Het is alweer meer dan zes jaar geleden dat je hier op Eigenwereld Radical's recensie van L.A. Noire kon lezen, en we dankzij deze game ook op de grote toonaangevende videogamewebsite Kotaku werden genoemd (iets wat in de loop der jaren wel vaker is gebeurd) in dit bericht. Daarna leek het er op dat deze Rockstar-titel die geliefd was bij een toch wel redelijk grote groep gamers, in de vergetelheid leek te raken. Maar sinds deze maand is er een Remaster van het spel verschenen voor de Nintendo Switch, PlayStation 4 en de Xbox One. Van de laatstgenoemde kreeg ik een exemplaar en was het tijd om dagenlang door het Los Angeles van de jaren 40 te zwerven.

Het verhaal van L.A. Noire begint met de introductie van de politieagent Cole Phelps, die een ex-militair is en tijdens de Tweede Wereldoorlog diverse onderscheidingen heeft gehad, maar nu beneden aan de spreekwoordelijke ladder moet beginnen in een uniform en patrouilleert in de straten van Los Angeles van 1947. Al snel weet hij diverse zaken op te lossen en is er de promotie waarbij hij langs zo'n beetje alle takken van het politiewerk langskomt. De eerste stop is Traffic, waar hij wordt gekoppeld aan Stefan Bekowski, die dan zijn partner wordt. Maar Cole is goed in wat hij doet en schuift dan ook alweer snel door naar Homicide, waar bij samen met zijn nieuwe partner Rusty Galloway de nodige moorden oplost en zo weer verder in de ranken stijgt naar de afdeling Vice wat de strijd aan gaat met drugs, prostitutie en alles wat in die tijd als ranzig werd gezien en dit doet hij samen met zijn nieuwe partner Roy Ear. Tot slot eindigt hij bij de Arson-afdeling waar hij brandstichtingen moet onderzoeken.

Nu zie ik je al denken: Ja maar, verhaal enzo? Dat is er wel degelijk en dat komt met een toch wel behoorlijke plottwist die je niet ziet aankomen. Het verhaal is de carrière van Cole Phelps en de zaken die hij oplost en onderzoekt. Want L.A. Noir is wat dat betreft een openwereld puzzelgame. Je gaat naar een crime scene en begint met het onderzoeken van de omgeving op aanwijzingen waarna verdachten in beeld komen en die je gaat verhoren op de manier zoals zelfs vandaag de dag nog wordt gedaan, namelijk: Good Cop Bad Cop, oftewel jij of je partner speelt de aardige agent en de andere de intimiderende rol. Daarnaast is er nog de Accuse-optie waarbij je de verdachte beschuldigt en je moet uitvissen of deze nu echt schuldig is of niet. Maar er is meer te doen, zoals rondrijden in Los Angels en reageren op de politiescanner en zo nu en dan is er ook wat actie als een verdachte er vandoor gaat en je de achtervolging moet inzetten of een vuurgevecht aangaat. Maar ondanks deze momentjes is het meer een low key rustige game die het van zijn verhaal moet hebben.



L.A. Noire is een erg leuke titel die je al gauw een kleine vijfentwintig tot dertig uur bezig zal houden, en dat komt mede doordat alle DLC die verschenen is bij het origineel er gewoon bij zit en je gewoon lekker kan blijven spelen, maar ze zijn vrij pittig en is het goed nadenken en onderzoeken. Nu lijkt het er op dat ik vrij positief over de game ben, en dat ben ik ook. Maar je merkt wel dat het een titel is die alweer meer dan zes jaar oud is en toen deze uit kwam was het revolutionair door zijn graphics die door middel van motion capture er zeer realistisch uit zag. Maar in zes jaar is een hoop veranderd en zal het er voor een huidige generatie spelers wat... apart uit zien.

Deze remaster heeft trouwens wel 4K HD-resolutie en HDR-support gekregen, waardoor het op een PlayStation 4 Pro en een Xbox One X allemaal een stuk scherper en iets meer gedetailleerder uit ziet. Maar persoonlijk zit ik nog op een middle end 1080p HDTV met een eerste generatie Xbox One en daar ziet het er ook gewoon zeer goed uit, ondanks dat het er soms wat houterig en hoekerig uitziet. Iets waar ik als gamer verder geen problemen mee heb. Ook het geluid wil ik even aanhalen, want het klinkt verdomd sfeervol als je door het oude Los Angeles loopt en rijdt. De geluiden in het politiebureau of de actiemomentjes: het klinkt prima uit je tv-speakers en als je een surround (head)set hebt vol met details om je heen en dat is altijd een goede bijdrage aan de speelervaring.