Review: Call of Duty: Black Ops 3

RDJ134 12 november 2015 om 01:46 uur

Elk jaar weer kijk ik uit naar een nieuwe Call of Duty-titel, en weet ik dat er een hoop irritatie en frustratie bij komt kijken. Toch ben ik altijd blij als ik de disc in mijn console mag duwen en beginnen kan aan een digitale versie van een Hollywood-actiefilm à la Michael Bay en vervolgens online geraped te worden door 15-jarige campende grootgebruikers van Clearasil die allemaal met piepstemmetjes claimen seks met mijn moeder of dode grootmoeder te hebben gehad. Maar gelukkig is er altijd iets dat een mute knop heet en de zekerheid dat er elk jaar een nieuwe Call of Duty-titel in de winkels ligt. Dit jaar is het de beurt aan Treyarch om de spreekwoordelijke fakkel van de franchise te dragen, met hun Black Ops-serie dat nu is toegekomen aan alweer het derde deel. Alleen... WTF?



Normaal gesproken vertel ik in dit gedeelte van de recensie het verhaal van het karakter of karakters, alleen is dit bij Call of Duty: Black Ops III nogal een dikke mind fuck. Het verhaal begint in 2065 waarin technologie het hedendaagse leven en bij het leger een grote rol speelt. De wereld is één grote puinhoop door superstormen en leven bijna alle mensen tegenwoordig in MegaCity's à la Judge Dredd en komen de bewoners ervan in opstand, waarbij ook de wapens worden opgepakt en terroristen hun voedingsbodem hebben. Nu moet jij als The Player (je kan deze keer kiezen of je met een man of vrouw wilt spelen, en hierbij kan je ook kiezen uit diverse gezichten) en je teammaat Jacob Hendricks (Sean Douglas) om de Egyptische minister Dr. Yousef Salim te redden (Tony Amendola die recent in de sci-fi tv-serie Continuum als Kagame te zien was) uit de handen van NRC-troepen, want Salim zat achter diverse volksopstanden in zijn land en is nu dus ten dode opgeschreven.

Dus laten we een vliegtuig neerhalen en in de verwarringen vechten we ons een weg naar de cel van Salim, redden hem en net als alles naar de kloten lijkt te gaan is er John Taylor (de bekende acteur Christopher Meloni) en zijn team bad ass soldaten om jou uit de stront te trekken en kont te schoppen. Alleen verandert deze reddingsmissie al heel erg snel in een totale shitstorm als de NRC een shitload aan gevechtsrobots op het team loslaat en de extractie van Salim en de soldaten goed verkeerd gaat en jij als The Player alleen achterblijft en zo'n Chappie je letterlijk op een zeer gruwelijke manier aan stukken begint te trekken. Gelukkig komt Taylor terug om je te redden, waarna je samen in een kleurige trein in Zurich zit te babbelen over kunstmatige AI en de trein met een grote BOEM explodeert en staat het beeld stil... Net als je gamekarakter heb je als speler gelijk de eerste van meerdere WTF?-momenten te pakken. Want je ligt eigenlijk in een coma en is er in je hoofd een Direct Neural Interface (DNI) geplant, waardoor je gewoon kan blijven communiceren met Taylor en diverse andere soldaten, waarbij het dus ook mogelijk is om VR-simulaties te draaien en zoals in dit geval vanuit verschillende scenario's te kijken hoe deze trein heeft kunnen ontploffen en wie er achter deze aanslag zat. Als je daarna wakker wordt zit je gebakken in het team van Taylor en Hendricks die de wereld over trekken om de daders te achterhalen en komen deze er achter dat er een AI is die à la Ultron zijn eigen agenda heeft met de mensheid. Alleen... wordt dit al snel vanaf een bepaald moment zo vaag en weet je niet meer wat nu echt en wat nu VR is, of wat de fook er nu aan de hand is.



Zoals je al begrijpt is het verhaal een mindfuck op en top waar ik zeker op het einde geen touw meer aan vast kon knopen. Zelfs na een rondje interwebz is het mij nog altijd een raadsel en dat vind ik persoonlijk heel erg zonde en een redelijk minpunt. Want deze game heeft verder zoveel meer te bieden, waaronder diverse veranderingen. Zo is er eindelijk de mogelijkheid om het spel met zijn vieren in co-op mode te spelen. Wat gewoon dikke fun is en ik samen met Wigbolt van de RdSk-clan (Real Dutch Serial Killers) in een kleine zeven uur op Hardend door de game heen vloog en dit sneller had kunnen zijn als we niet tegen wat bugs waren aangelopen. Zo mochten we het op één na laatste level tot twee keer opnieuw doen, omdat Hendricks vlak voor het einde aan een verwarmingspijp bleef plakken en we gezellig alles opnieuw konden doen. Speaking of Hendricks, het is irritant om tijdens het spelen op hem te moeten wachten om een deur te openen als je al lang en breed vooruit bent gelopen. Dit is 2015 en niet meer 2005. Tot zover de minpuntjes die gezegd moesten worden.

