Review: T2 Trainspotting (Blu-ray)

RDJ134 17 juli 2017 om 20:38 uur

In 1996 verscheen er het junkiedrama Trainspotting die op vele fronten simpelweg briljant was. Het verhaal over een groepje jonge drugsverslaafden in het Schotse Edinburgh was grappig en indrukwekkend tegelijk; het was visueel een juweel en de OST ervan onvergetelijk en had Underworlds Born Slippy die niet alleen tijdloos is, maar ook één van de beste houseplaten ooit gemaakt. Al jarenlang gingen er geruchten over het langverwachte vervolg die eerder dit jaar dan ook in de bioscopen verscheen en nu verkrijgbaar is via de bekende digitale kanalen en uiteraard op fysieke media als dvd en Blu-ray. Sony Home Entertainment was zo vriendelijk om de laatstgenoemde mediadrager te sturen en daarvan kan je nu mijn recensie hieronder lezen.



Als T2 Trainspotting begint zien we hoe Mark Renton (Ewan McGregor) 20 jaar na het eerste deel in onze hoofdstad Amsterdam woont en daar een leven zonder drugs is begonnen nadat hij Schotland verliet met de 16.000 pond die hij van zijn aan heroïneverslaafde vrienden had gestolen na een lucratieve drugsdeal. Alleen is zijn huwelijk nu over en heeft hij Acute Coronary Syndrome (ACS) en is hij technisch gezien dakloos. Dus keert hij terug naar huis, waar ondertussen een hoop is veranderd. Want niet alleen is ondertussen zijn moeder overleden maar is Edinburgh nog steeds een troosteloos en uitzichtloos zooitje waar alles naar de klote is. Zijn oude vrienden hebben zelf ook niet echt hun leven verbeterd. Psychopaat en gelegenheidshooligan Francis "Franco" Begbie (Robert Carlyle) zit al twee decennia lang in de gevangenis en is eigenlijk alleen maar gewelddadiger geworden dan ooit. Simon "Sick Boy" Williamson is tegenwoordig van de heroïne af, maar snuift zich helemaal klem aan coke en bevredigd zijn verslaving door als pooier van de Oost-Europese Veronika (Anjela Nedyalkova) op te treden en haar klanten af te persen door te dreigen met video's naar buiten te brengen.

Dan is er nog Daniel "Spud" Murphy (Ewen Bremner) wiens leven nog steeds een puinhoop is en hij nog steeds aan het bruin aka heroïne zit. Zijn leven is zo troosteloos dat hij amper een baan kan vasthouden, woont in een Council flat wat gewoon een junkenpand is en voelt hij zich schuldig omdat zijn kinderen indirect ook de zware last van zijn verslaving ondervinden. Dus besluit hij een einde aan zijn leven te maken door een overdosis drugs en een plastic zak over zijn hoofd. Op dat moment komt net Renton langs om gedag te zeggen en redt zijn leven, en dat is iets waar Spud niet blij mee is, maar in weet te zien dat de dood ook geen optie is en samen met Renton probeert hij van zijn verslaving af te komen. Maar Spud is niet de enige waar Renton langs gaat, want Sick Boy staat ook op de lijst en deze is nog steeds pissig dat hij 20 jaar geleden is bestolen van vierduizend pond en ook al krijgt hij deze nu terug, hij wilt nog steeds wraak. Speaking of, Begbie weet ondertussen uit de gevangenis te ontsnappen door zich vrijwillig te laten neersteken om zo op een hele slinkse manier het ziekenhuis uit te wandelen.



Wat volgt is dat Sick Boy een geniaal idee (denkt hij) heeft om een bordeel in zijn tantes oude pub te beginnen, Renton dankzij zijn financiële opleiding een subsidie te laten regelen (wat laat zien hoe je met leugens, buzz woorden en bullshitpraat dit voor elkaar kan krijgen) om hem dan keihard terug te naaien door het geld te stelen. Alleen is het de ontsnapping van Begbie die roet in het eten gooit en nu op wraaktocht gaat en daarbij niet uit de weg gaat om zijn oude maten als Spud te terroriseren. Want ook nu is er weer een gelegenheid en het verraad, alleen verloopt dit allemaal heel erg anders dan je zou denken. Maar dat mag je zelf gaan bekijken.

