Ghostbusters is al sinds 1984 een groot deel van mijn leven en nostalgie. Alweer 38 jaar geleden zag ik als jochie de eerste film in de bioscoop, was er een (toen al) cosplay voor de deur van de V&D in Den Haag met een team en een Ecto-1 die er net zo goed uitzag als in de film die me weg blies. De tweede film met de weinig zeggende titel Ghostbusters II uit 1989 was minder, maar zeker niet slecht en hoopten fans als mijzelf op een derde deel die er niet leek te komen door knallende ruzies tussen Bill Murray en de inmiddels overleden Ivan Reitman. Dus moesten we het doen met de videogames en de cartoons. Maar in 2016 verscheen het nu inmiddels zwaar gehate Ghostbusters (recensie) die een remake was met een hele vrouwelijke cast en alles fout deed wat er fout gedaan kon worden. Tot op 16 januari 2019 bekend werd gemaakt dat Ghostbusters: Afterlife er aan ging komen en kwam met deze teaser trailer die het internet hypte. De film zelf kwam wat later uit dan de bedoeling was omdat er een wereldwijde pandemie was, en toen veroverde deze film de bioscopen, streamingdiensten en voor de puristen als mijzelf is er nu de fysieke media en van de Blu-ray-versie kan je nu hieronder mijn recensie lezen.
Ghostbusters: Afterlife begint met donkere beelden waar te zien is hoe Egon Spengler (wiens beeld we nog niet te zien krijgen) met hoge snelheid van de Shandor's mijn in Summerville, Oklahoma wegracen met een onzichtbare macht achter hem die hij op zijn boerderij probeert te vangen met een mega ghost trap. Dit mislukt en zien we hoe hij net voor zijn dood nog een kleinere ‘ghost trap' verstopt in de vloer van zijn huis.
Hierna verschuift de film naar zijn dochter Callie (Carrie Coon, die schitterde in The Leftovers) die letterlijk met haar kinderen uit huis wordt gezet, net na het nieuws dat haar vader, die ze amper kent, is overleden en dat ze zijn boerderij heeft geërfd en daar nu heen gaat om hier voorlopig te wonen. Dit vertelt ze de kinderen pas als ze er eenmaal zijn, want deze dachten hier even een tijdje te verblijven voor ze zouden verhuizen. De zoon Trevor (Finn Wolfhard, bekend uit IT en zijn rol als Mike Wheeler in Stranger Things) probeert zijn sociale leven voort te zetten met een baan bij de lokale fastfood drive-in waar hij verliefd is op Lucky (Celeste O'Connor, die net is begonnen maar opviel in de geniale horrorkomedie Freaky uit 2020). De hoogbegaafde Phoebe (Mckenna Grace, bekend van Young Sheldon en The Handmaid's Tale) doet waar ze goed in is en dat is leren en dit doet ze in de klas van Gary Grooberson (Paul Rudd) die alleen maar horrorfilms opzet en verder niks, dus raakt ze al snel bevriend met de erg grappige Podcast (Logan Kim) die goed op de hoogte is met alles wat er in Summerville gebeurd en gelooft in complotten en dus ook overal een verhaal denkt te zien.
Want het stadje heeft het nodige te verbergen en een verleden. Zo zijn er geregeld aardbevingen en dat is waar Phoebe en Grooberson over binden, want beide hebben interesse in hoe dit kan en waarom dit gebeurd. Maar ondertussen lijkt ook thuis op de boerderij het nodige te gebeuren, want het spookt er namelijk en dat is zoals je al verwacht niemand minder dan de geest van haar opa Egon die haar wijst op de Ghost Trap die hij verborgen heeft en zijn geheime laboratorium. Hierdoor leert ze langzaam aan wie haar opa echt was en waarom hij op een boerderij in Sommerville is gaan wonen, nadat hij hals over kop New York heeft verlaten. Als Grooberson, Podcast en Phoebe de ghost trap openen komt de Terror Dog (die iconisch waren voor de originele film) vrij die gelijk naar de Shandor's mijn gaan, dat eigenlijk een Gozerian-tempel is en waar Gozer uit de originele film met andere geesten gevangen werden gehouden door Egon.
Wat volgt is dat alles ontsnapt en het lot van de wereld nu in handen ligt van Phoebe, Lucky, Podcast en Trevor. Tot overmaat van ramp worden Callie en Gary de Gatekeeper en Key Master en wie bel je als je last van spoken of paranormale ellende hebt? Precies, de oude garde en dit is geen spoiler aangezien dit nu onder tussen algemeen bekend is, en daarom stop ik nu ook met het verhaal die je gewoon lekker zelf mag gaan ervaren.
