Je bent net als ik van mening dat de games van tegenwoordig veel te makkelijk en te kort zijn? Als je dan ook nog eens van actie-RPG's houdt is Dark Souls de titel die je in huis moet halen. Want deze titel is niet voor de mainstream gamertjes die al huilende naar YouTube gaan voor een walktrough als ze vast zitten bij de eerste eindbaas in een game, dit is voor de echte gamers, de doorzetters en de niet-opgevers.

Zoals de titel van de game al doet vermoeden is de speelwereld van Dark Souls een plek waar de dood en magie heersen in een strijd tussen goed en kwaad. De ondoden (geen zombies) lopen over de aarde heen, sterker, jij bent als speler er ook één. Maar jij wilt leven en zal je dus moeten vechten voor je menselijkheid. Dat is de basis voor vele uren, correctie, dagen zo niet weken gameplay. Want zoals ik al eerder zei: deze game is niet kort; er valt zoveel te ontdekken en te beleven in deze bizarre fantasywereld die uiteraard ook de nodige clichés heeft. Maar voor het allemaal zover is, zal je eerst een karakter moeten kiezen, die allemaal bepaalde eigenschappen hebben. Denk hierbij aan magie of juist meer bruut geweld. Dief? Ridder? Warrior? De keuze is aan jou, want welke speelklasse spreekt je het meeste aan? Persoonlijk ging ik voor de ridder, omdat mijn echte naam Richard een koningsnaam is en ik een nobele *proest* heer ben.

Wanneer je begint kan je nog niet gelijk de wereld verkennen, omdat je eerst nog even moet ontsnappen uit de kerkers van de Northen Undead Asylum, en dit is eigenlijk je trainingslevel om te leren omgaan met de controls. De eerste wijze en meest belangrijke les die je leert zijn de Bonfires, oftewel kampvuurtjes die door de gehele game als checkpoints dienen. Aangezien je zo vaak doodgaat is het wijselijk om deze altijd en overal aan te steken zodat je weer snel terug in de actie kan stappen. Ik kan je garanderen dat je binnen enkele minuten spelen al de eerste melding krijgt dat je gestorven bent en je zit te kijken van WTF is er gebeurd. Alles in deze game draait om ervaring opdoen en leren, elke vijand die je tegenkomt zal zijn eigen kenmerken en zwakke punten hebben. Na de introductie van je eerste eindbaas (die easy is vergeleken met wat er nog gaat komen) neemt een grote vogel je mee naar de echte speelwereld die echt zo groot is dat je er in kan verdwalen. Dit is waar je avontuur door vervallen kastelen, moerassen, vlaktes en vele andere locaties pas echt van start gaat en je langzaam aan meer en meer over je lot te weten komen.



De gameplay van Dark Souls is zo diep dat ik er makkelijk een hele pagina aan kan wijden, maar dat is nogal saai. Zoals met elke RPG is je uitrusting van groots belang en zal je naarmate van spelen sterker en beter worden. Ook nu begin je met de zwakke spullen en deze breid je langzaam maar zeker uit. Sommige armour, magie en wapens krijg je na het verslaan van bepaalde tegenstanders of bazen en andere kan je kopen of verdienen met het uitvoeren van opdrachten aka de quests. Deze zijn groots aanwezig en zorgen voor een langdurige gameplay, uiteraard hoef je deze niet allemaal uit te voeren, maar nieuwsgierigheid is een bitch en bovendien is het goed voor je ervaringspunten.

Het meeste van je tijd zal je echter bezig zijn met het bevechten van vele hordes vijanden, tussen bazen en eindbazen die steeds grotesker worden. Het vechtsysteem is lekker makkelijk gehouden en wijst eigenlijk zichzelf. Dit in tegenstelling tot je vijanden, die bijna allemaal een eigen learning curve hebben. Want meestal zal je eerste ontmoeting met een nieuwe tegenstander eindigen met een "je bent zojuist overleden"-scherm, want je zal het patroon moeten ontdekken voor je hem of het kan verslaan. Daarbij speelt soms de juiste en perfecte timing een grote rol bij, want wie lomp gaat lopen hakken of magie verbranden zal er al snel achter komen dat dit niet zo werkt. Strategie, observatie en timing is hier erg vaak van groots belang. Daarbij zijn er ook nog eens zoveel wapens, spreuken, upgrades en drankjes met bepaalde eigenschappen waarmee je vrolijk kan kijken wat er het beste te gebruiken is voor jouw situatie.



Wat ook erg belangrijk is, zijn je vaardigheden als Stamina. Deze zorgt er voor dat je karakter langer kan bewegen of kracht genoeg heeft om aan te vallen. Daarom is het ook erg belangrijk om deze goed op te bouwen, daarbij zal je soms bepaalde keuzes moeten maken en bepaalde andere updates (die je betaalt met de zielen van gedode vijanden) moeten laten lopen of juist niet. Dit ligt precies aan het door jouw gekozen karakter of je manier van spelen. Dat is het mooie aan Dark Souls, want iedereen zal deze RPG op een hele andere manier benaderen en spelen.

Nu we het toch over spelen hebben, je kan Dark Souls in een soort van co-op mode spelen en berichtjes achterlaten voor andere spelers. Alleen dit online systeem is nogal... apart te noemen, of Japanse logica. Want je kan met drie andere gamers spelen, maar daar kan je niet zo in-game mee praten en worden willekeurig aan je toegewezen. Ook ontbreekt er een invite systeem, om zo met bekenden op avontuur te gaan. Wel grappig is dat je nu berichten voor andere spelers kan achterlaten en daardoor kan je ze waarschuwen voor wat er gaat komen of juist geruststellen en ze zo in een val laten lopen. Gewoon omdat het kan.

Grafisch ziet de game er prachtig uit met zachte en donkere kleuren, en dat in een wereld die gewoonweg in verval is door dood en verderf. Daar tussen leven de meest gestoorde karakters die je ooit hebt gezien en vooral de bazen hebben zoveel details. Van hun armour tot de vleugels van een draak, prachtig gewoon. Ook de locaties die je aandoet zien er meer dan goed uit. Maar ook het geluid speelt een hele grote rol in Dark Souls, voetstappen die echoën door kerkers en kastelen, krakende takjes en achtergrondgeluiden in een bos: het klinkt allemaal zeer goed. Soms speelt de muziek op en zo nu en dan is er totaal geen muziek en is het puur het geluid van je omgeving die op deze manier een onheilspellend geluid brengt.