Wij van Eigenwereld.nl hebben het grootste respect voor de Amerikaanse nerd/geek god en filmmaker Kevin Smith. Want deze man weet ons al jaren te boeien met zijn Smodcast, Comic Book Men tv-serie en natuurlijk de films waarbij vooral die met Jay and Silent Bob onze favorieten zijn. Smith weet heel goed wat ons soort mensen willen zien en horen, want laten we eerlijk zijn: zelfs zijn slechtste films *kuch Jersey Girl kuch* hebben een bepaalde diepgang die je kan aanspreken. Vorig jaar maakte hij de film Tusk, die eigenlijk keihard is geflopt in de bioscopen en een kleine twee miljoen dollar verlies had. Maar de film krijgt nu een tweede kans via de bekende streamingdiensten, Blu-ray en dvd. Van de laatstgenoemde kregen we een recensie-exemplaar en daarvan kan je hieronder mijn recensie lezen.
Tusk begint vrij onschuldig als we kennismaken met de twee vrienden Wallace Bryton (Justin Long) en Teddy Craft (Haley Joel Osment, en ja, dat is het jochie uit The Sixth Sense) die een podcast met de naam The Not See Party (wat je uitspreekt als Nazi Party) hebben waarin vernederende internetvideo's worden besproken en de makers worden afgebrand. Hiermee heeft Wallace een groot bedrijf opgebouwd dat leunt op ellende van anderen, iets waar zijn bloedmooie vriendin Ally (Genesis Rodriguez) niet helemaal blij mee is. Want hij is volgens haar veranderd en door het succes niet meer zichzelf, oftewel het gezeik van vrouwen wat je wel vaker hoort. Wanneer Wallace vertrekt naar Canada om daar de Kill Bill Kid te interviewen, die zichzelf onsterfelijk heeft gemaakt met deze video waarin hij met een Katanazwaard per ongeluk zijn been eraf hakt. Eenmaal aangekomen op het huisadres van deze internetheld, komt Wallace er achter dat deze jongen zelfmoord heeft gepleegd omdat hij zich schaamde dat de video op het internet was verschenen.
Nu heeft hij dus geen onderwerp voor de podcast en stuit tijdens het plassen in een café op een merkwaardige oproep aan de muur. Namelijk een man met de naam Howard Howe (Michael Parks) zoekt gezelschap om zijn verhalen als zeeman te vertellen in ruil voor onderdak. Dat prikkelt Wallace zijn nieuwsgierigheid en besluit contact met hem op te nemen en spreekt af om bij hem thuis langs te gaan voor een interview. Eenmaal aangekomen in een groot landhuis, dat staat in de middle of nowhere, maakt hij kennis met deze excentrieke oude man in een rolstoel die zijn hele leven op zee heeft gevaren en claimt dat hij zelfs vrienden was met de beroemde Ernest Hemingway. Dit wekt natuurlijk de interesse van Wallace, die dan ook aan zijn lippen hangt om alle verhalen als een spons op te zuigen en hier en daar de nodige grappen en sarcastische opmerkingen te maken. Howard vertelt hem ook over een scheepsramp die hij heeft meegemaakt en hoe hij gered werd door een grote walrus met wie hij tijdens zijn stranding een vriendschap ontwikkelde en de naam Mr. Tusk gaf. Alleen wordt het voor Wallace allemaal wat vaag en gaat hij buitenwesten, omdat Howe zijn thee had voorzien van een verdovingsmiddel.
Als Wallace wakker wordt de volgende dag, zit hij vastgebonden in een rolstoel en is zijn been geamputeerd. Dit komt volgens Howe omdat hij is gebeten door een giftige spin en de dokter geen andere keuze had dan zijn been te verwijderen. Uiteraard is dit een bullshitverhaal, omdat Howe helemaal niet invalide is en kan lopen als een kievit en van plan is om van Wallace een walrus te maken en zo zijn vriendschappelijke tijd met Mr. Tusk te herleven. Tijdens een onbewaakt ogenblik weet Wallace zijn mobiele telefoon te pakken en naar huis te bellen en smeekt of Teddy en Ally hem kommen redden. Wat hij op dat moment niet weet is dat Teddy en Ally al een tijd een relatie hebben en eigenlijk op het punt stonden om te breken met hem. Beide reizen af naar Canada, terwijl Howe steeds meer ledematen amputeert en probeert Wallace te transformeren in een walrus. In Canada leren Teddy en Ally dat de politie daar niet kan helpen, maar een ex-rechercheur met de naam Guy Lapointe (Johnny Depp) kan dit wel en vertelt dat Wallace het slachtoffer is van een sadistische seriemoordenaar waar hij al jaren jacht op maakt en van wie de slachtoffers altijd dood en verminkt worden teruggevonden. Dankzij een tip van twee winkelbediendes (Kevin Smiths dochter Harley Quinn en Johnny Depps dochter Lily-Rose Melody) komen ze hem op het spoor en volgt er een race tegen de klok die hoe dan ook het leven van iedereen zal veranderen, letterlijk en figuurlijk.
Met Tusk brengt Kevin Smith zijn publiek een heel ander soort film dan dat we gewend zijn, en is iets minder grimmig dan zijn voorganger Red State waarin Michael Parks ook al te zien was. Smith maakt wel weer dezelfde fout, door te proberen grappig te zijn en tegelijk serieus. Zo is Wallace de standaard grofgebekte en scherpe doefus die geheel volgens Smith-stijl verbaal de lachers op zijn hand weet te krijgen en met Howe één van de meeste enge filmpsychopaat in een lange tijd weet te introduceren die echt onder je huid weet te gaan zitten. Vervolgens trekt Smith met het Guy Lapointe-karakter de film helemaal onderuit, omdat deze zo over de top dom gespeeld wordt door Johnny Depp en zelfs een anticlimax is te noemen. Als je hier doorheen prikt hou je een verdomd leuke horrorkomedie over met de typisch Kevin Smith-touch die met Tusk ver buiten zijn normale werk stapt en toch wel een behoorlijk donker pad bewandeld en zeker het einde je een WTF geeft. De dvd-versie voor deze recensie heeft voor dit type mediadrager prima beeld, en ook het 5.1-geluid is voor deze film, die hoofdzakelijk uit dialoog bestaat, dik in orde.
Naast de film staan er de volgende extra's op het schijfje:
Al met al niet echt hele spannende extra's en het enige wat er interessant van is, is het audiocommentaar van Smith.
Walrus Yes: The Making of Tusk
