Als je aan hele slechte gamefilms denkt is regisseur Uwe Boll vast de eerste naam die bij je opkomt, want deze man heeft House of the Dead, Alone in the Dark en zelfs Far Cry weten te verkrachten tot wanproducten. Maar zo nu en dan laat hij zien dat hij wel degelijk in staat is om een toch wel goede film te maken. Zo scoorde hij bijvoorbeeld in 2009 een bescheiden hit met Rampage, het verhaal over een gast die de sleur in het leven en de maatschappij beu was en besloot op een killing spree te gaan in zijn dorp. Nu is het vervolg verschenen onder de titel Rampage: Capital Punishment en daarvan heb ik de onderstaande recensie gemaakt.

Rampage: Capital Punishment begint een paar jaar na het bloedbad in het fictieve stadje Tenderville, waar meer dan honderd mensen de dood vonden en Bill Williamson (Brendan Fletcher) de bank leeg roofde. Ondertussen leeft hij off-grid en plant alweer zijn volgende move tegen de door hem zo gehate mensheid. Want zo wilt hij voor zijn fans een video uitzenden via nationale tv met een redelijk zinnige triade op de Amerikaanse samenleving, oorlogen en de schijnheiligheid van de mensen die als schapen zich laten voorliegen door hun criminele overheid. Maar bij deze feiten houdt het niet op, om de wereld een betere plek te maken moeten er mensen verwijderd worden of beter gezegd vermoordt. Om deze fantasie te realiseren plant hij met militaire precisie een overname van een tv-station waar de narcistische nieuwslezer Chip Parker (heerlijke wezelrol van Lochlyn Munro) het gezicht van is.

Op de dag dat hij zijn plan in werking zet, gaat hij getooid in een kogelwerend pak met volautomatische wapens met een stoeltje bij een steegje zitten en schiet vervolgens lukraak wat voorbijgangers dood en wil vervolgens een bingohal binnenlopen. Alleen is deze gesloten en vervolgt hij zijn weg naar het tv-station, waar hij zijn auto opblaast en al schietend op alles wat beweegt een weg door het gebouwd baant en opzoek is naar Chip, die met een aantal andere gegijzeld wordt en meegenomen naar een lege kelder. Hier terroriseert hij de gijzelaars met psychologische spelletjes, dwingt Chip om zijn boodschap uit te zenden en lijkt klaar te zijn om een heroïsche dood te sterven in een laatste schietpartij met de inmiddels gearriveerde SWAT-teams. Hoe dit zal aflopen mag jezelf gaan kijken, want dit alles bouwt op naar een grande finale.



Ik zou normaal de laatste zijn die het zegt, maar Uwe Boll heeft met Rampage: Capital Punishment en dijk van een film neergezet. De motivaties van Bill Williamson zijn op de genocide na, zeer begrijpelijk en stevig onderbouwd. Dit maakt hem een bad guy die totaal gestoord is, maar waar je toch enige sympathie voor kan opbrengen. Zijn voorbereidingen zijn angstaanjagend om te zien, hij laadt heel rustig en relaxed de magazijnen van zijn vuurwapens, knutselt bommen in elkaar en scheert zijn hoofd kaal en laat zijn baard staan om zo intimiderend over te komen. De manier hoe dit alles in beeld wordt gebracht is serieus scary om te zien, net als hoe hij al zittend op een campingstoeltje de ene voorbijganger na de anders neerschiet en in het tv-station schiet op alles en iedereen, terwijl hij grappige opmerkingen loopt te maken.

Uwe Boll brengt deze chaos op een erg rustige en kalme manier in beeld, en dat samen met diepgaande dialoog maakt deze film heel erg krachtig. Net als het acteerwerk van Brendan Fletcher dat extreem goed is; zijn gezichtsuitdrukkingen, dialogen en woede-uitbarstingen komen realistisch over en geven je als kijker een ongemakkelijk en vooral beklemmend gevoel omdat zijn karakter Bill totaal onvoorspelbaar is. Het beeld van deze Blu-ray is dik in orde en messcherp zoals je verwacht van een moderne film. Het geluid komt in Dolby Digital 5.1 Master Audio en is glashelder en vol. De kogels vliegen om je oren als je een goede surround (head)set hebt en de explosies komen met een behoorlijk diepe bass. Naast de film staat er één extra op de disc en dat is een making of die een klein half uur duurt en de cast en Uwe Boll je vertellen over deze film en hun samenwerking, wat zeker de moeite waard is om even te kijken. Ook staan er nog wat trailers van Splendid op en is er audiocommentaar van Uwe Boll die je vertelt over hoe Rampage onderdeel is van een trilogie en zijn visie op de wereld. Normaal vermijd ik zoveel mogelijk audiocommentaar, maar deze keer bleef het me boeien en dat is ook de reden waarom ik de film ondertussen twee keer heb gezien.