In 1992 kwam het eerste deel van Mortal Kombat uit op de arcadekast en niet veel later op de Super Nintendo en de SEGA Mega Drive. De game was een simpele 2D fighter met gedigitaliseerde karakters en had een dikke knipoog naar een aantal filmkarakters en acteurs. Zo was Johnny Cage nu Jean Claude van Damme (zelfde initialen en de kenmerkende spagaat) en verder had Liu Kang wel verdacht veel weg van Bruce Lee. Maar de game die eigenlijk vrij standaard was, werd bekend om zijn controversie. Want door Fatalities was het mogelijk om door middel van een snelle combinatietoets een bloederige en vooral wrede move op je verdoofde tegenstander uit te voeren. De meest bekende was het uitrukken van een hart en ruggenwervel met hoofd en al. Het was zelfs zo erg dat de Mega Drive-versie groen bloed kreeg (die je kon omzeilen met een cheat code) en er in die tijdens een debat over videogames en geweld in de Tweede Kamer was en er stemmen opgingen om deze titel samen met Carmageddon te verbieden.

De game was wereldwijd een groot succes en een fenomeen geworden, want er zouden geheime karakters in zitten en de mogelijkheid om mensen uit het speelveld te slaan. Sommige verhalen bleken waar te zijn (Reptile was een verborgen karakter en je kon iemand in The Pit over de rand slaan) en sommigen een mythe. Dankzij het grote succes volgde er in 1993 Mortal Kombat II die geen gedigitaliseerde karakters meer had, maar er gelijk wel een stuk beter uit zag. Dit was niet de enige vernieuwing, want er waren meer speelbare karakters en nieuwe en vooral bloederige Fatalities waarbij soms de interactieve omgeving een grote rol speelde. Het duurde toen nog twee jaar voordat het derde deel en Ultimate Mortal Kombat uitkwamen, met nog meer nieuwe karakters en stages. Ondanks dat deze games stuk voor stuk juweeltjes en klassiekers zijn, begonnen ook de eerste barsten in de franchise te komen, want naast Fatalities kwamen er Babalities, Friendships animalities en andere onzin finishing moves om de critici tegemoet te komen dat het om meer draaide dan alleen brute en bloederige Fatalities.

Mortal Kombat was ondertussen zo groot geworden, dat er comics, films en zelfs een tv-serie was; dit waren de jaren negentig waar videogames larger than life waren. Toen was het 1997 en maakte Mortal Kombat de overstap van 2D naar echte 3D en vanaf daar begon de echte ellende pas goed. De echte fans van het eerste uur haakten af en elk vervolg erna leek alleen maar slechter en slechter te worden, ondertussen was er nog wel Mortal Kombat Mythologies: Sub Zero verschenen die weer 2D en een spin-off was die Midway graag zou vergeten. In 2005 probeerde de developer LA Paradox het nog even met een andere spin-off onder de naam Shaolin Monks, een drie en twee dimensionale actieplatformtitel die door veel fans en de pers met open armen werd ontvangen, maar deze game kon een legendarische serie die zijn origine niet meer kon overtreffen redden van wat een wisse dood leek. Ondertussen komen we in 2008 aan en verschijnt er Mortal Kombat vs DC Universe, zoals de titel al doet vermoeden vechten hier MK-karakters tegen die uit het DC Universe. Denk hierbij aan Batman, The Joker, Flash en... Super-Man de man van staal. Yep, zo diep was de hele serie gezonken.



Tot het opeens 2010 was en er op zes juni bekend werd gemaakt dat Ed Boon (de geestelijke vader van de serie) met NetherRealm Studios werkte aan een nieuwe Mortal Kombat en dat ze geleerd hadden van hun fouten en dat deze game voor de echte fans van het eerste uur was en de titel terug naar zijn roots zou gaan in een semi-2D-jasje zoals Street Fighter IV ondertussen ook al had gedaan. Na de vele media die er in de loop van tijd van verscheen, werd er zorgvuldig een kleine hype rond de nieuwe Mortal Kombat gecreëerd, want het zag er verdomd goed uit en leek een goede gameplay te hebben. Het wachten werd alleen maar langer en langer toen er bekend werd dat de game verschoven was naar april 2011, maar om het leed te verzachten verscheen er op 15 maart op het PlayStation Network dan eindelijk de langverwachte demo, die ook nog eens behoorlijke AI-problemen had. Als snel deed Ed Boon damage control en beloofde hij dat dit in de retailversie opgelost zou zijn. De retailversie die ik een paar weken geleden in mijn brievenbus vond en dat is waar deze geschiedenisles ophoudt en de review van Mortal Kombat 9 aka MK2011-versie gaat beginnen.

