Arcadegames zijn altijd leuk om even snel op te pakken voor wat tijdverdrijf en dan verder met een echte game. Tower of Guns, dat recent uit kwam voor alle platformenb waaronder Linux, behoort tot deze categorie. Want dit is alsof Unreal Tournament een hete nacht heeft gehad met Portal en Borderlands en dit alles is goed terug te zien in de gameplay en het uiterlijk van deze toch wel erg unieke en zeer verslavende titel.
Hoe omschrijf je deze prettig gestoorde game die zichzelf niet serieus neemt, maar je wel zeer uitdagende gameplay voorschotelt. Het verhaal is... tja een Toren vol met boze robots en wapens die je proberen te vermoorden en jij moet er doorheen rennen. Dat is eigenlijk de hele bedoeling van deze game; van punt a naar punt b en proberen niet kapot gemaakt te worden. Maar Tower of Guns is niet je standaard arcadegame, dit is totale chaos. Zo verandert elke keer het speelveld en iedere keer dat je doodgaat maakt het spel random een nieuwe route voor je aan met nieuwe uitdagingen en vooral veel grote over de top kanonnen en andere ongein. De bedoeling is dat je diverse kamers al schietend doorloopt en op zoek gaat naar de uitgang, waarbij je ondertussen vijandelijke robots en kanonnen uitschakelt. Deze robots en kanonnen laten weer muntjes en blauwe bollen vallen. De laatstgenoemde zorgt er voor dat je wapen levelt en zo uitgebreider wordt. De muntjes kan je tijdens het spelen uitgeven bij machines die bijvoorbeeld je gezondheid weer omhoog gooit of je meer armor geeft.
Daarnaast unlock je ook diverse andere vuurwapens met de meest gestoorde exotische namen, en die allemaal hun eigen voor- en nadelen hebben. Zo kan je met een soort van shotgun met één schot veel schade aanrichten, maar het nadeel is hier wel dat deze trager herlaad dan een volautomatisch geweer, die juist weer heel erg snel leeg is en minder schade toebrengt aan je tegenstanders die echt in hordes op je afkomen. Maar geen nood, tijdens de speelsessies die bij mij steeds bestonden uit 'nu nog eentje en dan kap ik er mee'-principe, krijg je ook perks die je op je wapens of jezelf kan toepassen waarbij je hoger kan spelen, meer damage kan incasseren of juist je wapens wat krachtiger maken. Uiteraard krijg je dit niet gelijk in je schoot geworpen en moet je voor bepaalde perks wel een hoger level hebben en dat is nou precies weer waar de verslavingsfactor om de hoek komt kijken.
Zoals ik al zei is de gameplay zeer gevarieerd en uitdagend, omdat het speelveld continue veranderd. Maar ondanks dit zijn er drie modi die ik hieronder ga beschrijven:
Tower of Guns speelt heel erg lekker weg en heeft een heerlijke oldskool vibe. Rennen door steeds random gegenereerde (of eindeloze) ruimtes met hier en daar een eindbaas is heerlijk hersenloos en vooral erg verslavend amusement te nemen. Nu zal je denken wat de fook drie spelmodi, geen co-op bla bla bla, maar deze game heeft niks meer of minder nodig dan wat het te bieden heeft en dat is een leuke gameplay. Daarnaast oogt het erg cel-shaded zoals we gewend zijn uit de Borderlands-franchise en de puzzels om een ruimte te doorlopen doet je denken aan Portal. Sterker, als je te vaak doodgaat achter elkaar kom je in een trippy ruimte met cake en dat is een dikke verwijzing naar het legendarische Portal. Bovendien krijg je in deze ruimte ook wat muntjes en een perk cadeau om je als speler niet zwaar gefrustreerd te maken, wat heel erg aardig is van de makers en je als gamer tevreden houdt en niet je controller tegen de muur doet gooien.
