Review: Ghostbusters: Frozen Empire

John "Ins0mnia" Jonk 5 april 2024 om 13:52 uur

Een nieuwe film in de massieve Ghostbusters-franchise. Al 40 jaar worden de straten in de USA leeggeveegd van spoken en in Frozen Empire gaat de familie Spengler weer door. Is dit busting make me feelgood ervaring of voel je je geslimed na de film?

Het verhaal gaat verder waar Ghostbusters: Afterlife (2021) (recensie) stopte. We zijn terug in New York City. Ondertussen is de familie Spengler compleet gesetteld in de bekende Firehouse uit de Ghostbusters-film. De dagelijkse gang van zaken is spoken jagen. Totdat er op een dag teveel schade werd gepleegd in de stad en wordt het Phoebie Spengler (de kleindochter van Egon en gespeeld door McKEnna Grace) verboden nog langer actief te mogen zijn als Ghostbuster, want ze is nog minderjarig.



Tegelijkertijd koopt de Ray Stantz (Dan Akroyd) in zijn shop een metalen bal die ijzig aanvoelt. Na het proberen te meten van de bal, begint langzaam de chaos in de stad. Dit is een klein beetje het begin van het verhaal en wat je kan verwachten. In de nieuwe film krijgen de jonge en oude Ghostbusters allemaal een momentje in de film. Want een groot klacht van het voorgaande deel (Afterlife), was dat de oude Ghostbusters eigenlijk alleen op het einde op kwamen dagen. Plus sommige vonden het verhaal een beetje lijken op Star Wars Episode VII: The Force Awakens (recensie) uit 2015.

Ghostbusters: Frozen Empire probeert iets nieuws met het verhaal, brengt een nieuwe vijand binnen en heeft een aantal oude bekenden op de achtergrond spelen. Het probleem wat het verhaal heeft, is toch wel dat er nu te veel karakters zijn. Als diehard Ghostbuster-fan is dat prima, maar als filmfanatiekeling kan dat toch storend zijn.



Het mooiste moment vond ik toch wel de samenwerking met Phoebie Spengler en Ray Stantz. De te jong voor Ghostbusters en de gepensioneerde Ghostbuster die samen op avontuur gaan. Wil hier eerlijk gezegd eigenlijk wel meer van in de toekomst. Leuke dynamiek en heel grappig!

Het einde van de film is zo als je verwacht van een Ghostbuster-film: kort, compact en eng. Het verleend zich daarom ook weer voor een sequel, van een sequel.



Reageer