Nog nooit heb ik zo snel een game in mijn console gestopt en ben ik gelijk gaan spelen, want dit is natuurlijk wel de Mortal fookin' Kombat die alle schande zou moeten doen vergeten. Na het legendarische logo van de game krijgen we het startscherm te zien waar aartsrivalen Scorpion en Sub Zero tegenover elkaar staan, na een ram op de startknop kwam ik terecht in het menu van de game waar een shitload aan opties voor me klaar stonden. Daar komen we zo één voor één op terug, want het meest opvallende is natuurlijk de story mode van de game. Het verhaal van Mortal Kombat was altijd simpel en complex tegelijk; een toernooi waar de beste vechters uit diverse werelden op leven en dood met elkaar vochten. Deze strijd vond vooral plaats in Earthrealm (onze wereld), Netherrealm en Outworld waar de keizer Shao Kahn met een genadeloos en vooral bloederig regime heerst. Het verhaal van Mortal Kombat 2011 speelt zich af ten tijdens dat van de eerste drie games; klinkt verwarrend maar dat is het niet; sterker, het is heel erg logisch. God Raiden heeft een soort van magisch amulet die hem flarden van de toekomst laat zien die niet heel erg prettig zijn en daarom probeert hij nu de toekomst te veranderen aan de hand van zijn visioenen wat maar niet lijkt te lukken.



In Story Mode spelen we niet met één karakter zoals je zou verwachten, maar met verschillende karakters die je nu laten zien wat hun motivatie is en hoe ze zijn geworden tot wat ze nu zijn. Zo krijgen we niet alleen inzicht in familie- en clanvetes, maar ook hoe bepaalde karakters aan hun bizarre uiterlijk komen. Dit geeft niet alleen de nodige diepgang aan de game, maar laat je ook op een leuke manier spelen met diverse personages die je normaal gesproken makkelijk links zou hebben laten liggen. Over het verhaal dat je in een kleine acht tot negen uur kan uitspelen zal ik verder niks vertellen, omdat ik simpelweg te veel zou spoilen en je dit gewoon moet ervaren. Hiermee scoorde Mortal Kombat gelijk al zijn eerst kudos bij.

Verder is er nog de Fight Mode, die weer bestaat uit zes onderdelen, namelijk:
Ladder: Dit is zoals je van de eerste Mortal Kombat-games gewend bent: een ladder met vechters aan de hand van de gekozen moeilijkheidsgraad afwerken tot je bij een eindbaas komt.

Tag Ladder: Hetzelfde verhaal als hierboven, maar dan met twee gekozen personages die elkaar kunnen afwisselen.

Test Luck: Hier kies je een karakter en worden de regels van het gevecht bepaalde door een gokkast, waar voor- en nadelen aan zitten, dus elke gevecht die je doet heeft hierdoor een nieuwe uitdaging.

Test Your Might: De oude fans kennen dit gedeelte nog wel uit de originele games; door snel te button bashen gaat een meter omhoog en moet je op een bepaald punt drukken om een plank of stenen door te slaan. Dit wordt uiteraard (net als alle gevechten) beloond met Koins aka keiharde munten, en wat je daar mee kan komen we ook zo op terug.

Test Your Sight: Een leuke mini-game waar je een soort van balletje balletje speelt, maar dan met onder andere mensenhoofden en -ogen. Bizar, maar ook heel erg leuk om te doen en zijn er de nodige munten binnen te halen.

Test Your Strike: Dit is bijna hetzelfde als Test Your Might, maar dan weer net even iets anders, want hier moet je nu precies timen met slaan om bijvoorbeeld een steen in het midden van een stapel te breken, dus met de nodige behendigheid.



