Ik heb Troma al enkele malen benoemd in andere reviews en dus vond ik het eens tijd worden om een film van de king of Troma te behandelen: Lloyd Kaufman. De keuze was niet makkelijk aangezien hij meerdere meesterwerkjes op z'n naam heeft staan, maar uiteindelijk kwam ik uit bij Class of Nuke 'em High... één die ik nog niet gezien had.

Een tijdje terug was er hier op EW een item te vinden over welke Troma-films een remake verdienden en toen had ik al het gevoel dat dit een uitstekende titel zou kunnen zijn voor een nieuw project (uiteraard wel door Lloyd geregisseerd). En nu ik hem dan eindelijk heb gezien blijf ik daarbij, want het bevat de perfecte basis voor over de top leedvermaak. Het is smerig, gestoord en flauw. En daarmee kenmerk ik Lloyds oeuvre eigenlijk in een paar woorden.

Voor de mensen die nog niet precies weten wat Troma nou eigenlijk is (wat er nog best veel zullen zijn): Troma Entertainment loopt nu ongeveer 40 jaar mee en is misschien wel de langstlopende independent movie studio in de VS. In de jaren 70 kwamen ze met vele 'sexy komedies' en in de jaren 80 gaven ze menselijke superhelden een nieuw gezicht met "Toxic Avenger" (wat hun ultieme boegbeeld is geworden). Lloyd Kaufman en Michael Herz hebben deze succesvolle studio opgericht en voorzien van onmisbare klassiekers. Althans, voor de cultfans dan! Ze hebben nog altijd ongelooflijk veel invloed op de hedendaagse pulp en hun films staan als een huis.

Class of Nuke 'em High is een film uit 1986, geregisseerd door Lloyd Kaufman en Richard W. Haines. Het draait om een middelbare school gelegen in Tromaville, genaamd... "Tromaville High School". Het is (mag ik hopen) de enige school op de hele wereld die direct naast een grote radioactieve fabriek staat. Dat kan alleen maar goed gaan, vooral wanneer er chemische rotzooi gaat lekken en in aanraking komt met de jongeren van deze school. Een kleurrijk zooitje jongeren die vooral bestaat uit extreme nerds, stoners en rebelse KISS-fans.


Het is echt precies wat je kunt verwachten. Het heeft die enorm uitvergrote personages en die zelfbewuste humor. Wat uiteraard resulteert in dansende leerlingen in de gangen, zinloos geweld, politiek incorrecte opmerkingen en much more. Want geef toe, als jij op een school zou zitten zoals deze, dan zou je ook gaan dansen. Misschien ook even met je motor door de school heen scheuren en de directeur bedreigen? Beetje drugs dealen en feesten in je bikini of speedy (cool man).

Extreme kapsels, rare SM-kleding, jaren 80 rock... veel erger wordt het niet. Wat ontzettend fout zeg, gewoon hilarisch om aan te zien. Het kent een hele debiele vorm van humor, die je eigenlijk in al z'n films terugziet. Hij is wat dat betreft erg eigenzinnig en dat moet je liggen. Neem nou het volgende: een medewerker van de fabriek valt plotseling dood neer en degene die daar achter loopt stapt er gewoon overheen, are you kidding me? Briljant in z'n eenvoud. Het slaat nergens op en tart enige vorm van logica, maar het is zo zelfbewust dat het een vorm van komedie wordt.


Politiek incorrect, nog zo'n term die wel past bij zijn stijl. In hun films zitten vaak genoeg zaken die inhaken op, de toentertijd, hot issues. Zo wordt er de vraag gesteld of de radioactiviteit van de fabriek iets met de vreemde gebeurtenissen te maken kan hebben. Waarop de baas van de fabriek antwoord dat het slachtoffer thuis niet één maar twee magnetrons had staan en dat hij denkt dat dat wel eens de oorzaak zou kunnen zijn. Funny! (of ben ik nou de enige?)

Subtiel is het laatste woord dat ik zal gebruiken bij een film van Lloyd. Het is één groot krankzinnig feest waar alleen de meest gestoorde personages voor worden uitgenodigd. Het is grappig, fout, goedkoop en smerig. De mutatie(s) ziet er fraai uit en het monster richting het einde is heerlijk vormgegeven! Zulke slijmerige gedrochten zie je tegenwoordig niet meer zo vaak. Het resulteert in wat fraaie kills, hoeveel mooier kan het nog worden?


Het heeft de clichés van de jaren 80 in de USA gepakt en die tien keer uitvergroot. Het is daarom wel leuk om er een remake van te zien waar ze de clichés van de hedendaagse jeugd uitvergroten (want serieus, welke school wordt nou nog gedomineerd door make-up dragende jongens?). Er is echter maar één iemand die dat zou mogen en vooral kunnen doen en dat is Lloyd. Want laten we eerlijk wezen, zijn stijl en humor is one of a kind. Het is daarom een echte hate it or love it regisseur.

And I love it! Ik heb nu een groot deel van zijn oeuvre gezien en ik ben nog niet eens in de buurt gekomen van een lichte teleurstelling. Hij herhaalt bepaalde elementen wel eens maar past die dan toch op een andere wijze toe in het geheel. Zo is het nucleaire aspect en het veranderen in een krachtige mutant natuurlijk iets van Toxie. Dat maakt echter ook een deel uit van Class of Nuke 'em High's verhaal, al is het geen leidend thema. Het high school gebeuren eromheen (het rebelse karakter) is veel belangrijker. Hij laat een school zien die geen regels lijkt te kennen en bombardeert die plek dan ook nog eens met een kleine ramp. Het zijn de jongeren van die generaties (stuk voor stuk monsters) tegen een ander monster: de hebberige hoge macht.