Het buitenaardse wezen in een ruimteschip met een crew die geen kant op kan, is eigenlijk niks nieuws en is sinds Alien in 1979 al heel erg vaak geïmiteerd. Maar met Life wordt dit genre een heel nieuw leven ingeblazen en dat bedoel ik dan ook letterlijk. Ik ben ook helemaal weggeblazen door deze sciencefiction horrorflick die ik hardop een klassieker durf te noemen. Het hoe en waarom vertel ik je in de onderstaande staande recensie, want Sony Home Entertainment was zo vriendelijk om mij een Blu-ray-versie van de film toe te sturen.
Als Life begint zien we hoe de Pilgrim 7-verkenner van Mars terugkeert met een bodemmonster, die waarschijnlijk buitenaards leven bevat. Onderweg naar het International Space Station (ISS) raakt Pilgrim beschadigd en moet de crew van het ISS deze als een honkbal uit de ruimte pakken om te voorkomen dat deze op aarde crasht. Het is de bedoeling dat het bodemmonster eerst in de ruimte bestudeerd wordt voor het naar de aarde gebracht gaat worden, om zo te voorkomen dat er een bacterie of organisme kan zorgen voor een globale ramp. Tijdens het onderzoek wordt er dood weefsel gevonden die door een combinatie van zuurstof en suiker tot leven gewekt wordt en die langzaam aan begint te groeien. Dit weefsel is eencellig en dat betekent ook dat elk lichaamsdeel zich razendsnel kan aanpassen aan zijn omgeving. Uiteraard volgt de gehele aarde deze ontdekking van echt buitenaards leven en krijgt het de naam Calvin. Deze weet zich ondertussen op te werken van een microscopisch wezen, tot een kleine spier die zich vormt naar de hand in de kweekkamer.
Zoals in elke goede sciencefiction- en horrorfilm is het cute gehalte van korte duur en wanneer er een ongeluk plaatsvindt Calvin zich in een statis plaatst en het een goed idee lijkt om deze wakker te maken door middel van elektrische schokken en inderdaad weer tot leven komt en nu in volledige agressie mode is en de hand van één van de astronauten breekt om vervolgen door middel van een stokje uit zijn kweekkamer te komen en hierbij bloed proeft door een rat op te eten en zo nog groter te worden. Uiteraard gaat er in de chaos die volgt van alles mis: protocollen worden gebroken en wordt Calvin niet alleen slimmer, grote en gevaarlijker, maar wordt de crew van het ISS in no-time uitgedund door deze buitenaardse intelligentie en begint het ruimteschip uit elkaar te vallen en dreigt nu neer te storten richting aarde en is het aan de overgebleven astronauten de taak om dit te voorkomen en Calvin uit te schakelen. Hoe dit gaat aflopen mag je uiteraard zelf gaan bekijken.
Ik zeg het niet snel, maar: HOLY SHIT!! wat een vette film. Serieus, ik heb hier serieus zwaar van genoten omdat het sciencefiction in zijn puurste en vooral engste vorm is. Want we hebben onze standaard mix van astronauten die bestaat uit een behoorlijke sterke cast in de vorm van: Jake Gyllenhaal, Ryan Reynolds, Rebecca Ferguson, Olga Dihovichnaya, Ariyon Bakare en Hiroyuki Sanada die deze film dragen. Sure, een aantal ervan halen het einde van de film niet en dienen als krachtvoer voor Calvin. De laatstgenoemde is echt angstaanjagend, zo ziet deze er in schimmelvorm nog leuk en lief uit, maar als deze bloed geproefd heeft laat Calvin zien dat dit een organisme is dat zich aanpast naar zijn omgeving. Dit is goed te zien als deze eerst de vorm van vingers aanneemt omdat dit is wat hij ziet in de kweekkamer en eenmaal los zelfs een soort van vleugels aanmeet om zich door de gewichtloosheid te bewegen als een vis in het water. Ook is het heel cool om te zien hoe de structuur en kleur van Calvin veranderd nadat deze vrijer is en slachtoffers maakt en maar één ding wilt en dat is overleven ten kosten van alles.
Visueel ziet de Life er prima uit: de ruimtebeelden zijn prachtig en dat gaat ook op voor de binnenkant van het ISS die onwijs groot en claustrofobisch tegelijk is. Ook de enkele scènes buiten het ISS zijn prachtig en deed mij een beetje denken aan Gravity uit 2013 qua visuele stijl. Maar de steeds veranderende en geruisloze (serieus, hij maakt geen enkele geluid en dat maakt het heel erg eng) Calvin steelt de show, want hoe deze in beeld gebracht wordt is echt creepy as hell, net als één scène waar hij bij iemand via de keel naar binnen kruipt en zich vervolgens vol vreet aan zijn organen en dat is shit die echt onder je huid gaat zitten. Het geluid, dat komt in 7.1 DTS-HD Master Audio, is dik in orde en met een surround (head)set de perfecte ervaring. Zoemend geluid van de motoren, ruimtepuin dat aan alle kanten om je heen te horen is en uiteraard een rondkruipende Calvin zet je als kijker met een samengeknepen anus op het puntje van je bank of stoel.
Naast de film staan er ook de volgende extra's op het schijfje:
In totaal staat er een kleine dertig minuten aan extra content op de disc, dit lijkt heel erg weinig, maar het was voor mij precies genoeg. Mijn favoriet ervan was Creating Life, waarin je kan zien dat de regisseur Daniel Espinosa (bekend van Safe House uit 2012 en Snabba Cash waarvan je mijn recensie hier kan lezen) zelfs een hoogleraar biologie bij de film betrokken heeft om Calvin zo realistisch mogelijk weer te geven en daar kwam meer bij kijken dan je zou verwachten. Ook mooi is om te zien hoe er heel erg goed is gekeken naar de details en zelfs de ruimtepakken bijna één op één de echte NASA-pakken zijn. Dus na het zien van de film zijn deze extra's een must see.
Adam Savage Examines The Original Spacesuits from Life (2017)!
Life vanaf nu digitaal en vanaf 16 augustus fysiek beschikbaar
