Een klein jaar geleden maakte ik kennis met de Kinect-launchtitel Dance Central van Harmonix, dat vooral bekend is van de Rock Band-franchise en de originele developers van Guitar Hero. Aangezien ik toentertijd diverse Kinect-games tot mijn beschikking had voor een tien pagina's tellend review voor een andere site die ondertussen niet meer bestaat, kan ik zeggen dat Dance Central samen met Kinect Sports en Kinect Adventures de enige games waren die wel heel goed met de motion sensorcontroller werkte.

Omdat Dance Central bijna perfect werkte, verkocht de game als een malle en kon een vervolg natuurlijk niet uitblijven, en deze is sinds 21 oktober in de winkels te vinden. Nu was Microsoft zo aardig om mij een reviewexemplaar te sturen en veranderde mijn kamer de afgelopen week in een heus danspaleis waarbij de voetjes van de vloer gingen, en de buren mij sindsdien behoorlijk pissed off aankijken en geen gedag meer zeggen. Dus waarschijnlijk stond mijn geluid dus toch iets te hard.

Het principe van de game is eigenlijk onveranderd tegenover het eerste deel; je kiest een danser of een danseres en kijkt goed naar je rechterkant van je scherm waar zogenaamde flashcards je de aankomende pasjes laten zien. Deze doe je vervolgens zo goed mogelijk na en dit levert weer punten op. Doe je dit goed, dan bouwt er een combo op die je score vermenigvuldigd. Hierdoor is het zelfs mogelijk een freestyle vrij te spelen en je helemaal los kan gaan zoals jij dat wilt, dit wordt weer via de Kinect-camera opgenomen en kan dan gedeeld worden met je vrienden en de rest van de wereld. Aan het eind van de track worden je moves nog beoordeeld en krijg je de score in de vorm van sterren te zien. Hier geldt hoe hoger, hoe beter er gedanst is. Daarnaast kan je met je score de nodige items zoals pakjes, stages en (oude en nieuwe) dansers vrijspelen, wat voor de echte dansliefhebbers en fans van de franchise een grote uitdaging is.

De uitdaging in het dansen is onveranderd gebleven, want ben je bekend met het eerste deel dan weet je dat je het beste even kan oefenen in de nu verbeterde Break it Down-modus voor je ook daadwerkelijk begint. Of je start simpelweg om je geluk alvast te beproeven op easy om zo bekend te worden met de dansroutine van de bijbehorende track, want op deze manier is de CPU erg vergevingsgezind bij de foutjes die je maakt. Speel je op een hogere moeilijkheidsgraad, dan zal je toch echt goed tot perfect moeten dansen om niet keihard uitgejoeld te worden.



Dansen doe je uiteraard op muziek en daar zorgt Harmonix dan ook prima voor. Want je krijgt maar liefst vierenveertig tracks in verschillende stijlen uit verschillende tijdperken. Zo kan je losgaan op Kurtis Blow - The Breaks uit de jaren 80, Sir Mixalot - Baby Got Back uit 1992 of Daft Punkt met Technologic. De verzameling aan muziek is divers van luchtige cheesy pop als Lady GaGa (en een gecoverde Britney Spears) tot house- en rapmuziek en op die manier zit er voor iedereen wel wat bij om even lekker op te swingen. Mocht je nu het eerste deel in huis hebben, dan is het mogelijk om alle tracks en de aangeschafte DLC over te zetten naar Dance Central 2 en hierdoor heb je dan meer dan honderd tracks tot je beschikking. Nadeel van het overzetten is dat je hier 400 Microsoft Points voor mag ophoesten, maar Harmonix-games als Rock Band maakte al eerder gebruik van dit premium overzetsysteem, dus helemaal nieuw is dit niet.

Over vernieuwing gesproken, een veel gehoorde klacht over de originele Dance Central was de multiplayer mode, of beter gezegd het gebrek hieraan. Het was toen wel mogelijk om met twee personen te dansen, maar dat was ieder om zijn beurt. Wat niet zo heel leuk was voor je aanwezige vrienden of vriendinnen die zin hadden om gezellig mee te dansen. Maar Harmonix heeft naar deze feedback geluisterd en in Dance Central 2 kan je nu met twee mensen tegelijk dansen, althans als je een kamer met genoeg ruimte hebt. Dit geeft ook gelijk een hele nieuwe dimensie aan de game en is vooral heel erg leuk om te doen.