T2 Trainspotting is een hele lekkere film, en laat ik dat even voor op stellen. Het is dankzij erg zwarte humor soms hilarisch en laat het zien dat sommige dingen nooit veranderen, terwijl personen wel veranderen ook al willen deze dit niet toegeven. Want het is een feit dat je als mens ouder en zwakker wordt, familie en geliefde verliest en de wereld zo snel om je heen veranderd dat alles wat cool en leuk was uit je jeugd op een dag zwaar achterhaalt zal zijn en dat er niks is wat je er aan kan doen, alleen kiezen hoe je met de tijd die je hebt omgaat en deze invult oftewel choose life. Ondanks dat het verhaal wat rammelt en zelfs soms wat rommelig overkomt is het zeker de moeite waard, want zo zien we hoe Begbie met zijn zoon omgaat en verwacht dat hij net als zijn pa het criminele pad kiest in plaats van een opleiding volgt en wat van zijn leven probeert te maken. Spud worstelt met het leven en zijn verslaving die impact heeft op zijn kinderen en Sick Boy die denkt alles onder controle te hebben en zich vasthoudt aan een droom waarvan je weet dat deze niet gaat gebeuren. Renton denkt dat hij niet echt veranderd is en dat het de wereld om hem heen. Dat was al een underline thema uit het origineel.

Danny Boyle herkauwt eigenlijk de eerste film (soms met heel erg slim cameragebruik zoals Spot die letterlijk Sick Boy en Renton uit het origineel voorbij ziet komen lopen in een herinnering die getriggerd wordt) alleen niet op een hele goede manier. Waar Trainspotting een paar hele sterke scènes had als de dode baby op het plafond of het zwemmen door een smerige wc tijdens het hallucineren van het afkicken, is dat precies wat ontbreekt in deze film. Het is meer een gewone film die net als zijn karakters en verhaal nog hopeloos probeert mee te komen op nostalgie maar het net niet kan. Iets wat ik persoonlijk heel erg jammer vindt, of mijn verwachtingen op dit langverwachte vervolg waren misschien te hoog ingesteld.

De Blu-ray die Sony Home Entertainment beschikbaar stelde is zoals we van hen gewend zijn prachtig mooi met zijn beeld, die speelt met een hoop verschillende kleurenfilters die verschillen van grauw en grijs tot onwijs felle kleuren. Het beeld dat komt in 1080p is ook verdomd strak en vol details waarbij sommige close-ups van onder andere Spud zijn rimpels, haar en huidporiën erg strak zijn. Net als de korrels smeltende heroïne en cocaïne die veelvuldig in beeld komen. Dan is er nog de audio dat komt in het door Sony omarmde 5.1 DTS-HD Master Audio (MA) dat zeer krachtig is als je de juiste (head)set-up hebt. Het geluid is diep, erg vol om je heen (zeker in de scène van de bijeenkomst waarbij je rondom je heen mensen hoort drinken, kuchen en praten en het gevoel geeft alsof je er tusseninstaat. Ook als de heren aankomen op het eindpunt van het treintraject en de trein wegrijdt van links naar rechts is echt alsof deze door je woonkamer heen trekt. Voor de mensen die graag hun subwoofer horen is er geen reden om te klagen, want de muziek en actiescènes spreken deze prima aan.

Naast de film staat er op het schijfje ook de volgende extra's:
  • Deleted Scenes
  • 20 Years in the Making: A Conversation with Danny Boyle and the Cast
  • Commentary with Danny Boyle and John Hodge
  • Ook zit er een code voor de Dital HD Ultraviolet versie van de film

    In totaal een klein uur aan extra's die een leuke aanvulling zijn, maar daar is ook verder alles mee gezegd.


  • Reageer