Enkele weken geleden kreeg ik in de mail een lijstje met aankomende releases en één hiervan was Cymbeline. Deze werd omschreven als een strijd tussen corrupte agenten en een outlaw motorclub waarbij het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige werk van Shakespeare, maar dan in een modern jasje. Bovendien viel met de onwijs grote sterrencast op en had deze film mijn interesse gewekt. Nu klinkt dit allemaal prima op papier en de trailer die ik er van checkte zag er wel goed uit, alleen... is de film totaal anders en een soort van semimislukking geworden. Hoe en wat ga ik je uitleggen in de onderstaande recensie.
Het verhaal van Cymbeline gaat over het liefdesverhaal van Imogen (Dakota Johnson, die sinds Fifty Shades of Grey bij het grote publiek bekend is geworden) en Posthumus (Penn Badgley, die in 1999 de stem van Kid deed in Mario Kart). Imogen is de dochter van Cymbeline (Ed Harris, die in zoveel grote films heeft geschitterd), die de leider is van een outlaw motorclub en de lokale drugsdealer die steeds minder trek heeft om zijn 'belasting' aan de corrupte politieagenten te betalen en hier op een dag mee stopt en zo de oorlog verklaard met de mannen van de wet. Naast Cymbeline staat de Queen (Milla Jovovich, bekend van de Resident Evil-serie en de cultklassieker The Fifth Element), die samen met haar zoon Cloten (Anton Yelchin, die je recent nog kon zien in Burying the Ex) uit een vorig huwelijk een luxe leventje en een dubbele agenda heeft. Want wie trouwt met Imogen is automatisch de opvolger van Cymbeline's misdaadimperium. Dat is dan ook de reden waarom ze Cloten aan Imogen wilt koppelen en Cymebline uit de weg wilt ruimen op een sneaky manier.
Nu is dit normaal gesproken al genoeg intrige en drama om een film mee te vullen, maar het feest kan niet op want dit is Shakespeare en dat komt met meer lagen en subplotverhaaltjes. Want zo mogen Imogen en Posthumus elkaar dus niet meer zien en komt de laatstgenoemde terecht bij Lachimo (Ethan Hawke van The Purge en vele andere coole films), een doortrapte wezel die een weddenschap uitlokt die Posthumus niet kan winnen. Hij claimt dat hij Imogen in bed kan krijgen, want volgens hem zijn vrouwen nu eenmaal erg rupsig en zonder moraal als ze single zijn. Uiteraard gelooft Posthumus dit niet en sluit eigenlijk een deal met de duivel. Want de doortrapte rat krijgt geen voet aan wal bij Imogen en gooit het over een andere boeg met wat je kan omschrijven als een Trojaans paard en weet zo de weddenschap te cheaten, waardoor Posthumus zo woest wordt dat hij Imogen wilt doden. De laatstgenoemde weet niet dat ze een schaakstuk is geworden in een dodelijk spelletje Game of Thrones en alle gebeurtenissen bouwen op naar een einde die de nodige plotwisselingen heeft.
Cymbeline is een behoorlijk aparte film die zich in de huidige tijd afspeelt en tegelijk het verhaal hanteert met een Romeinse achtergrond. Dit is behoorlijk verwarrend te noemen en de eerste WTF van de film. De tweede is het taalgebruik wat een mix is van poëzie en oud Engels waarbij je soms echt zit af te vragen wat de fook ze nu precies zeggen. Dit is overigens niet de eerste keer dat dit gebeurt, want het beter uitgewerkte en grote voorbeeld Romeo + Juliet uit 1996 deed dit op alle fronten wel beter. Daarnaast viel de oorlog tussen de naamloze outlaw motorclub en de corrupte agenten ook mee, want de show off tussen beiden (ik zal niks spoilen) was eigenlijk een lachertje dat amper in beeld kwam.
Waar deze film wel heel erg in uitblinkt is de beeldkwaliteit van de film, die echt superscherp en vol met details is te noemen. Of dit nu haren, huid, hout of zand is: het is zoals het hoort te zijn en knalt gewoon van je scherm af. Wat ook overigens opgaat voor het speelse gebruik van de kleuren en zwart ook echt strak zwart is en daar kunnen nog steeds een hoop Blu-ray-releases wat van leren. Het geluid, dat overigens komt in DTS HD Master Audio 5.1, dat zeer vol en natuurlijk uit je surround (head)set komt. De bass kickt goed op de juiste momenten en de dialogen van de karakters zijn glashelder. Zoals altijd heb ik weer goed op achtergrondgeluiden gelet bij bepaalde scènes, waarbij die in het bos het beste uit je installatie zal trekken met diverse bosgeluiden om je heen. Dat zijn momenten dat ik echt geniet van een film zijn audio. Over de extra's kan ik kort zijn; deze bestaan uit een aantal trailers van een aantal films bij dit label zijn verschenen en that's it.