Ook de speelstijl is wat je gewend bent, van punt a naar punt b en alles overhoop knallen wat je tegenkomt. Maar Treyarch legt de lat een stukje hoger met Black Ops 3, want tussen de nieuwe missies door kom je steeds in een safe house, waar je jouw arsenaal aan wapens kan aanpassen met de tijdens de singleplayer vergaarde xp en unlock tokens en je zo betere en zwaardere wapens kan aanschaffen en deze voorzien van alle toeters en bellen. Na het completen van een missie krijg je ook diverse outfitjes die je hier kan aantrekken en daar zitten een paar heel coole dingen tussen. Je verkregen tokens kan je niet alleen aan wapens uitgeven, maar ook aan je Cyber Cores. Deze bestaat uit drie verschillende skilltrees die allemaal hun verschillende krachten hebben. Van een zwerm nanobots die je tegenstanders aanvallen tot EMP's en de mogelijkheid om robots te laten oververhitten, waarna ze in de fik vliegen. Ik zal je eerlijk zeggen: deze krachten heb ik amper tot niet gebruikt omdat dit zelfs op Hardend niet nodig was, de keren dat ik hier wel gebruik van maakte waren het de nanobots en oververhitting en dan was het vaak nog van oja, even een zwerm los laten. Dit is eigenlijk niet zo heel erg spannend te noemen en zullen veel spelers dit net als ik links laten liggen, maar ik kan er wel de potentie van in zien bij meerdere (als je alle shit wil unlocken moet je het spel zeker drie keer uitspelen) playtroughs.



Zoals ik elk jaar weer opnieuw zeg: je speelt Call Of Duty niet alleen voor het verhaal, maar ook voor de multiplayer; dat weer precies is zoals je verwacht en uiteraard nieuwe mogelijkheden erbij heeft gekregen. Sure, we hebben de bekende speelmodi als Team Death Match, Conquest, Capture the Flag et cetera en ook levelen je wapens weer mee tijdens het spelen en hierbij komen de bekende unlocks en killstreak rewards bij vrij. Maar nieuw dit jaar is Wallruns, waarbij je à la Trinity uit The Matrix horizontaal over de muur heen kan rennen en dit is iets wat we vorig jaar voor het eerst voorbij zagen komen bij de shooter Titanfall. Dit element zorgt voor een geheel nieuwe manier van spelen en level design, althans op papier. Inmiddels heb ik er alweer de nodige uren op zitten en zie maar bar weinig mensen hier gebruik van maken. Wat niet erg is, omdat ik het wel gebruik en zo perfect kan flanken. Persoonlijk denk ik dat veel gamers dit nog niet door hebben of hier nog aan moeten wennen en wanneer dit gebeurd zal het nog meer uitdaging geven.

Oja, ik zou bijna vergeten te vertellen dat voor je online kan gaan spelen, je moet kiezen uit een "Specialist" die allemaal hun eigen voordelen en speelstijl hebben. Zo kan de één tijdelijk keihard rennen, de ander onzichtbaar zijn en weer een ander heeft een onwijs vette boog. Als je begint heb je de keuze uit enkele Specialists en hoe meer je in rang stijgt hoe meer je er unlockt. Waarbij de mainstream (lees: 12-jarige internetgangstertjes) dit waarschijnlijk niet zullen snappen en alleen voor een bepaald uiterlijk eens een uitstapje naar een ander karakter zullen wagen. Voor de hardcore spelers en clans (Black Ops 3 heeft de E-Sport-status gekregen) zal dit juist wel een hele verwelkoming zijn en in teamverband de nodige voordelen bieden.



De echte Black Ops-spelers van het eerste uur weten dat er meer is dan alleen de standaard multiplayer, en zijn er natuurlijk dit jaar ook weer ZOMBIES!! om in hun ondode snuit te schieten. Ook hier weet Treyarch mij weer te verrassen, want er zijn dit jaar TWEE!! zombiegames (technisch drie als je Dead Ops Arcade 2 meetelt, die je heel makkelijk kan unlocken) die je erbij krijgt. Naast de standaard zombie mode, waar ik zo op terugkom, is er dit jaar ook voor het eerst Nightmare toegevoegd. Deze unlock je als de singleplayer hebt uitgespeeld en hierin speel je diverse levels uit de singleplayer opnieuw en krijg je een voice over met een cheesy verhaal over een zombie apocalyps en zijn alle menselijke tegenstanders veranderd in zombies, en eerlijk gezegd heb ik dit (samen met Wigbolt) met veel plezier gespeeld en ga dit zeker nog vaker doen. Maar goed, de zombie mode. Dit jaar is het de beurt aan Jeff Goldblum, Heather Graham, Neal McDonough en Ron Perlman om het op te nemen tegen hordes van undead zombies. Waarbij de setting ditmaal erg film-noir is en een lekkere jaren dertig/veertig stijltje heeft.

Zo begin je langzaam aan in een steegje met enkele zombies, om vervolgens steeds meer en steeds sterkere zombies af te maken en deuren in je omgeving te openen. Ook is de 'magic box' er weer om of een tof of een heel erg kut wapen te scoren. in tegenstelling tot de andere zombiemodi in de vorige Black Ops-titels, drink je nu geen soda's meer voor tijdelijke krachten, maar zijn het kauwgomballen die je even die extra boost en perks geven. Nu zal je denken same shit different game, maar ook hier is Treyarch weer innovatief bezig geweest. Want naast het vergaren van xp, is het nu ook mogelijk om tussen het vuurwapengeweld tijdelijk te veranderen met The Beast-optie. Dit is het beste te omschrijven als The Darkness en ben je tijdelijk bezeten van een demoon met tentakels die je door het ondode vlees heen kan raggen. Erg handig als een zwerm jou en je team in een hoekje heeft gedreven en ook kan je deze kracht gebruiken om op geheime plekken te komen of shortcuts te openen.


Reageer