Zover als ik me kan herinneren heeft Star Wars mijn leven beïnvloed, en dan bedoel ik ook sinds de eind jaren 70. Want ik had alle poppetjes, vliegtuigen en vele andere merchandise als (verwend) jochie. Sterker, ik was letterlijk zo blij als een kind toen ik The Empire Strikes Back in 1980 in de bioscoop zag, ook al begreep ik het verhaal niet helemaal en vond ik het einde maar saai. Uiteraard speelde ik de erg slechte gelijknamige game ervan op mijn Atari 2600, en tweeëndertig jaar en vele slechte games en drie teleurstellende prequels later begon ik aan Kinect Star Wars die nu exclusief voor de Xbox 360 is verschenen.

Aangezien mijn console op Nederlands staat ingesteld, werd ik vriendelijk in mijn eigen taal begroet door R2-D2 en C-3PO, die de taak hebben om Jedi Achieven te beheren en zo de vijf losse onderdelen aan elkaar te praten. Want Kinect Star Wars heeft niet echt een doorlopend verhaal, maar bestaat eigenlijk uit vijf verschillende games. Waarvan ik ook tevens het idee heb dat er vijf verschillende teams aan de ontwikkeling hebben gewerkt, want de kwaliteit van de titels verschillen onderling nogal sterk.

Voor ik de onderdelen ga bespreken voor jullie, moet ik er op wijzen dat deze game zich ironisch genoeg afspeelt na Star Wars Episode 1: The Phantom Menace (1999) en tussen Star Wars Episode III: Revenge of the Sith (2005), Maar ook enkele onderdelen uit de originele (en de enige echte) trilogie gebruikt, waarbij we dansen in de settings van onder andere Bespin waar Hand Solo op het einde van The Empire Strikes Back in Carbonite wordt ingevroren om verscheept te worden naar Jabba The Hutt. Maar daar kom ik zo nog op terug. Want we beginnen met Jedi Destiny en de reden waarom ik de Engelse benaming gebruik is omdat ik deze toch iets meer gepast vind dan de Nederlandse vertaling.



Met Jedi Destiny speel je een jonge Jedi *DUH* die eigenlijk nog niet helemaal klaar is, maar midden in een droid invasie terecht komt op de Wookie thuisplaneet Kashkyyyk. Dit is waar de lessen van Yoda en andere Jedi Masters in praktijk worden gebracht, want het is echt non-stop gevarieerde actie die je aan het handje meeneemt. Normaal gesproken ben ik niet zo van verplichte richtingen op te moeten manouveren, maar met Jedi Destiny werkt dit verrassend goed. Hierdoor krijg je het idee in een interactieve film mee te spelen en voor je het weet ren en spring je door diverse locaties heen en zit je op een heuse Speederbike voor je er erg in hebt. Of ben je actief in een onvervalste space battle. Maar vooral draait het om het vechten met een Lightsaber, het zwaard en kenmerk van elke Jedi. Dit werkt in het algemeen wel oké, en daarmee bedoel ik dat het niet is zoals je zou verwachten. De Kinect registreert niet altijd goed jouw bewegingen, en zeker als je een tegenstander met stroomstokken of een andere lightsaber treft moet je perfecte bewegingen maken wat niet altijd lukt en dus frustreert. Maar zo snel het wel (bij toeval onder andere) werkt is het cool en ben je voor je er erg in hebt al weer volop in beweging naar het volgende gevecht. Daarom was dit dan ook mijn favoriete game van de hele disc.

