Ooit probeerde Volition met de eerste Saints Row een graantje mee te pikken van de Grand Theft Auto gangster sandbox gameshype, en was ondanks alle bugs een redelijk vermakelijke titel. Pas met het tweede deel sloeg de serie een nieuwe frisse weg in, maar met Saints Row: The Third gaat het letterlijk goed los. Want deze titel neemt zichzelf totaal niet serieus meer en gaat honderd procent voor de actie en vooral de humor. Mijn god, wat ik heb toch gelachen en een hoop plezier met deze game gehad.

Vanaf het begin dat je Saints Row: The Third begint is het over de top; intro van het verhaal heeft de muziek van de sciencefiction klassieker 2001 A Apace Odyssey gecombineerd met de scrollende tekst die zo typerend is van elke Star Wars-film. Hier lezen we hoe de Saints straatbende na het einde van het vorige deel commercieel zijn gegaan met hun eigen kledingslijn, energiedrank en platenlabel en nu stinkend rijk zijn geworden door hun reputatie. Maar deze is uiteraard niks zonder daden en daarom beroof je (als naamloos karakter die baas genoemd wordt) samen met Johnny Gat, Shaundi en een wannabe acteur in Saints-outfit met bobble heads een bank. Uiteraard gaat dit mis en komen er hordes bewaking op je af en steel je met behulp van een helikopter maar de hele kluis, maar ook dat loopt verkeerd af en word je gevangen genomen.

Wat blijkt, de bank die je beroofde is eigendom van 'The Syndicate'. een bont gezelschap criminelen dat samenwerkt met een aantal bendes. De leider, Phillipe Loren (een Belg die volgens Johnny Gat een fucking wafel moet gaan eten), doet ze in zijn vliegtuig de volgende aanbieding: hun commerciële handel overdragen en in ruil hiervoor mogen ze voor hem werken en blijven leven. Dat soort shit moet je natuurlijk niet bij de Saints uithalen en deze ontsnappen op spectaculaire wijze en is het oorlog. De ontsnapping uit het vliegtuig is wederom heerlijk over de top waarbij je naar beneden door de lucht valt en op tegenstanders schiet, om vervolgens nog even letterlijk door het vliegtuig naar binnen te glijden en nog meer tegenstanders vol met lood te pompen. Deze trend met over de top actie zet zich de hele game voort en weet zichzelf hier steeds te overtreffen.



Wat opvalt aan Saints Row: The Third is dat het bijna precies als zijn voorganger speelt, maar toch net weer even anders is. Want The Saints raken inderdaad nu macht en status kwijt aan Phillipe Loren en vecht je weer van de bodem naar de top, dus je zou denken same shit different game. Maar niks is minder waar, want naast het bevechten van andere gangs krijg je er halverwege de game een nieuwe tegenstander bij en neemt het verhaal een hele andere wending, want omdat het geweld zo de spuigaten uitloopt word een paramilitaire organisatie met de naam STAG naar Steelport gehaald om orde op zaken te stellen. Deze veroorzaken zelfs per ongeluk een zombie outbreak, waarbij je jezelf even in The Walking Dead kan wanen. De zombies die het op je gemunt hebben zijn snel en verdomd agressief. Door deze variatie krijg je toch het gevoel iets nieuws te doen, ondanks dan simpelweg de top dog van de stad te worden.

De structuur van de game is wel hetzelfde gebleven, want nog steeds moet je respect en geld verdienen om zo de nodige upgrades binnen te halen. Voorheen moest je eerst genoeg respect krijgen om zo aan je volgende missie te kunnen beginnen, dit concept dat je soms dwong om activiteiten te spelen was gehaat bij veel gamers en is nu dan ook volledig overboord gegaan. Je krijg via je mobiele telefoon opdrachten die je verhaallijn zijn, maar je hoeft deze niet gelijk te doen en is er tijd genoeg om leuke dingen te gaan doen en geld binnen te halen. Zo kan je gaan zakkenrollen, auto's op bestelling stelen of huurmoorden uitvoeren. Nu hoor ik je al denken dat zijn activiteiten, maar dat is niet helemaal waar omdat je deze los kan kiezen. Denk hierbij aan de bekende Insurance Fraud waarbij je voor een auto loopt en je laat vallen, drugdealers beschermen tijdens hun handeltjes of Tank Mayhem waarbij je alles aan gort blast om een bepaald aantal punten te halen. Nieuw hierbij is Professor Genki's gameshow, waarbij de makers naar Japanse tv-shows hebben gekeken en deze een zieke twist hebben gegeven. Deze Genki (wat Japans voor kat is) zijn invloed zien we overigens wel de hele tijd terug op billboards en zelfs mascottes verkleed als hem.



Uiteraard valt er ook weer genoeg aan te passen, van je wapens, wagens en je crib tot je karakter met wie je speelt. Want vooral het laatste is wederom zo vreselijk grappig en tegelijk weer erg uitgebreid. Je kan kiezen uit het mannelijk of vrouwelijk geslacht en deze helemaal uitbouwen naar eigen smaak. Wil je als kerel mega gespierd zijn of als vrouw en wespen taile en dikke tieten? Het is allemaal mogelijk, sterker, je kan ook een groene of zilveren huid nemen als je dat wilt. Je cosmetische aanpassingen kan je altijd veranderen bij de diverse plastisch chirurgen die de stad rijk is. Maar ook kleding en tattooshops zijn volop te vinden en hebben verschillende stijlen, hierdoor kan ik je garanderen dat elke gamer zijn eigen karakter bouwt en in theorie er niemand met het zelfde uiterlijk rondloopt. Grappig detail is dat je een sterrentattoo in je gezicht kan nemen, zoals het Belgische sterrenmeisje uit 2009.

De gameplay zit zoals je kan zien dik in orde, maar ook grafisch staat deze Saints Row: The Third zijn mannetje. De engine heeft nog wel soms last van de bekende pop-ups, maar weet wel mooie details en een cartoony vibe op te roepen die heel erg goed bij deze titel past. Want op een bepaald ogenblik zal je cyberspace ingaan en daar nemen de makers even genadeloos de film Tron en The Lawnmower Man met zijn felle kleuren op de hak en kunnen we zelfs even in de singleplayer mode gaan genieten van lag en spelen we nog even oldskool tekst adventure uit de jaren '80. Dit alles laat zien met hoeveel liefde en nerdheid deze titel gemaakt is. Ook op het geluid valt helemaal niks aan te merken, de steden klinken zoals je verwacht. De muziek pompt met lekker veel bass en kunnen we ook nog een track van onze eigen Junkie XL voorbij horen komen. Ook de voice acting is dik in orde en wie goed oplet kan niet alleen Burt Reynolds in een cameo rol als de burgemeester spotten, maar ook de stem van Hulk Hogan als worstelaar horen.



Naast een spetterende singleplayer die je samen in een twee player co-op kan doorlopen is er ook nog de online Whore Mode. Wat je het beste kan omschrijven als Horde uit Gears of War en Survival uit Call of Duty, waarbij er hele groepen tegenstanders op je afkomen en je deze zo snel mogelijk moet omleggen. In tegenstelling tot de twee genoemde titels, krijg je bij elke wave in de Whore Mode een andere uitdaging. De ene keer moet je een groep zombies blasten met een shotgun, ander ogenblik SM-seksslaven doodslaan met een grote dildo of mascottes en furies doodschieten met een tank. De keren dat ik deze mode speelde heb ik mij geen minuut verveeld.