Al mijn hele leven lang ben ik een enorme fan van Ghostbusters. Het begon ooit met een reclameclipje op Nederland 2 van The Real Ghostbusters. Ik was er zo van onder de indruk als kind dat ik niets anders wilde dan Ghostbusters. Eerlijk gezegd... nu nog steeds niet. Gezien spoilers echt een enorm ding zijn voor vele fans, probeer ik deze review zo spoilervrij als mogelijk te houden. Sterker nog, alleen info wat je kan vinden in de trailers zul je hier vinden.

Voor de mensen die al een tijdje op Eigenwereld rondhangen: in 2016 was de laatste keer dat we een nieuwe Ghostbusters (review) zagen. Dit werd nogal matig ontvangen door de diehard fans omdat het anders is en was dan we gewend waren. Plus de drama wat er omheen gebeurde hielp ook niet.

De eerste screening in Nederland werd pas geleden getoond in Pathé Tuschinski in Amsterdam. Hierbij waren veel cosplayende Ghostbusters aanwezig, een handvol BN'ers en influencers en als klap op de vuurpijl Jason Reitman. De regiseur was ook aanwezig om wat tekst en uitleg te geven over Ghostbusters en de nieuwe film Ghostbusters: Afterlife. Voor de niet-kenners: Jason is de zoon van Ivan Reitman, de regisseur van Ghostbusters (1984) en Ghostbusters 2.

Kort iets over de film. Het is een direct vervolg op de voorgaande twee films in de Ghostbusters-franchise. Het verhaal volgt voornamelijk kleindochter Phoebe ( Mckenna Grace) en kleinzoon Travor (Finn Wolfhard die we kennen uit de nieuwe IT films en de Netflix hit serie Stranger Things) van Egon Spengler. Door verschillende redenen worden ze gedwongen om te verhuizen van New York naar een klein Amerikaans oud mijndorpje. Hier gebeuren vreemde dingen en langzaam aan ontrafelen Phoebe en haar vrienden wat er aan de hand is en wat haar achtergrond is.

De film voelde zelf aan als een locomotief die langzaam op gang komt en absoluut doorknalt na de derde act. Het zit bomvol easter eggs en herkenningspunten van de voorgaande films. Maar het is niet per se nodig om ze te snappen. De diehard fans zullen wel smullen om alle kleine nods naar de oudere films en zelfs de cartoonserie Real Ghostbusters!

Als ik eerlijk ben: kinderen in films en series zijn vaak bloedirritant. Maar in deze Ghostbusters had ik er eigenlijk weinig moeite mee. Vooral Phoebe (Mckenna Grace) en Trevor (Finn Wolfhard) spelen hun rollen prima. Moet ook zeggen dat ik een beetje bang was voor een Stranger Things vibe die de oude trailers hadden. Maar dat valt allemaal mee, ik had niet het gevoel dat ik een Netflix-serie zat te kijken.

Enfin, alle visuals, geluiden en muziek is ook een herkenningsfeest en trouw aan de originele films. Je ziet soms zelfs practical effects in plaats van CGI. Wat ook altijd fijn is om te zien, want het wijkt daardoor minder af van Ghostbusters als Ghostbusters: Answer the Call. Dit deel was namelijk een groot CGI-festijn.