Het tweede onderdeel van Kinect Star Wars is Podracing en deze speelt zich af na Episode I: The Phantom Menace en zien we hoe Watto zijn best doet om alles wat hij heeft verloren weer terug te winnen. Want jij als schoonmaker mag voor deze slick babbelende alien gaan racen, en hij is niet de enige oude bekende, want ook Sebulba is terug en als je goed genoeg bent is hij te unlocken als speelbaar karakter. Maar goed, eerst zal je moeten leren vliegen met de overbekende pods uit de film. Dit is eerlijk gezegd vrij simpel te noemen, want je strekt je armen vooruit, alsof je in de cockpit zit, en het naar links en recht bewegen doe je door je linker of rechter arm naar achteren te halen. Wil je springen over objecten op de baan, dan doe je beide armen omhoog. Voordat je een race zal winnen, zal je zeker even moeten wennen aan de learning curve van de besturing. Als je dat eenmaal doorhebt wordt het dan ook heel erg cool, want de snelheid uit de films spettert dan ook van je tv-scherm af en door het maken van korte turbo boosts schiet je even in first person mode. Serieus, dit is echt fookin' awesome om te spelen. Het is dan ook niet zo heel erg raar dat ik me hier heel erg goed mee heb vermaakt.



Net wanneer je denkt dat Star Wars Kinect een leuke tot redelijk goede titel is, force choked de game je even terug naar de realiteit. Want Rancor Rampage zal op papier er vast leuk uit hebben gezien, maar in de praktijk werkt deze zeer slecht. Het doel van de game is om met een Rancor zoveel mogelijk schade te maken en zoveel mogelijk soldaten en burgers op te vreten. De schade maak je door je armen en benen te bewegen of te springen en zo gebouwen met de grond gelijk te maken. Zeer leuk, als het tenminste naar behoren werkte, want menig keer heb ik gemerkt dat dit simpelweg niet naar behoren werkte en mij behoorlijk irriteerde. Daarom maak ik hier ook verder geen woorden meer aan vuil.

Toen was het tijd voor de Galactic Dance Off en dat is waar we gezellig gaan dansen op bekende liedjes die nu een Star Wars-insteek hebben gekregen. Want Gwen Stefania's Hollaback Girl is nu Hologram Girl geworden en Christina Aguilera's (je weet wel, die met die stront/menstruatie vocht over haar been) Genie in a Bottle is nu een Princess in a Battle geworden. Maar hoe kan ik de Galactic Dance Off het beste beschrijven... het is simpelweg een danstitel zoals we die kennen van de Dance Central-games. Sterker, het werkt precies hetzelfde. Je ziet je dansbewegingen aan de zijkant van je scherm en je doet deze na, waarna je punten voor je prestaties krijgt. Het is leuk en werkt perfect, maar het is bizar om dit als Star Wars-fan te aanschouwen, want vooral de track I am Han Solo met een dansende Han Solo is... check de onderstaande video maar.



Tot slot is er nog Duels of Fate waarin je het als Jedi opneemt in lightsaber battles met Count Dooku en zelfs met niemand minder dan de enige echte Darth Vader. Ook hier geldt weer dat de Kinect soms niet goed je bewegingen omzet naar acties op het scherm en je vervolgens ineens het onderspit moet delven, terwijl je zelf honderd procent zeker weet dat je het goed deed. Frustratie op en top, en wederom een mode die je me amper tot nooit meer zal zien spelen en de hardcore Star Wars-fans zal doen teleurstellen. Want wie droomde er nou niet van om ooit tegen Darth Vader te kunnen vechten in een epische lightSaber battle?

Grafisch ziet Kinect Star Wars er echt prachtig uit; dat zal niemand kunnen ontkennen. Of je nu door de bossen van Kashkyyyk rent of vliegt of met 900 kilometer per uur in een pod over het oppervlakte van Tatooine raast; het ziet er allemaal heel mooi uit. Ook het geluid mag geprezen worden, want deze komt van alle kanten op je af en de explosies komen ook lekker uit de subwoofer zetten met een goede bass. Waar ik minder over te spreken ben, zijn de stemmen in het tenenkrommende Nederlands en met een Engelse instelling kom je er achter dat deze niet door de originele acteurs zijn ingesproken. Wat voor de fans van de franchise natuurlijk een dikke bummer is.