoering van Dror om deze op zijn eigen manier te martelen. Hiervoor gaat hij zelfs zo ver dat hij een huis ver buiten de stad koopt met een geluidsdichte kelder. Ondertussen is de video van de agenten viral gegaan en is Micki gedegradeerd tot verkeersagent en begint nu ook een ontvoering van Dror te plannen zonder te weten wat Gidi hun beiden in de gaten heeft.
Wanneer Micki na een korte achtervolging Dror meesleept naar een bos en zijn eigen graf laat graven terwijl hij hem intimideert met een soort van Russische Roulette. Dan duikt Gidi op, die beide buitenwesten slaat met een schep en meeneemt zijn martelkelder die hij heeft voorzien van een stoel met riemen en daar ook nog eens het nodige gereedschap heeft om te folteren. Micki krijgt de keuze mee te doen of te sterven. Tijdens de martelingen (lees: vingers breken, hand kapot slaan met een hamer en zelfs teennagels die met een tang worden uitgetrokken), blijft Dror ontkennen dat hij de dader is en houdt vol dat ze een onschuldig man martelen. Dit is waar moraaldilemma om de hoek komt die je als kijker meesleept en je zelf ook de vraag stelt: is hij wel echt de sadistisch pedofiel? En gaan Micki en Gidi hier te ver? Hierop ga ik je geen antwoord geven, want anders hoef je de film niet meer te kijken.
Als je zo mijn recensie nu leest, denk je gelijk dat dit een bloedserieuze thriller is met horrorelementen die rechtstreeks uit Hostel (2005) lijkt te komen. Dit klopt gedeeltelijk, maar de film slaat ook een humoristische weg in door grappige opmerkingen en (voorspelbare) situaties en dat geeft mij gemixte gevoelens voor deze film. Want de zwarte en soms slapstickachtige humor wordt afgewisseld met martelscènes waarbij zelfs een verfbrander wordt gebruikt en je de huid ziet zwartbranden. Iets wat je als kijker een ongemakkelijke situatie geeft maar zo nu en dan ook laat lachen door bijvoorbeeld een gesprek tussen Micki en een Arabier over vooroordelen die beide volken hebben en de nieuwste iPhone. Maar de kracht van de film komt pas goed tot zijn recht tegen het einde, wanneer er een plottwist plaatsvindt en je dan opeens meetrekt in de duisterheid en je realiseert dat dit doodserieus is, met de nadruk op dood.
Het beeld van Big Bad Wolves is dik in orde; het ziet er in full-HD messcherp uit: vol diepte en details. De kleuren zijn van dof en grauw bij de volwassenen tot fel bij de openingscène om kinderlijke onschuld te benadrukken. Het geluid, dat komt in DTS-HD MA 5.1, is een streling voor het oor, ondanks dat de gehele film vrijwel alleen bestaat uit pure dialoog. Maar het zijn juist de scènes in de kelder met de voetstappen en deur die in de verte dichtslaat die bijdragen aan een beklemmende sfeer. Dus beeld- en geluidtechnisch voldoet deze film aan alle eisen van de moderne filmliefhebber die kwaliteit wilt voor zijn geld.
