Review: Guns, Gore & Cannoli

RDJ134 25 september 2015 om 00:00 uur

Het 2D side scrolling run en gun genre is eigenlijk iets uit de jaren negentig en vooral kenmerkend voor de arcade- en de consolegames die uitkwamen in het 16-bit-tijdperk. Dit genre is eigenlijk zo goed als uitgestorven, maar zo nu en dan verschijnen er nog wel eens titels in deze stijl voor de PC en consoles. Crazy Monkey Studios uit België zette begin dit jaar dit heerlijke genre in één keer terug op de kaart met hun PC-versie van Guns, Gore & Cannoli, die nu ook voor de Xbox One verkrijgbaar is en waarvan je hieronder mijn recensie kan lezen.



Guns, Gore & Cannoli speelt zich af in de jaren 20 van de vorige eeuw tijdens de beroemde drooglegging, die zorgde voor een ongekende groei van de Italiaanse maffia in Amerika. Jij speelt hierin de rol van Vinnie, een maffialid die werkt voor de Belluccio misdaadfamilie (waarvan de baas verdacht veel weg heeft van Don Corleone uit The Godfather-films) en de opdracht heeft gekregen om een ander bendelid op te sporen en mee naar huis te slepen. Alleen is deze Frankie the Fly uitgeweken naar het fictieve Thug Town, waar sinds St. Patrick's Day een zombie-uitbraak is begonnen en een klein groepje maffiosi en soldaten van de overheid zich staande weten te houden tegen eindeloze hordes undead die mensen opeten alsof het wandelende snacks zijn. Vanaf het moment dat je van de boot af stapt en de haven in loopt begint het schietfestijn dat twaalf levels lang is en waarvan het verhaal een leuke wending krijgt, omdat dingen allemaal net even iets anders zijn dan je op het eerste gezicht zou denken.

Tot zover het verhaal dat vrij dun, maar toch een heerlijk excuus is om te gaan knallen op alles wat beweegt en op je afkomt. Want deze titel valt serieus geen seconde stil en duiken er non-stop hordes zombies in allerlei vormen en maten (zelfs zombieratten) op die je naar het leven staan, en ook leden van andere maffiafamilies en het leger willen je vol met lood pompen. Maar gelukkig krijg je langzaam aan een dik arsenaal van tien vuurwapens tot je beschikking. Naast de een pistool en een Magnum-revolver krijg je al snel ook een shotgun en de bekende Lupara (afgezaagd dubbelloops geweer). Maar het feest houdt niet op, want later krijg je onder andere ook een bazooka, vlammenwerper en een stroomwapen dat alle tegenstanders veranderd in een smeulend hoopje as. Naast alle leuke hardware word je ook nog voorzien van handgranaten en molotovcocktails waarmee je grote groepen tegenstanders kan bekogelen. Oftewel je veranderd al snel in een wandelend eenmansleger waar niet mee te spotten valt.



De gameplay is rechttoe rechtaan en echt iedere gamer kan deze titel oppakken en spelen, want het enige wat je doet is schieten, springen en van wapen veranderen of een explosief werpen. Easy als dat. Grafisch gezien ziet Guns, Gore & Cannoli dankzij de handgemaakte tekeningen en animaties er echt prachtig mooi uit en is het net een interactief stripboek dat je zit te spelen. Hierbij zullen veel gamers gelijk een vergelijking trekken naar de legendarische Metal Slug-serie, waarbij je ook van links naar rechts liep en vele hordes tegenstanders omver maaide. Je kan duidelijk zien dat Crazy Monkey Studios hier een ode aan deze franchise maakt, sterker, bij het op één na laatste level zal je een zeer duidelijke verwijzing zien naar de Metal Slug-franchise, namelijk een neergestorte ufo waarvan de parachute een half bedekt bord laat zien met de letters ME en Sl zichtbaar in het lettertype van deze serie. Iets wat voor echte fans van het genre natuurlijk een prachtige easter egg is.

Speaking of easter eggs, zoals ik al eerder zei lijkt het hoofd van de Belluccio-familie op Don Corleone, maar er zijn meer verwijzingen naar maffiafilms. Zo heet één van de Achievements Goodfellas, net als het gelijknamige epische Martin Scorsese maffiaepos uit 1990. Wie goed oplet kan Vinnie een hoop leuke oneliners horen uitspugen, die soms bekender zijn dan je denkt. Want Home Alone's "You filthy animal" (dat kwam uit de fictieve film Angels with Filthy Souls) zal je vele malen uit Vinnie zijn mond horen komen. Tot slot kan je op billboards de namen Lansky en Luciano voorbij zien komen. Dit zijn verwijzingen naar de echte gangsters Meyer Lansky en Charles Luciano. Fun fact: mijn familie zit in de ijsindustrie en mijn neef zijn zaak heet Luciano ijs en heeft diverse winkels en catering in Den Haag en diverse steden door de land heen. Maar goed, dit is een videogamerecensie en niet één over mijn familie hun ijszaken.


Reageer