Een leuk detail is dat je bij deze onderdelen niet zomaar door kan spelen, want wil je naar een tweede ronde toe, dan zal je toch eerst de Challenge Tower moeten aandoen. Deze bestaat uit een kleine driehonderd gevarieerde mini-games die zo verschillend zijn dat het bijna een opzichzelfstaande game is. Vecht je weg door de Challenge Tower en je zal dan weer voor de Test Your-onderdelen stages unlocken om daar verder mee te gaan. Alleen hier zal je al vele uren, zo niet weken, zoet kunnen zijn.

Dan is er nog de Training Mode waar je de vechtkunsten en de Fatalities van alle personages onder de knie kan proberen te krijgen. Mortal Kombat is geen button basher waarbij je maar lukraak op knoppen kan rammelen om je tegenstanders tot moes te slaan. Wil je in de singleplayer en online goed je mannetje staan, dan zal je echt de vechttechnieken en, belangrijker, Fatalities (en ja, er zijn ook nog Stagetalities en Babalities in de game) perfect moeten uitvoeren. Naast bekende combo's en blocken is het nu ook mogelijk om je tegenstanders met een druk op de schouderknop vast te grijpen en hiermee wegwerpen of trakteren op een paar hele rake klappen, waarna zijn energiemeter drastisch omlaag loopt. Tijdens het uitdelen (en ontvangen) van de nodige trappen en klappen loopt er onder in het beeld een klein metertje mee die langzaam aan drie vakjes opvult waarna een X oplicht.



Deze meter kan je gebruiken voor een aantal dingen, namelijk een combo breaker waarbij je tegenstander zijn combo wordt gebroken *DUH*, en de X-Ray-aanval. De laatstgenoemde is een beetje de gehypte gimmick van de game, want Ed Boon en NetherRealm Studios gingen bij elke presentatie plat op deze simpele en geniale move. Zo snel de X op het metertje oplicht is het mogelijk om je tegenstander even gruwelijk hard aan te pakken waarbij je in X-Ray-visie ziet hoe botten in zijn lichaam worden verbrijzeld en er een dikke hap aan energie uit zijn levensmeter gaat. Maar... hier is de nodige strategie voor nodig, want gebruik je hem te vroeg dan zal de tegenstander je aanval blokken en mis je een kans om de match naar je hand te zetten. Het beste is dan ook eerst wat klappen of schoppen te geven en als dit goed gaat de twee onderste knoppen van je controller (besturing op PlayStation 3 en Xbox 360 zijn identiek) in te drukken om de hel los te laten op je tegenstander. De korte animatie die dan volgt geeft zo'n heerlijke genoegdoening dat je er geen genoeg van zal krijgen, tenzij jij diegene bent die deze aanval moet incasseren. Zoals je wel door hebt nu, zit het met de gameplay en de besturing meer dan goed. Het is bijna perfect te noemen.

Mocht je nu na het trainen en het doorlopen van de Story Mode jezelf dapper genoeg vinden om het tegen anderen op te gaan nemen, dan is er de Online Mode. Deze is ook weer verdeeld in diverse onderdelen, zoals Tag Team, King of the Hill et cetera. Toen ik de multiplayer van de Xbox 360-versie testte, was het gemengd met het vinden van een online match. Vaak lag de server er even uit of had ik snel achterelkaar een match waarbij mijn ass genadeloos werd gekickt en afgemaakt met een Fatality. Dit houdt niet in dat het online gedeelte slecht is, maar dat het netwerk simpelweg is overbelast door zoveel gamers die nu hun geluk online zoeken. NetherRealm Studios heeft op haar forum al laten weten dat er binnenkort een update voor de online problemen gaat komen. Oja, nu we het over updates hebben, Mortal Kombat kan updates krijgen zonder dat je de bekende pop-upmelding krijgt. Want door een sneaky systeem kunnen er balansupdates worden doorgevoerd zonder dat je dit ooit te weten komt. Op zich wel erg nice, omdat je anders weer fora vol krijgt met huilebalken die niet meer online met een overpowered personage kunnen blijven winnen.