Review: Drive Angry

TonyT 14 mei 2011 om 19:35 uur

Nieuw actiespektakel met Nicolas Cage in...3D! Niet iets waar ik meteen van in m'n broek jizz. Maar bij het zien van de trailer sloeg dat 360 graden om en toen nogmaals 180, om bij het punt uit te komen waar ik hysterisch enthousiast werd. Schuimbekkend zat ik achter het scherm, weggeblazen door de hoeveelheid 'coolness' (dat woord ga je nog vaker lezen). Ik zag het wel zitten, ja.

'Cool' is wel het ultieme sleutelwoord voor dit ouderwets harde gescheur en geknal. Dat begint bij Cage, zet zich door met een (even platgezegd) gruwelijk hete Amber Heard en de kers op de taart is William Fichtner. Voeg daar nog wat briljante oneliners aan toe, pleur er een hoop over-de-top actie in en houd het vooral lekker expliciet allemaal. Zo heb ik bijna al het goede aan Drive Angry al wel opgesomd, maar het is zeker de moeite waard om er nog even dieper op in te gaan.

In een notendop verloopt het verhaal als volgt: meneertje Cage is boos, "Waarom is hij boos?" vraag jij je af, nou... zijn dochter is vermoord en zijn kleindochter is ontvoerd. Hij heeft drie dagen de tijd om dat kleine ding terug te halen voordat ze onder een volle maan wordt geofferd. Onderweg wordt hij vergezeld door Piper (klinkt als). In haar leuke bolide begint hun avontuurtje, geleid door een wraakzuchtige Cage.



Dan begin ik natuurlijk met Cage, een man die in zo ontiegelijk veel films heeft gespeeld dat er zowel opzienbarende hoogtepunten als tergende dieptepunten te vinden zijn. Wat het deze keer wordt, is dan maar afwachten. Gelukkig zit dat meteen goed. Met z'n haren naar achter, een sigaar in z'n mik, een zonnebril op z'n neus en oren en wat volwassen speelgoed tot zijn beschikking is hij wel echt de ultieme badass. De wijze waarop hij, met zijn emotieloze uitstraling (ik weet het, schokkend) z'n lines dropt, is echt fantastisch!

Naast zijn zijde staat Amber Heard en dat is...tsja, genieten geblazen. Buiten het feit dat ze er hier goddelijk uitziet, is ze vooral erg stoer. Lekker vuilgebekt en niet vies van wat fysiek geweld en toch blijft ze sexy. Wellicht net iets minder sexy is William Fichtner (just kidding) die een memorabele rol heeft te pakken als 'The Accountant', ontzettend droog en vooral komisch. Als personage is het bijna een soort Terminator die tussen de twee kampen doorloopt en dat is uiteraard erg tof.



De film pakt veel elementen van de carsploitation (zoals de naam al doet vermoeden is dat een subgenre binnen de exploitation dat voornamelijk draait om car chases) en voelt daarmee vaak lekker ouderwets aan. Met name de achtervolgingen voelen zo aan, want de gewelduitbarstingen buiten de vierwieler om zijn lekker modern, over-de-top en expliciet. Ik zie het uiteindelijk als een mix, waar de invloeden geen gimmick zijn (Plannet Terror-achtig), maar volledig zijn opgenomen in het geheel.

Tegenwoordig draait het voornamelijk om de originaliteit van de actie. Het verhaal moet niet over-aanwezig zijn zodat het tempo hoog kan blijven. Wat dat betreft is Drive Angry ook weer een schot in de roos, want ook deze achtbaan heeft geen remmen. De chemie tussen Cage en Heard is goed genoeg om de momenten waarop het toch even op adem moet komen te redden. Dat het zo scherp geschreven is, helpt daar uiteraard ook aan mee. Nee, tot dusver nog geen smetje gevonden, laat ik verder zoeken!



De actie dan, iets mis mee? Nou, nee, weer alleen maar lofzang in deze alinea. Al kan ik er nu op twee manieren naar kijken. Aan de ene kant heb je harde en expliciete kills en aan de andere kant staan de onmogelijke stunts en de daarbij horende CGI. Nu is er met de gore-effecten echt niets mis, maar valt er best een kanttekening te maken bij de CGI. Er zijn bepaalde momenten die er gewoon niet zo sterk uitzien, met name de 3D-effecten als je hem in 2D bekijkt (wat ik heb gedaan) zijn gewoon irritant opzichtig. Richting het einde heb je enkele bovennatuurlijke gebeurtenissen en sommige zien er behoorlijk 80's uit. Zelf vind ik dat heel gaaf, heeft iets authentieks, maar ik kan het me ook voorstellen dat andere zoiets oppikken als een gebrek aan kwaliteit. Al doet de allerlaatste scène toch anders vermoeden, die is namelijk visueel briljant.

Om even een indicatie te geven van hoe cool, megastoer en supergaaf deze film is (pubertalk), is er één scène die ik er wel uit wil pikken. Op een gegeven moment heeft Cage seks met een serveerster. Met zijn kleren nog aan, een peuk in z'n bek, een fles whisky in de ene hand en in de andere hand een gun. Nadat hij een geniale opmerking heeft uitgemompeld, raakt de stront opnieuw de draaiende ventilator wanneer zijn motelkamer wordt bestormd. Dan begint hij, terwijl hij er nog in zit, erop los te schieten. Oh ja, dat gebeurt ook nog eens in glorieus slow motion...daar krijg je wel een natte van hè?



Als je nu nog niet enthousiast bent, gooi ik het bijltje erbij neer. Met een geheel dat zo puik is uitgewerkt, zo stoer is van begin tot eind en je trakteert op een geweldige soundtrack, is er niets dat je tegen zou moeten houden als je zin hebt in een actiefilm. Met die scheurende soundtrack ben ik bij mijn laatste punt aangekomen, zou dit ook stoer zijn? Hell yeah! Alhoewel... met nummers als Fuck the Pain Away van Peaches en That's the Way I Like It van KC & The Band zou je toch gaan twijfelen. Deze dienen echter als komische noot tussen alle harde gitaren door, nice!

Reageer