Begin en midden jaren negentig woede er een grote oorlog die bekend staat als de eerste Console Wars en was er een keiharde strijd tussen SEGA en Nintendo die schoolpleinen verdeelde met fanboys die elkaar te lijf wilden gaan over wat de beste 16-bit-console was. Achteraf gezien hadden beiden spelcomputers hun voor- en nadelen en nu inmiddels klassieke titels. In die tijd zat ik in het Super Nintendo-kamp en gaf ik duizenden guldens uit aan deze console, maar alleen niet op een manier die je denkt. Het meeste geld ging op aan de copyboxen die ik kocht. Dit waren zoals je hier en hier kan zien kastjes die je aansloot boven op je SNES en waarmee je games kon kopiëren en afspelen vanaf floppy discs. Geloof het of niet, deze copyboxen werden openlijk aangeboden in krantjes als de Particulier en de Via Via of door gameshops en mensen die deze vaak samen met illegaal verkregen games uit hun huis verkochten. De reden waarom ik meerdere copyboxen kocht, was omdat games groter werden en sommige voorzien van speciale chips en beveiligingen die er voor moesten zorgden dat er niet gekopieerd kon worden. Hierdoor kwamen er steeds nieuwere copyboxen (lees: duurdere) op de markt.

Ondertussen zijn we meer dan twee decennia verder en zijn de copyboxen zeer geliefde verzamelobjecten geworden voor de retrocollectors. Nu ben ik pasgeleden weer in het bezit gekomen van een Super Nintendo (die niet verkleurd is) en ben ik langzaam aan weer begonnen met verzamelen van games en is mijn oog gevallen op de Super EverDrive V2, een handige flashcard waar je de ROMS van games, homebrew en demo's op kan zetten en deze zo spelen op de originele hardware. Nu zal je denken: EverDrive, dat klinkt me bekend in de oren? Dat klopt, want drie jaar geleden kon je hier op Eigenwereld.nl al mijn recensie van de Nintendo 64-versie lezen. Nu was Krikzz zo aardig om mij er één toe te sturen en duurde het een kleine anderhalve week voor mijn pakketje uit de Oekraïne aankwam en die door de douane was geopend omdat die nieuwsgierig waren wat er voor elektronica in de envelop zat. Dus was het tijd om de boel uit te pakken, installeren en gebruiken.

Installatie en algemeen gebruik

De Super EverDrive V2 komt netjes verpakt in een kartonnen doosje met daarin een universele cartridge die past in de PAL- en NTSC-systemen (Nintendo had een semi-regiolock-systeem door Europa smallere en gebogen cartridges te geven dan de vierkante en bredere in de US en Aziatische regio's) en een handleiding die je duidelijk en simpel uitlegt hoe alles precies werkt en wat je moet doen. Het eerste wat je moet doen is zorgen dat je een SD-kaartje hebt en deze formatteert in FAT32. Dan download je het besturingssysteem van Krikzz zijn website en pakt deze uit op de root van je SD-kaart. Dan maak je een ROMS-map aan die je vervolgens weer het beste kan opdelen in A tot en met Z, want het OS kan niet meer dan 1024 ROMS per map herkennen, dus is het beter alles op te delen in alfabetische mappen of op genre naar keuze. Ik koos voor A tot en met Z, omdat dit een stuk handiger is. Dit brengt ons bij een heel ander punt, namelijk de ROMS. Hier is waar je je een beetje semi-illegaal gaat begeven. De meeste van deze games hebben namelijk nog een copyright en is het dus niet legaal als je sommige games downloadt en deze gaat spelen als je deze niet origineel in je bezit hebt. Maar goed, aan de andere kant biedt dit ook een hoop andere mogelijkheden waar ik zo nog op terugkom.

Als je eenmaal het OS (bij het schrijven was dit versie 5) en de ROMS op je SD-kaart hebt gezet, is het tijd om de Super EverDrive V2 in de console te drukken en te gaan spelen. Als je alles goed hebt gedaan zal je nu een menu krijgen waarbij je onder andere het mapje ROMS ziet staan, deze selecteer je, en kies je vervolgens een game, homebrew of demo die je wilt spelen. Wat dan volgt is dat de ROM die je hebt gekozen wordt geschreven naar de cartridge zelf, en dit duurt afhankelijk van je SD-kaart (ik had een 8GB Duracell HC4) tussen de 10 en 25 seconden (ligt ook aan de grote van de game), waarna de ROM netjes opstart alsof er een originele cartridge in de SNES zit. Deze handeling zal je iedere keer dat je een nieuwe ROM wilt spelen moeten uitvoeren. Als deze ROM eenmaal is opgestart blijft deze op de cartridge staan en dat heeft weer zijn voordeel, want als je nu de console uit en aan zet en vervolgens op START drukt, dan start het spel gewoon weer op zonder dat je alles opnieuw moet flashen.



Daarnaast slaat de Super EverDrive waar mogelijk is gewoon je savegames op, dus met titels als Zelda, Super Mario World, Super Mario Allstars en Donky Kong Country kan je gewoon op elk gewenst ogenblik je save game inladen en doorspelen waar je gebleven bent. Over spelen gesproken, zoals ik al eerder zei heeft Nintendo gebruikgemaakt van diverse soorten chips (volledige lijst) die extra op de cartridges waren aangebracht. Hierdoor konden diverse games gebruikmaken van uitgebreidere functies en graphics zoals de Mode 7 en SFX. Ik zal niet al te technisch worden maar er zijn dus meerdere chips die NIET door de Super EverDrive worden ondersteund, waardoor bijvoorbeeld games als Mega Man X2 en X3 of StarFox niet gespeeld kunnen worden. Wat WEL speelbaar is zijn de games met een DSP-chip, en daar zit ook bijvoorbeeld Super Mario Kart bij. De volledige lijst met wat wel en niet werkt kan je overigens hier vinden.

Om de Super EverDrive-kaart goed te testen heb ik veel games, homebrew als Classic Kong en scene demo's opgestart die bijna allemaal prima werkten. Alleen waren er enkele US- en Japanse ROMS die moeilijk deden en weigerden te spelen of na een melding gewoon wel te spelen waren. Daarom is het ook het beste om gewoon Europese (aangegeven met [E]) ROMS te gebruiken die komen in het .smc-formaat. Nu heeft deze flashcard trouwens meer opties dan alleen games spelen, je kan ook Game Genie Cheats gebruiken en het systeem een zelfdiagnose laten maken of alles wel werkt zoals het hoort te werken. Dit en enkele andere opties zijn niet echt interessant voor de mensen die alleen een ROM willen spelen. Voor die is het rechttoe rechtaan met ROM selecteren, flashen en gamen. Zo simpel is dat.