Holy shit, Ghostbusters: Afterlife is het derde deel in de franchise waar de fans zoals mijzelf op zaten te wachten. Want het haakt perfect aan, is verdomd grappig en een ode aan de voorgaande films en dat is goed terug te zien aan de easter eggs die je hier, hier en hier kan bekijken. Dit is uiteraard ook niet zo heel erg vreemd aangezien Jason Reitman het werk van zijn vader heeft overgenomen en dit extreem respectvol doet. En zelfs de gehele oude cast bij elkaar wist te krijgen en zijn vader digitaal als geest terug te halen en ik moet je eerlijk vertellen dat ik een traantje moest wegpinken bij ‘dat moment' waar de OG's Ghostbusters hun dingen kwamen doen.
Want serieus, deze film heeft een Amblin 80's vibe en zien we nu dat de nieuwe generatie Ghostbusters is opgestaan en gezien de after credits scène (dat is dus die na de eindaftiteling is te zien) is een vervolg op deze film onvermijdelijk geworden en wat mij betreft kan die er niet snel genoeg komen. Sure, de film heeft zijn geforceerde punten en de nodige plotholes zoals CinemaSins aka de azijnpisser in deze video aanhaalt en dan nog zal het me aan mijn reet roesten. Deze film gaf mij even het gevoel weer kind te zijn die juichte hoe zijn helden het kwaad overwonnen, dus who cares dat er iets niet helemaal zou kloppen. Wat mij overigens wel brengt bij eigenlijk het enige minpuntje van de film... Waar is Slimer? Die was nog wel in de 2016-shitfilm te zien, maar nergens in Afterlife en moesten we het doen met een discount blauwe blob die Muncher heet omdat hij/zij/het ijzer opvreet.
Het beeld van de Ghostbusters: Afterlife Blu-ray is fantastisch; de kleuren zijn onwijs fel en ook de nachtelijke scènes grijs en grauwig om vervolgens opeens vuur en kleurige flitsen te hebben. Ook als de ‘trap' (nee, niet die waar rappers het over hebben) in de Gozerian-tempel opengaat en de geesten ontsnappen is een kleurenspektakel die je laat zien wat je HDTV kan en dat was voor mij alleen maar genieten geblazen. Dus niks dan lof voor het beeld.
Het geluid, dat komt in 5.1 DTS-HD Master Audio, is misschien wel het beste en meest gedetailleerde geluid dat ik ooit heb mogen ervaren via mijn Plantronics RIG 400HX (recensie) headset en uiteraard ook mijn speakers van de tv, maar de laatstgenoemde testte ik alleen voor de recensie omdat ik graag voor de optimale ervaring kiest, die de headset mij heeft te bieden. Het begint al bij de opening als Egon van de mijn wegscheurt en zijn weg baant naar zijn woning. Echt alles is om je heen; de auto door het hek en door het hoge gras, de nachtelijke geluiden rondom de boerderij is echt een genot, net als de achtervolging door het stadje, de tempel en de grande finale. Het klapt en is rondom je heen en ik ben niet snel onder de indruk, maar ik ben weggeblazen. Zoals ik al zei is dit misschien wel de beste audio die ik ooit in mijn leven heb mogen ervaren en die ook komt met een ton aan bass, want bass moet je niet horen... die moet je voelen en dat zal je zeker.
Naast de film zelf staan er op het schijfje ook nog een behoorlijk aantal extra's zoals bijvoorbeeld:
Er zijn meer extra's en dat is bijna tegen een uur aan, maar ik hou de lijst even kort en wil je er op wijzen dat het YouTube-kanaal van Ghostbusters echt een schatkamer is. Want niet alleen kan je daar alle extra's van de Blu-ray vinden, maar ook nog veel meer. Denk aan trivia of verhalen achter de schermen. Mocht je dat tof vinden, moet je ook even Adam Savage zijn YouTube-kanaal aandoen, want die is weken op de set geweest en heeft daar uitgebreid verslag over gedaan in vele video's en, als je een echte of nieuwe fan bent, zijn dit twee kanalen die je zeker moet checken.
The Critical Drinker: Ghostbusters: Frozen Empire - Bustin' Don't Make Me Feel G
Adam Savage's One Day Builds: Hasbro Proton Pack Upgrades!
